Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks karny wykonawczy
Dz. U. z 1997 r. nr 160, poz. 1083
Dz. U. z 1999 r. nr 83, poz. 931
Dz. U. z 2000 r. nr 60, poz. 701
Dz. U. z 2000 r. nr 120, poz. 1268
Dz. U. z 2001 r. nr 98, poz. 1071
Dz. U. z 2001 r. nr 111, poz. 1194
Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676
Dz. U. z 2002 r. nr 200, poz. 1679
|
Dz. U. z 2003 r. nr 111, poz. 1061
Dz. U. z 2003 r. nr 142, poz. 1380
Dz. U. z 2003 r. nr 179, poz. 1750
Dz. U. z 2004 r. nr 93, poz. 889
Dz. U. z 2004 r. nr 210, poz. 2135
Dz. U. z 2004 r. nr 240, poz. 2405
Dz. U. z 2004 r. nr 243, poz. 2426
Dz. U. z 2004 r. nr 273, poz. 2703
|
Dz. U. z 2005 r. nr 163, poz. 1363
Dz. U. z 2005 r. nr 178, poz. 1479
Dz. U. z 2006 r. nr 104, poz. 708
Dz. U. z 2006 r. nr 226, poz. 1648
Dz. U. z 2007 r. nr 123, poz. 849
Dz. U. z 2008 r. nr 96, poz. 620
Dz. U. z 2008 r. nr 214, poz. 1344
|
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Naprawienie szkody, zadośćuczynienie, nawiązka i świadczenie pieniężne
Art. 196. § 1. W razie orzeczenia obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia na rzecz osoby, która nie brała udziału w sprawie, nawiązki lub świadczenia pieniężnego, sąd, z urzędu i bez pobierania jakichkolwiek opłat, przesyła tytuł egzekucyjny pokrzywdzonemu lub innej osobie uprawnionej.
§ 2. Przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji - należności z tytułu obowiązku naprawienia szkody, nawiązki lub świadczenia pieniężnego podlegają zaspokojeniu w kolejności przewidzianej dla należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję, według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, chyba że ze względu na rodzaj należności podlegają zaspokojeniu w kolejności wyższej.
Art. 196a. § 1. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne wpisane do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, o którym mowa w art. 49a § 2 Kodeksu karnego, są obowiązane do końca każdego roku kalendarzowego przekazać Ministrowi Sprawiedliwości aktualne informacje o swoich podstawowych zadaniach lub celach statutowych, zaś fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne również informacje o zasięgu działania.
§ 2. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia lub organizacje społeczne, które w wyniku wykonania prawomocnie orzeczonego środka karnego w postaci nawiązki określonej w art. 47 i 57a § 2 Kodeksu karnego lub świadczenia pieniężnego określonego w art. 49 Kodeksu karnego otrzymały środki finansowe, są obowiązane do sporządzania i przekazywania Ministrowi Sprawiedliwości rocznych sprawozdań dotyczących wykorzystania tych środków w terminie do dnia 20 lutego roku następującego po roku, w którym je otrzymały, oraz do wyodrębnienia tych środków w ewidencji księgowej.
§ 3. Sprawozdanie, o którym mowa w § 2, powinno zawierać informację o wysokości otrzymanych środków finansowych oraz rozliczenie tych środków, ze wskazaniem celów, na które zostały przeznaczone.
§ 4. Minister Sprawiedliwości może zlecić kontrolę zgodności z prawdziwym stanem danych zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w § 2. Kontrola może także dotyczyć spełnienia przez instytucję, fundację, stowarzyszenie lub organizacje społeczne obowiązków, o których mowa w § 1 lub 2. Ocenie Ministra Sprawiedliwości podlega również celowość i gospodarność wydatkowania przez te podmioty otrzymanych środków.
§ 5. W przypadku stwierdzenia, że instytucja, stowarzyszenie, fundacja lub organizacja społeczna wykorzystała środki finansowe, o których mowa w § 2, niezgodnie z ich przeznaczeniem, nie wyodrębniła tych środków w ewidencji księgowej lub nie przekazała informacji, o których mowa w § 1, Minister Sprawiedliwości wykreśla, w drodze decyzji administracyjnej, ten podmiot z wykazu, o którym mowa w art. 49a § 2 Kodeksu karnego.
§ 6. Prezesi sądów apelacyjnych są obowiązani, w terminie do dnia 20 lutego każdego roku, przekazać Ministrowi Sprawiedliwości zestawienie środków finansowych przekazanych w poprzednim roku poszczególnym instytucjom, fundacjom, stowarzyszeniom oraz organizacjom społecznym, w wyniku wykonania orzeczeń, o których mowa w § 2, zapadłych w sądach na obszarze danej apelacji.