Ustawa z dnia 3.03.2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi

www.przepisy.gofin.pl
wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl    sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl
Wersja czasowa:
od 2017.06.24
do 2018.06.27
tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1222
Istniejące wersje czasowe art. 11
•
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2004.06.01
•
2013.02.22 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2013 r. poz. 254
•
2015.12.10 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2015 r. poz. 2099
•
2017.01.01
zmieniony przez
Dz. U. z 2016 r. poz. 2260
•
2017.06.24 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 1222
•
2018.06.28 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 1252
•
2019.11.05 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 2136
•Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 11. 1. Świadczeniami dodatkowymi, o których mowa w art. 5 ust. 2, są świadczenia z tytułu zatrudnienia, w tym: bytowe, socjalne, komunikacyjne, oraz ubezpieczenia majątkowe i osobowe - inne bądź wyższe niż ustalone w regulaminach wynagradzania, zakładowych i ponadzakładowych układach zbiorowych pracy oraz w odrębnych przepisach.

2. Maksymalna wartość świadczeń dodatkowych przyznanych w ciągu roku osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4 i 10, nie może przekroczyć dwunastokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjętego dla ustalenia wynagrodzenia miesięcznego tych osób.

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz świadczeń dodatkowych, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich przyznawania.