Ustawa z dnia 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
Dz. U. z 1965 r. nr 15, poz. 113
Dz. U. z 1974 r. nr 27, poz. 157
Dz. U. z 1974 r. nr 39, poz. 231
Dz. U. z 1975 r. nr 45, poz. 234
Dz. U. z 1982 r. nr 11, poz. 82
Dz. U. z 1982 r. nr 30, poz. 210
Dz. U. z 1983 r. nr 5, poz. 33
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 241
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 242
Dz. U. z 1985 r. nr 20, poz. 86
Dz. U. z 1987 r. nr 21, poz. 123
Dz. U. z 1988 r. nr 41, poz. 324
Dz. U. z 1989 r. nr 4, poz. 21
Dz. U. z 1989 r. nr 33, poz. 175
Dz. U. z 1990 r. nr 14, poz. 88
Dz. U. z 1990 r. nr 34, poz. 198
Dz. U. z 1990 r. nr 53, poz. 306
Dz. U. z 1990 r. nr 55, poz. 318
Dz. U. z 1990 r. nr 79, poz. 464
Dz. U. z 1991 r. nr 7, poz. 24
Dz. U. z 1991 r. nr 22, poz. 92
Dz. U. z 1991 r. nr 115, poz. 496
Dz. U. z 1993 r. nr 12, poz. 53
Dz. U. z 1994 r. nr 105, poz. 509
Dz. U. z 1995 r. nr 83, poz. 417
Dz. U. z 1996 r. nr 24, poz. 110
Dz. U. z 1996 r. nr 43, poz. 189
Dz. U. z 1996 r. nr 73, poz. 350
Dz. U. z 1996 r. nr 149, poz. 703
Dz. U. z 1997 r. nr 43, poz. 270
Dz. U. z 1997 r. nr 54, poz. 348
Dz. U. z 1997 r. nr 75, poz. 471
Dz. U. z 1997 r. nr 102, poz. 643
Dz. U. z 1997 r. nr 117, poz. 752
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 769
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 770
Dz. U. z 1997 r. nr 133, poz. 882
Dz. U. z 1997 r. nr 139, poz. 934
Dz. U. z 1997 r. nr 140, poz. 940
Dz. U. z 1997 r. nr 141, poz. 944
Dz. U. z 1998 r. nr 106, poz. 668
Dz. U. z 1998 r. nr 117, poz. 757
Dz. U. z 1999 r. nr 52, poz. 532
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 269
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 271
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 552
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 554
Dz. U. z 2000 r. nr 55, poz. 665
|
Dz. U. z 2000 r. nr 73, poz. 852
Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1191
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1193
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1314
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1319
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1322
Dz. U. z 2001 r. nr 4, poz. 27
Dz. U. z 2001 r. nr 49, poz. 508
Dz. U. z 2001 r. nr 63, poz. 635
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1069
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1070
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2001 r. nr 123, poz. 1353
Dz. U. z 2001 r. nr 125, poz. 1368
Dz. U. z 2001 r. nr 138, poz. 1546
Dz. U. z 2002 r. nr 25, poz. 253
Dz. U. z 2002 r. nr 26, poz. 265
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2002 r. nr 84, poz. 764
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1069
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1070
Dz. U. z 2002 r. nr 129, poz. 1102
Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1271
Dz. U. z 2002 r. nr 219, poz. 1849
Dz. U. z 2002 r. nr 240, poz. 2058
Dz. U. z 2003 r. nr 41, poz. 360
Dz. U. z 2003 r. nr 42, poz. 363
Dz. U. z 2003 r. nr 60, poz. 535
Dz. U. z 2003 r. nr 109, poz. 1035
Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1121
Dz. U. z 2003 r. nr 130, poz. 1188
Dz. U. z 2003 r. nr 139, poz. 1323
Dz. U. z 2003 r. nr 199, poz. 1939
Dz. U. z 2003 r. nr 228, poz. 2255
Dz. U. z 2004 r. nr 9, poz. 75
Dz. U. z 2004 r. nr 11, poz. 101
Dz. U. z 2004 r. nr 68, poz. 623
Dz. U. z 2004 r. nr 91, poz. 871
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 891
Dz. U. z 2004 r. nr 121, poz. 1264
Dz. U. z 2004 r. nr 162, poz. 1691
Dz. U. z 2004 r. nr 169, poz. 1783
Dz. U. z 2004 r. nr 172, poz. 1804
Dz. U. z 2004 r. nr 204, poz. 2091
Dz. U. z 2004 r. nr 210, poz. 2135
Dz. U. z 2004 r. nr 236, poz. 2356
|
Dz. U. z 2004 r. nr 237, poz. 2384
Dz. U. z 2005 r. nr 13, poz. 98
Dz. U. z 2005 r. nr 22, poz. 185
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 122, poz. 1024
Dz. U. z 2005 r. nr 143, poz. 1199
Dz. U. z 2005 r. nr 150, poz. 1239
Dz. U. z 2005 r. nr 167, poz. 1398
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1413
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1417
Dz. U. z 2005 r. nr 172, poz. 1438
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1478
Dz. U. z 2005 r. nr 183, poz. 1538
Dz. U. z 2005 r. nr 267, poz. 2258
Dz. U. z 2006 r. nr 12, poz. 66
Dz. U. z 2006 r. nr 66, poz. 466
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 711
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1537
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1540
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1656
Dz. U. z 2006 r. nr 235, poz. 1699
Dz. U. z 2007 r. nr 7, poz. 58
Dz. U. z 2007 r. nr 47, poz. 319
Dz. U. z 2007 r. nr 50, poz. 331
Dz. U. z 2007 r. nr 61, poz. 418
Dz. U. z 2007 r. nr 99, poz. 662
Dz. U. z 2007 r. nr 106, poz. 731
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 766
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 769
Dz. U. z 2007 r. nr 115, poz. 794
Dz. U. z 2007 r. nr 121, poz. 831
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 849
Dz. U. z 2007 r. nr 176, poz. 1243
Dz. U. z 2007 r. nr 181, poz. 1287
Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1378
Dz. U. z 2007 r. nr 247, poz. 1845
Dz. U. z 2008 r. nr 59, poz. 367
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 609
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 619
Dz. U. z 2008 r. nr 110, poz. 706
Dz. U. z 2008 r. nr 116, poz. 731
Dz. U. z 2008 r. nr 119, poz. 772
Dz. U. z 2008 r. nr 120, poz. 779
Dz. U. z 2008 r. nr 122, poz. 796
Dz. U. z 2008 r. nr 171, poz. 1056
Dz. U. z 2008 r. nr 234, poz. 1571
|
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Orzeczenia sądów zagranicznych i ugody zawarte przed takimi sądami
Uznanie orzeczeń sądów zagranicznych
Art. 1145. § 1. Skuteczność na obszarze Polski nie nadających się do wykonania w drodze egzekucji orzeczeń sądów zagranicznych w sprawach cywilnych, które należą w Polsce do drogi sądowej, zależy od uznania ich przez sąd polski.
§ 2. Nie wymagają uznania prawomocne orzeczenia sądu zagranicznego w sprawach niemajątkowych obywateli obcych, wydane przez sąd właściwy według ich prawa ojczystego, chyba że orzeczenie takie ma być podstawą zawarcia związku małżeńskiego albo stanowić podstawę wpisu w księdze stanu cywilnego, w księdze wieczystej lub innym rejestrze w Polsce.
Art. 1146. § 1. Orzeczenie podlega uznaniu pod warunkiem wzajemności, jeżeli:
1) orzeczenie jest prawomocne w państwie, w którym zostało wydane;
2) sprawa nie należy, według polskiego prawa lub umowy międzynarodowej, do wyłącznej jurysdykcji sądów polskich lub sądów państwa trzeciego;
3) strona nie była pozbawiona możności obrony, a w razie nieposiadania zdolności procesowej - należytego przedstawicielstwa;
4) sprawa nie została już prawomocnie osądzona przed sądem polskim albo nie wszczęto jej przed sądem polskim powołanym do jej rozstrzygnięcia, zanim orzeczenie sądu zagranicznego stało się prawomocne;
5) orzeczenie nie jest sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej;
6) przy wydaniu orzeczenia w sprawie, w której należało zastosować prawo polskie, prawo to zostało zastosowane, chyba że zastosowane w sprawie obce prawo nie różni się w sposób istotny od prawa polskiego.
§ 2. Przestrzeganie warunków wskazanych w pkt 4 i 6 paragrafu poprzedzającego oraz warunku wzajemności nie jest wymagane, gdy orzeczenie sądu państwa obcego stwierdza - zgodnie z przepisami tego państwa o właściwości jego sądów i zgodnie z prawem tego państwa - nabycie przez osobę mieszkającą w Polsce mienia spadkowego, które w chwili śmierci spadkodawcy znajdowało się na obszarze tego państwa obcego.
§ 3. Przestrzeganie warunku wzajemności nie jest wymagane w sprawach należących według prawa polskiego do wyłącznej jurysdykcji państwa, skąd pochodzi orzeczenie.
§ 4. Przepisu § 1 nie stosuje się do uznania orzeczeń określonych w art. 1145 § 2. Odmowa uznania takiego orzeczenia może nastąpić tylko z przyczyny sprzeczności orzeczenia z podstawowymi zasadami porządku prawnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Art. 1147. § 1. Z wnioskiem o uznanie orzeczenia sądu zagranicznego może wystąpić każdy, kto ma w tym interes prawny.
§ 2. Do wniosku o uznanie orzeczenia sądu zagranicznego wnioskodawca powinien dołączyć oprócz urzędowego odpisu wyroku uwierzytelniony przekład tegoż na język polski oraz stwierdzenie, że orzeczenie jest prawomocne; gdy zaś wyrok jest zaoczny, nadto zaświadczenie, że wezwanie zostało pozwanemu należycie doręczone.
Art. 1148. § 1. O uznaniu orzeka w składzie trzech sędziów zawodowych sąd okręgowy, który byłby miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy lub w którego okręgu znajduje się miejscowo właściwy sąd rejonowy, a w braku tej podstawy - sąd właściwy dla miasta st. Warszawy.
§ 2. Sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem prokuratora.
§ 3. Od postanowienia sądu okręgowego przysługuje apelacja, a od postanowienia sądu apelacyjnego - skarga kasacyjna; można także żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym postanowieniem.
Art. 11481
Art. 1149. Przepisy art. 170, 400 i 417 § 4 stosuje się odpowiednio do prawomocnych postanowień sądu polskiego, uznających zagraniczne wyroki orzekające rozwód lub unieważnienie małżeństwa albo ustalające nieistnienie małżeństwa.
Art. 11491
Wykonalność orzeczeń sądów zagranicznych i ugód zawartych przed takimi sądami
Art. 1150. § 1. Orzeczenia sądów zagranicznych w sprawach cywilnych należących w Polsce do drogi sądowej, nadające się do wykonania w drodze egzekucji, są tytułami egzekucyjnymi i będą w Polsce wykonalne, pod warunkiem wzajemności, jeżeli:
1) orzeczenie podlega wykonaniu w państwie, z którego pochodzi,
2) zachodzą warunki określone w art. 1146 § 1 pkt 1-6.
§ 2. (uchylony)
Art. 1151. § 1. O wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego orzeka w składzie trzech sędziów zawodowych sąd okręgowy miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika, a w braku takiego sądu, sąd okręgowy, w którego okręgu ma być prowadzona egzekucja. Sąd ten jest właściwy również do równoczesnego orzeczenia o uznaniu orzeczenia w części nie podlegającej egzekucji, jeżeli nie nastąpiło ono już poprzednio.
§ 2. Sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy. Na postanowienie sądu okręgowego w przedmiocie wykonalności przysługuje zażalenie, a od postanowienia sądu apelacyjnego - skarga kasacyjna; można także żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym postanowieniem.
§ 3. Po uprawomocnieniu się postanowienia o wykonalności tenże sąd okręgowy nada orzeczeniu sądu zagranicznego klauzulę wykonalności.
Art. 11511
Art. 11512
Art. 11513
Art. 11514
Art. 1152. Ugoda zawarta przed sądem zagranicznym stanowi - pod warunkiem wzajemności - tytuł egzekucyjny, jeżeli jest wykonalna w państwie jej zawarcia i nie jest sprzeczna z podstawowymi zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio.
Art. 1153. Do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności zagranicznemu tytułowi egzekucyjnemu wierzyciel powinien dołączyć dokumenty wymienione w art. 1147 § 2, a nadto zaświadczenie, że tytuł ten podlega egzekucji w państwie, z którego pochodzi.
Wykonalność orzeczeń sądów państw członkowskich Unii Europejskiej, ugód zawartych przed takimi sądami lub zatwierdzonych przez takie sądy oraz dokumentów urzędowych sporządzonych w tych państwach, opatrzonych zaświadczeniem europejskiego tytułu egzekucyjnego
Art. 11531. Orzeczenia sądów państw członkowskich Unii Europejskiej, ugody zawarte przed takimi sądami lub zatwierdzone przez takie sądy oraz dokumenty urzędowe sporządzone w państwach członkowskich Unii Europejskiej, opatrzone w tych państwach zaświadczeniem europejskiego tytułu egzekucyjnego, są tytułami egzekucyjnymi i podlegają wykonaniu w Polsce po nadaniu klauzuli wykonalności.
Art. 11532. Tytułom egzekucyjnym, o których mowa w art. 11531, klauzulę wykonalności nadaje sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika, a jeżeli tej właściwości nie można ustalić - sąd rejonowy, w którego okręgu ma być wszczęta egzekucja.
Art. 11533
Wykonalność europejskich nakazów zapłaty wydanych przez sądy państw członkowskich Unii Europejskiej
Art. 11534. Europejskie nakazy zapłaty wydane przez sądy państw członkowskich Unii Europejskiej, których wykonalność została stwierdzona w tych państwach na podstawie przepisów odrębnych, są tytułami egzekucyjnymi i podlegają wykonaniu w Rzeczypospolitej Polskiej po nadaniu klauzuli wykonalności.
Art. 11535. Tytułom egzekucyjnym, o których mowa w art. 11534, klauzulę wykonalności nadaje sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika, a jeżeli tej właściwości nie można ustalić - sąd rejonowy, w którego okręgu ma być wszczęta egzekucja.
Art. 11536
Wykonalność orzeczeń sądów państw członkowskich Unii Europejskiej wydanych w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń
Art. 11537. Orzeczenia sądów państw członkowskich Unii Europejskiej wydane w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, opatrzone w tych państwach zaświadczeniem na podstawie przepisów odrębnych, są tytułami egzekucyjnymi i podlegają wykonaniu w Rzeczypospolitej Polskiej po nadaniu klauzuli wykonalności.
Art. 11538. Tytułom egzekucyjnym, o których mowa w art. 11537, klauzulę wykonalności nadaje sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika, a jeżeli tej właściwości nie można ustalić - sąd rejonowy, w którego okręgu ma być wszczęta egzekucja.
Art. 11539
Tytuł VI
Art. 115310
Art. 115311
Art. 115312