Ustawa z dnia 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
Dz. U. z 1965 r. nr 15, poz. 113
Dz. U. z 1974 r. nr 27, poz. 157
Dz. U. z 1974 r. nr 39, poz. 231
Dz. U. z 1975 r. nr 45, poz. 234
Dz. U. z 1982 r. nr 11, poz. 82
Dz. U. z 1982 r. nr 30, poz. 210
Dz. U. z 1983 r. nr 5, poz. 33
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 241
Dz. U. z 1984 r. nr 45, poz. 242
Dz. U. z 1985 r. nr 20, poz. 86
Dz. U. z 1987 r. nr 21, poz. 123
Dz. U. z 1988 r. nr 41, poz. 324
Dz. U. z 1989 r. nr 4, poz. 21
Dz. U. z 1989 r. nr 33, poz. 175
Dz. U. z 1990 r. nr 14, poz. 88
Dz. U. z 1990 r. nr 34, poz. 198
Dz. U. z 1990 r. nr 53, poz. 306
Dz. U. z 1990 r. nr 55, poz. 318
Dz. U. z 1990 r. nr 79, poz. 464
Dz. U. z 1991 r. nr 7, poz. 24
Dz. U. z 1991 r. nr 22, poz. 92
Dz. U. z 1991 r. nr 115, poz. 496
Dz. U. z 1993 r. nr 12, poz. 53
Dz. U. z 1994 r. nr 105, poz. 509
Dz. U. z 1995 r. nr 83, poz. 417
Dz. U. z 1996 r. nr 24, poz. 110
Dz. U. z 1996 r. nr 43, poz. 189
Dz. U. z 1996 r. nr 73, poz. 350
Dz. U. z 1996 r. nr 149, poz. 703
Dz. U. z 1997 r. nr 43, poz. 270
Dz. U. z 1997 r. nr 54, poz. 348
Dz. U. z 1997 r. nr 75, poz. 471
Dz. U. z 1997 r. nr 102, poz. 643
Dz. U. z 1997 r. nr 117, poz. 752
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 769
Dz. U. z 1997 r. nr 121, poz. 770
Dz. U. z 1997 r. nr 133, poz. 882
Dz. U. z 1997 r. nr 139, poz. 934
Dz. U. z 1997 r. nr 140, poz. 940
Dz. U. z 1997 r. nr 141, poz. 944
Dz. U. z 1998 r. nr 106, poz. 668
Dz. U. z 1998 r. nr 117, poz. 757
Dz. U. z 1999 r. nr 52, poz. 532
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 269
Dz. U. z 2000 r. nr 22, poz. 271
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 552
Dz. U. z 2000 r. nr 48, poz. 554
Dz. U. z 2000 r. nr 55, poz. 665
|
Dz. U. z 2000 r. nr 73, poz. 852
Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1191
Dz. U. z 2000 r. nr 114, poz. 1193
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1314
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1319
Dz. U. z 2000 r. nr 122, poz. 1322
Dz. U. z 2001 r. nr 4, poz. 27
Dz. U. z 2001 r. nr 49, poz. 508
Dz. U. z 2001 r. nr 63, poz. 635
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1069
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1070
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2001 r. nr 123, poz. 1353
Dz. U. z 2001 r. nr 125, poz. 1368
Dz. U. z 2001 r. nr 138, poz. 1546
Dz. U. z 2002 r. nr 25, poz. 253
Dz. U. z 2002 r. nr 26, poz. 265
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2002 r. nr 84, poz. 764
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1069
Dz. U. z 2002 r. nr 126, poz. 1070
Dz. U. z 2002 r. nr 129, poz. 1102
Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1271
Dz. U. z 2002 r. nr 219, poz. 1849
Dz. U. z 2002 r. nr 240, poz. 2058
Dz. U. z 2003 r. nr 41, poz. 360
Dz. U. z 2003 r. nr 42, poz. 363
Dz. U. z 2003 r. nr 60, poz. 535
Dz. U. z 2003 r. nr 109, poz. 1035
Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1121
Dz. U. z 2003 r. nr 130, poz. 1188
Dz. U. z 2003 r. nr 139, poz. 1323
Dz. U. z 2003 r. nr 199, poz. 1939
Dz. U. z 2003 r. nr 228, poz. 2255
Dz. U. z 2004 r. nr 9, poz. 75
Dz. U. z 2004 r. nr 11, poz. 101
Dz. U. z 2004 r. nr 68, poz. 623
Dz. U. z 2004 r. nr 91, poz. 871
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 891
Dz. U. z 2004 r. nr 121, poz. 1264
Dz. U. z 2004 r. nr 162, poz. 1691
Dz. U. z 2004 r. nr 169, poz. 1783
Dz. U. z 2004 r. nr 172, poz. 1804
Dz. U. z 2004 r. nr 204, poz. 2091
Dz. U. z 2004 r. nr 210, poz. 2135
Dz. U. z 2004 r. nr 236, poz. 2356
|
Dz. U. z 2004 r. nr 237, poz. 2384
Dz. U. z 2005 r. nr 13, poz. 98
Dz. U. z 2005 r. nr 22, poz. 185
Dz. U. z 2005 r. nr 86, poz. 732
Dz. U. z 2005 r. nr 122, poz. 1024
Dz. U. z 2005 r. nr 143, poz. 1199
Dz. U. z 2005 r. nr 150, poz. 1239
Dz. U. z 2005 r. nr 167, poz. 1398
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1413
Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1417
Dz. U. z 2005 r. nr 172, poz. 1438
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1478
Dz. U. z 2005 r. nr 183, poz. 1538
Dz. U. z 2005 r. nr 267, poz. 2258
Dz. U. z 2006 r. nr 12, poz. 66
Dz. U. z 2006 r. nr 66, poz. 466
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 711
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1537
Dz. U. z 2006 r. nr 208, poz. 1540
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1656
Dz. U. z 2006 r. nr 235, poz. 1699
Dz. U. z 2007 r. nr 7, poz. 58
Dz. U. z 2007 r. nr 47, poz. 319
Dz. U. z 2007 r. nr 50, poz. 331
Dz. U. z 2007 r. nr 61, poz. 418
Dz. U. z 2007 r. nr 99, poz. 662
Dz. U. z 2007 r. nr 106, poz. 731
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 766
Dz. U. z 2007 r. nr 112, poz. 769
Dz. U. z 2007 r. nr 115, poz. 794
Dz. U. z 2007 r. nr 121, poz. 831
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 849
Dz. U. z 2007 r. nr 176, poz. 1243
Dz. U. z 2007 r. nr 181, poz. 1287
Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1378
Dz. U. z 2007 r. nr 247, poz. 1845
Dz. U. z 2008 r. nr 59, poz. 367
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 609
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 619
Dz. U. z 2008 r. nr 110, poz. 706
Dz. U. z 2008 r. nr 116, poz. 731
Dz. U. z 2008 r. nr 119, poz. 772
Dz. U. z 2008 r. nr 120, poz. 779
Dz. U. z 2008 r. nr 122, poz. 796
Dz. U. z 2008 r. nr 171, poz. 1056
Dz. U. z 2008 r. nr 234, poz. 1571
|
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Egzekucja z innych wierzytelności
Art. 895. § 1. Egzekucja prowadzona według przepisów działu niniejszego należy do komornika sądu właściwości ogólnej dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, a w braku podstaw do jej oznaczenia - do komornika sądu właściwości ogólnej osoby zobowiązanej względem dłużnika. Gdy osoby takiej nie ma, egzekucja należy do komornika tego sądu, w którego okręgu znajduje się przedmiot świadczenia lub prawa.
§ 2. Jeżeli wykonanie prawa związane jest z posiadaniem dokumentu, właściwy jest komornik tego sądu, w którego okręgu dokument się znajduje.
§ 3. Na podstawie wniosku o wszczęcie egzekucji z ruchomości komornik dokona również zajęcia wierzytelności lub innych praw majątkowych, związanych z posiadaniem dokumentu, jeżeli dokument taki znajduje się w posiadaniu dłużnika.
Art. 896. § 1. Do egzekucji z wierzytelności komornik przystępuje przez jej zajęcie. W celu zajęcia komornik:
- 1) zawiadomi dłużnika, że nie wolno mu odbierać żadnego świadczenia ani rozporządzać zajętą wierzytelnością i ustanowionym dla niej zabezpieczeniem;
2) wezwie dłużnika wierzytelności, aby należnego od niego świadczenia nie uiszczał dłużnikowi, lecz złożył je komornikowi lub do depozytu sądowego.
§ 2. Jednocześnie z zajęciem wierzytelności komornik wezwie jej dłużnika, aby w ciągu tygodnia złożył oświadczenie:
1) czy i w jakiej wysokości przysługuje dłużnikowi zajęta wierzytelność, czy też odmawia zapłaty i z jakiej przyczyny;
2) czy inne osoby roszczą sobie prawa do wierzytelności, czy i w jakim sądzie lub przed jakim organem toczy się lub toczyła się sprawa o zajętą wierzytelność oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do zajętej wierzytelności egzekucja przez innych wierzycieli.
Art. 897. § 1. W celu zajęcia wierzytelności, której zabezpieczenie jest ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru, komornik jednocześnie z zawiadomieniem i wezwaniem dłużników w myśl artykułu poprzedzającego przesyła sądowi właściwemu do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o dokonanie w niej wpisu o zajęciu lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów.
§ 2. Jeżeli w księdze wieczystej znajdują się wpisy lub w zbiorze dokumentów dokumenty stanowiące przeszkodę do uwzględnienia wniosku, sąd właściwy do prowadzenia księgi wieczystej zawiadomi o tym wierzyciela i komornika, wyznaczając termin do usunięcia przeszkody. Usunięcie przeszkody należy do wierzyciela. W tym celu wierzyciel może wykonywać prawa przysługujące dłużnikowi. Na wniosek wierzyciela komornik odbierze dłużnikowi potrzebne do tego dokumenty.
§ 3. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu sąd oddali wniosek komornika, a komornik umorzy egzekucję. Jeżeli jednak wierzyciel w terminie wyznaczonym przez sąd wytoczy powództwo w celu usunięcia przeszkody, oddalenie wniosku i umorzenie egzekucji nie może nastąpić przed prawomocnym oddaleniem powództwa.
§ 4. (uchylony)
Art. 898. Jeżeli do zabezpieczenia zajętej wierzytelności wymagany jest wpis w księdze wieczystej, komornik odbierze dłużnikowi dokumenty potrzebne do dokonania tego wpisu i zgłosi wniosek o wpis na rzecz dłużnika oraz o jednoczesne ujawnienie zajęcia.
Art. 899. Dokonując zajęcia wierzytelności zabezpieczonej poręczeniem, zastawem lub zastawem rejestrowym, komornik na wniosek wierzyciela zawiadamia także poręczyciela albo właściciela przedmiotu obciążonego prawem zastawu, iż świadczenia z wierzytelności zabezpieczonej nie wolno uiścić dłużnikowi. Przepis art. 882 § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 900. § 1. Zajęcie jest dokonane z chwilą doręczenia wezwania dłużnikowi zajętej wierzytelności. Jeżeli konieczny jest wpis zajęcia w księdze wieczystej, wierzytelność jest zajęta z chwilą dokonania wpisu lub złożenia do zbioru dokumentów wniosku komornika. Jednakże i w tym wypadku zajęcie jest skuteczne już z chwilą doręczenia wezwania dłużnikowi zajętej wierzytelności, jeżeli takie doręczenie nastąpiło wcześniej.
§ 2. Zajęcie sum płatnych periodycznie obejmuje także wypłaty przyszłe. Art. 883 § 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 901. § 1. Zajęcia wierzytelności związanej z posiadaniem dokumentu dokonuje się przez odebranie dokumentu dłużnikowi lub osobie trzeciej. Przepis art. 845 § 2 stosuje się odpowiednio. Następnych zajęć takiej wierzytelności dokonuje się przez zaznaczenie w protokole pierwszego zajęcia.
§ 2. O dokonaniu zajęcia komornik powiadomi wierzyciela dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, i dłużnika zajętej wierzytelności, a przy dalszych zajęciach także poprzednich wierzycieli.
§ 3. Od dłużnika zajętej wierzytelności związanej z posiadaniem dokumentu komornik zażąda zapłaty poszukiwanej sumy, a jeżeli wierzytelność wymagalna jest po wypowiedzeniu, dokona jej wypowiedzenia. Na wniosek wierzyciela, dłużnika albo z urzędu, komornik dokona również czynności zachowawczych, jeżeli zajdzie tego potrzeba.
§ 4. Zajęte papiery wartościowe niezapisane na rachunku papierów wartościowych komornik może sprzedać za pośrednictwem firmy inwestycyjnej w rozumieniu przepisów, o których mowa w art. 7521. Sprzedaż w tym trybie może nastąpić w okresie miesiąca od dnia zajęcia. Za zgodą dłużnika sprzedaż może nastąpić także po tym terminie. Do ustalenia ceny sprzedaży należy powołać biegłego. Na wniosek dłużnika sprzedaż może nastąpić po cenie przez niego wskazanej.
§ 5. Jeżeli zobowiązany z weksla nie zapłaci poszukiwanej sumy, komornik sprzeda weksel. Dokonany przez komornika indos wywiera skutki indosu wpisanego przez zobowiązanego. Jeżeli na wekslu zostały umieszczone wyrazy "nie na zlecenie" lub inne zastrzeżone równoważnie, komornik może przenieść weksel na nabywcę tylko w formie i ze skutkiem przewidzianym w przepisach o przelewie wierzytelności.
§ 6. Do zbycia weksli przepisy art. 9041 stosuje się odpowiednio.
Art. 902. Do skutków zajęcia stosuje się odpowiednio art. 885, 887 i 888, a do skutków niezastosowania się do wezwań komornika oraz do obowiązków wynikających z zajęcia - art. 886.
Art. 9021. Zajęcie wierzytelności nie narusza uprawnień wynikających z zamieszczonej w umowie klauzuli kompensacyjnej, o której mowa w ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U. nr 91, poz. 871).
Art. 9022
Art. 903. Jeżeli zajęto wierzytelność, której przedmiotem jest świadczenie z zobowiązania przemiennego z prawem wyboru zastrzeżonym dla dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, prawo to przechodzi na wierzyciela, jeżeli dłużnik, wezwany przez komornika do dokonania wyboru, w ciągu tygodnia z prawa tego nie skorzysta.
Art. 904. Jeżeli obowiązek dłużnika zajętej wierzytelności zależy od wzajemnego świadczenia dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, które polega na wydaniu rzeczy znajdującej się w jego władaniu, a obowiązek wydania tej rzeczy został już orzeczony prawomocnym wyrokiem lub stwierdzony innym tytułem egzekucyjnym, komornik odbierze dłużnikowi zajętej wierzytelności tytuł egzekucyjny i po uzyskaniu na nim klauzuli wykonalności odbierze rzecz dłużnikowi, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, jeżeli to jest konieczne do uzyskania świadczenia od dłużnika zajętej wierzytelności.
Art. 9041. § 1. Na wniosek wierzyciela jego zaspokojenie nastąpi przez sprzedaż wierzytelności w drodze licytacji lub z wolnej ręki, o ile nie sprzeciwia się temu charakter zajętej wierzytelności.
§ 2. Sprzedaży wierzytelności dokonuje się w drodze licytacji prowadzonej według przepisów o egzekucji z ruchomości. Cena wywołania wynosi połowę sumy, na którą składa się wartość egzekwowanej wierzytelności oraz należne od niej odsetki liczone od dnia ich wymagalności do dnia licytacji. Nabycie nie może nastąpić poniżej ceny wywołania.
§ 3. Za zgodą dłużnika zajęta wierzytelność może zostać sprzedana z wolnej ręki, po cenie przez niego wskazanej, jeżeli sprzedaż za tę cenę nie narusza interesów wierzycieli. Dłużnik może też wskazać osobę nabywcy oraz inne warunki sprzedaży. Zgoda dłużnika na sprzedaż z wolnej ręki nie jest potrzebna, gdy wierzytelność była wymagalna przed dniem zajęcia. W takim jednak wypadku cena zbycia nie może być niższa od 60% oszacowania wraz z odsetkami liczonymi do dnia sprzedaży.
Art. 905. § 1. Jeżeli zajęta została wierzytelność, z mocy której mają być wydane dłużnikowi na własność ruchomości, będą one wydane komornikowi w miejscu, w którym miały być wydane dłużnikowi. Zajęcie ruchomości dokonane jest przez samo zajęcie wierzytelności o ich wydanie.
§ 2. Dalsza egzekucja z tych ruchomości będzie prowadzona według przepisów o egzekucji z ruchomości.
Art. 906. § 1. Jeżeli została zajęta wierzytelność, z mocy której dłużnikowi, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne, jako właścicielowi ma być wydana nieruchomość, komornik odda wydaną nieruchomość w zarząd dłużnikowi. Na wniosek wierzyciela komornik ustanowi zarządcą inną osobę.
§ 2. Egzekucja z tej nieruchomości i zarząd prowadzone będą według przepisów o egzekucji z nieruchomości.
Art. 907. Przepis artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy przedmiotem zajętej wierzytelności jest statek morski wpisany do rejestru okrętowego.
Art. 908. § 1. Jeżeli po zajęciu wierzytelności należyte wykonanie praw dłużnika lub wierzyciela tego wymaga, sąd na wniosek wierzyciela lub dłużnika, stosownie do okoliczności, ustanowi kuratora lub zarządcę albo nakaże sprzedaż prawa. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
§ 2. Do zarządu i sprzedaży stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie w toku egzekucji z nieruchomości i o sprzedaży ruchomości.
Art. 9081