Ustawa z dnia 25.09.1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych

Art. 37a. 1. Organ założycielski może odwołać dyrektora, jeżeli:

1) dyrektor w związku z pełnieniem funkcji dopuszcza się rażącego naruszenia prawa,

2) zaistniały przesłanki określone w art. 52 § 1 lub art. 53 § 1 Kodeksu pracy,

3) przedsiębiorstwo państwowe przez co najmniej 3 kolejne miesiące nie wypełnia wobec Skarbu Państwa zobowiązań z tytułu podatków,

4) przedsiębiorstwo państwowe przekroczyło wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalone przez Trójstronną Komisję do Spraw Społeczno-Gospodarczych lub Radę Ministrów, w trybie określonym w ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. nr 1, poz. 2 i nr 43, poz. 221, z 1997 r. nr 121, poz. 770, z 1998 r. nr 162, poz. 1112 oraz z 2001 r. nr 5, poz. 45 i nr 100, poz. 1080), co spowodowało pogorszenie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

2. Od decyzji o odwołaniu dyrektora z przyczyn określonych w ust. 1 radzie pracowniczej nie przysługuje sprzeciw w trybie art. 63.

3. Odwołanie dokonane z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 4, pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.