§ 1. 1. Zadania odpowiednie do zadań służby medycyny pracy wykonują jednostki organizacyjne podmiotów leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zwanego dalej "Ministrem".

2. Jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, są:

1) poradnie badań profilaktycznych, które są jednostkami podstawowymi,

2) poradnie medycyny pracy, które wykonują zadania określone w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy dla wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy

- zwane dalej "jednostkami służby medycyny pracy".

§ 2. 1. Do wykonywania zadań służby medycyny pracy uprawnieni są:

1) lekarze, którzy posiadają specjalizację w jednej z dziedzin: medycyna pracy, medycyna przemysłowa, medycyna morska i tropikalna, medycyna kolejowa, medycyna transportu, medycyna lotnicza lub higiena pracy,

2) lekarze, którzy byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 6 lat jako:

a) lekarze poradni medycyny pracy lub poradni dla młodocianych, działających w przemysłowych zakładach opieki zdrowotnej,

b) lekarze zakładowi w zakładach opieki zdrowotnej, którzy sprawowali opiekę wyłącznie nad pracownikami tych zakładów 

- i ukończyli kurs doskonalący organizowany przez instytut badawczy w dziedzinie medycyny pracy lub ośrodek wyznaczony przez tę jednostkę,

3) lekarze, którzy pełnili służbę lub byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy przez co najmniej 3 lata jako lekarze w podmiotach leczniczych utworzonych przez Ministra i sprawowali opiekę nad osobami zatrudnionymi lub pozostającymi w stosunku służbowym w podległych Ministrowi lub nadzorowanych przez niego zakładach pracy i innych jednostkach organizacyjnych,

4) pielęgniarki, które posiadają kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy,

5) osoby, które posiadają tytuł magistra psychologii,

6) osoby o kwalifikacjach zawodowych niezbędnych do wykonywania wielodyscyplinarnych zadań służby medycyny pracy

- zatrudnieni w jednostkach służby medycyny pracy.

2. Kierownik poradni medycyny pracy powinien posiadać specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny pracy lub medycyny transportu oraz odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa.

§ 3. Badania profilaktyczne funkcjonariuszy i pracowników narażonych na działanie promieniowania jonizującego mogą przeprowadzać lekarze, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia w instytucie badawczym w dziedzinie medycyny pracy.

§ 4. Badania profilaktyczne funkcjonariuszy pełniących służbę i pracowników wykonujących pracę w warunkach tropikalnych, morskich i podwodnych oraz funkcjonariuszy i pracowników wyjeżdżających do służby lub pracy albo powracających ze służby lub pracy w warunkach tropikalnych mogą przeprowadzać lekarze, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia w Międzywydziałowym Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego lub Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej Wojskowego Instytutu Medycznego.

§ 5. Badania profilaktyczne funkcjonariuszy i pracowników, których dane osobowe stanowią informację niejawną, mogą przeprowadzać lekarze, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, posiadający odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa.

§ 6. 1. Kontrola jednostek służby medycyny pracy polega na ocenie sposobu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej, zakresu i częstotliwości badań profilaktycznych, wydawania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94, z późn. zm.), prowadzenia i przechowywania dokumentacji medycznej, kwalifikacji zawodowych pracowników wykonujących zadania służby medycyny pracy.

2. Kontrola poradni badań profilaktycznych dokonywana jest przez poradnie medycyny pracy.

3. Kontrola poradni medycyny pracy dokonywana jest przez komórkę organizacyjną urzędu obsługującego Ministra realizującą zadania z zakresu działalności leczniczej przez podmioty lecznicze utworzone przez Ministra.

4. Osoba wykonująca czynności kontrolne, zwana dalej "osobą kontrolującą", powinna posiadać specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny pracy lub medycyny transportu oraz odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa.

§ 7. 1. Osobie kontrolującej przysługuje prawo:

1) wizytacji pomieszczeń oraz obserwowania czynności związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;

2) żądania informacji i udostępnienia dokumentacji, w tym również dokumentacji medycznej;

3) dostępu do stanowisk pracy lub służby w celu zweryfikowania ich oceny dokonanej przez jednostkę podstawową.

2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli zostały stwierdzone nieprawidłowości, osoba kontrolująca przesyła do kierownika jednostki kontrolowanej wystąpienie pokontrolne, wskazując w nim stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości, ich przyczyny, a także wnioski dotyczące ich usunięcia. Osoba kontrolująca wyznacza termin usunięcia nieprawidłowości, sposób powiadomienia o wykonaniu zaleceń albo o przyczynach ich niewykonania.

3. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w jednostce kontrolowanej osoba kontrolująca zawiadamia o tym kierownika podmiotu leczniczego utworzonego przez Ministra, w którym przeprowadzono kontrolę jednostki służby medycyny pracy.

4. Kierownik podmiotu leczniczego, o którym mowa w ust. 3, jest obowiązany powiadomić w terminie 30 dni osobę kontrolującą o sposobie usunięcia stwierdzonych uchybień i zajętym stanowisku wobec winnych zaistniałej sytuacji.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.*⁾

_________________________
*⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7.01.2000 r. w sprawie służby medycyny pracy w resorcie spraw wewnętrznych i administracji (Dz. U. nr 3, poz. 42), które utraciło moc z dniem 27.06.2010 r. na podstawie art. 3 ustawy z dnia 17.10.2008 r. o zmianie ustawy o służbie medycyny pracy (Dz. U. nr 220, poz. 1416).
Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 16.01.2012 r.