Art. 36. 1. W latach 2019-2028 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy będzie wynosić łącznie 23.694 tys. zł, z tego:
1) w części 44 - Zabezpieczenie społeczne w:
a) 2019 r. - 750 tys. zł,
b) 2020 r. - 800 tys. zł,
c) 2021 r. - 800 tys. zł,
d) 2022 r. - 800 tys. zł,
e) 2023 r. - 800 tys. zł,
f) 2024 r. - 800 tys. zł,
g) 2025 r. - 800 tys. zł,
h) 2026 r. - 800 tys. zł,
i) 2027 r. - 800 tys. zł,
j) 2028 r. - 800 tys. zł;
2) w części 85 - Województwa w:
a) 2019 r. - 1488 tys. zł,
b) 2020 r. - 1584 tys. zł,
c) 2021 r. - 1584 tys. zł,
d) 2022 r. - 1584 tys. zł,
e) 2023 r. - 1584 tys. zł,
f) 2024 r. - 1584 tys. zł,
g) 2025 r. - 1584 tys. zł,
h) 2026 r. - 1584 tys. zł,
i) 2027 r. - 1584 tys. zł,
j) 2028 r. - 1584 tys. zł.
2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na zmniejszeniu kosztów rzeczowych, związanych z obsługą realizacji zadań wynikających z ustawy.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
4. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, w zakresie części budżetowej 44 - Zabezpieczenie społeczne jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, a wojewodowie w zakresie części budżetowej 85 - Województwa.