§ 1. 1. Rozporządzenie określa przeznaczenie, warunki dopuszczalności, tryb udzielania oraz sposób monitorowania pomocy finansowej, zwanej dalej "pomocą", dotyczącej organizacji przez przedsiębiorców przedsięwzięć promocyjnych służących podniesieniu stopnia konkurencyjności i umiędzynarodowienia działalności przedsiębiorców, zwanych dalej "przedsięwzięciami promocyjnymi".

2. Pomoc jest udzielana jako pomoc de minimis zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5).

3. Pomocy nie udziela się przedsiębiorcom w zakresie określonym w art. 1 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2.

§ 2. 1. (uchylony)

2. Termin złożenia wniosku o dofinansowanie przedsięwzięcia promocyjnego, zwanego dalej "wnioskiem", upływa z dniem 31 października 2013 r.

§ 3. Pomoc może być udzielana jako dotacja dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pokrycie części kosztów przedsięwzięć promocyjnych.

§ 4. Minister właściwy do spraw gospodarki może udzielić pomocy, jeżeli przedsiębiorca:

1) najpóźniej na 30 dni przed terminem realizacji przedsięwzięcia promocyjnego, nie później niż do dnia 31 października roku kalendarzowego, w którym realizowane będzie przedsięwzięcie promocyjne, złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami;

2) nie ma zaległości podatkowych i zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

3) w bieżącym roku podatkowym oraz dwóch poprzedzających go latach podatkowych nie otrzymał pomocy de minimis, której wartość brutto, łącznie z pomocą, o którą się ubiega, przekraczałaby równowartość 200 tys. euro, a w przypadku przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze transportu drogowego 100 tys. euro;

4) należycie wypełnia zobowiązania wynikające z innych umów dotyczących przedsięwzięć w zakresie promocji eksportu lub sprzedaży na Jednolitym Rynku Europejskim, zawartych z ministrem właściwym do spraw gospodarki.

§ 5. 1. Wniosek sporządza się zgodnie ze wzorem stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) kopie zaświadczeń o pomocy de minimis uzyskanej w bieżącym roku podatkowym oraz dwóch poprzedzających go latach podatkowych, albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;

2) sprawozdania finansowe za okres 3 ostatnich lat obrotowych, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości;

3) informację dotyczącą przedsiębiorcy, sporządzoną zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia.

§ 6. 1. Przedsiębiorca składa wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w jednym egzemplarzu.

2. (uchylony)

3. W przypadku gdy wniosek nie jest kompletny, minister właściwy do spraw gospodarki pisemnie wzywa przedsiębiorcę do jego uzupełnienia w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż 7 dni.

3a. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 3, złożony po pisemnym wezwaniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki nadal nie jest kompletny, minister właściwy do spraw gospodarki powtórnie wzywa pisemnie przedsiębiorcę do jego ostatecznego uzupełnienia w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż 7 dni.

4. Wniosek, który nie spełnia wymogów określonych w § 5 lub nie został uzupełniony zgodnie z ust. 3 lub 3a, pozostawia się bez rozpatrzenia.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki rozpatruje wniosek w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.

§ 9. 1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą zalicza się koszty wynajęcia sali wraz z wyposażeniem, nagłośnienia, obsługi technicznej, dodatkowego oświetlenia, druku materiałów informacyjnych i konferencyjnych, tłumaczenia oraz inne koszty wynikające ze specyfiki realizowanego przedsięwzięcia promocyjnego.

2. Poniesione koszty należy udokumentować poświadczonymi za zgodność z oryginałem kopiami faktur lub rachunków oraz dokumentów potwierdzających dokonanie płatności.

3. Pomoc może być udzielona, jeżeli liczona łącznie z pomocą publiczną na to samo przedsięwzięcie promocyjne nie przekroczy dopuszczalnej intensywności pomocy określonej w przepisach mających zastosowanie przy udzielaniu pomocy innej niż pomoc de minimis i nie będzie większa niż 50% kosztów netto kwalifikujących się do objęcia pomocą.