Facebook

Kliknij ten link, aby przejść do panelu logowania.
Teraz do wszystkich płatnych Serwisów internetowych
Wydawnictwa Podatkowego GOFIN loguj się w jednym
miejscu.


Po zalogowaniu znajdziesz menu z linkiem do swojego
konta abonenta i dodatkowych opcji.

Jak szukać?»

Uwaga: Do 2 kwietnia 2024 r. część płatników składek przekazuje do ZUS zgłoszenia o pracy "szczególnej" ZUS ZSWA za 2023 r. Do 31 marca 2024 r. należy sporządzić i podpisać sprawozdanie finansowe za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US zeznań: CIT-8 i CIT-8AB za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US deklaracji: CIT-8E i CIT-8FR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: IFT-2R, CIT-RB i CIT-CSR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: CIT-8ST, CIT-N1, CIT-N2, PIT-N1 i PIT-N2 według stanu na 31 grudnia 2023 r.
Ujednolicone przepisy prawne - www.przepisy.gofin.pl
Aktualnie jesteś: Ujednolicone przepisy prawne (strona główna) » Kodeksy

Ustawa z dnia 6.06.1997 r. Kodeks karny wykonawczy

Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
 uwzględniający ww. zmiany
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
art. 2, art. 3, art. 4, art. 7, art. 8, art. 8a, art. 11, art. 12a, art. 12b, art. 12c, art. 12d, art. 15, art. 17a, art. 22, art. 25, art. 27, art. 27a, art. 29, art. 29a, art. 32, art. 38, art. 39, rozdz. VIIa, oddz. 1, art. 43a, art. 43b, art. 43c, art. 43d, art. 43e, art. 43f, art. 43g, oddz. 2, art. 43h, art. 43i, art. 43j, art. 43k, art. 43l, oddz. 3, art. 43m, art. 43n, art. 43o, art. 43p, art. 43q, art. 43r, art. 43s, oddz. 4, art. 43t, art. 43u, art. 43v, art. 43w, art. 43x, art. 43y, art. 43z, oddz. 5, art. 43za, art. 43zb, art. 43zc, art. 43zd, art. 43ze, art. 43zf, art. 48a, art. 53, art. 56, art. 57, art. 57a, art. 61, art. 63b, art. 64, art. 64a, art. 65, art. 65a, art. 66, art. 66a, art. 75, art. 76, art. 80, art. 80a, art. 80b, art. 86, art. 96, art. 105a, art. 105b, art. 109, art. 110a, art. 112, art. 113, art. 113a, art. 123a, art. 126, art. 131a, art. 134, art. 139, art. 143, art. 144, art. 145, art. 151, art. 152, art. 160, art. 163, art. 166, art. 167a, art. 168, art. 169, art. 169a, art. 169b, art. 172, art. 173, art. 173b, art. 173c, art. 174, art. 175, art. 176, art. 177, art. 178, art. 178a, rozdz. XII, art. 181a, art. 181b, art. 183a, art. 186a, art. 187, art. 188, art. 190, art. 191, art. 192, art. 195a, art. 199a, art. 199b, art. 200, art. 200a, art. 200b, art. 200c, art. 201, art. 202, art. 202a, art. 202b, art. 203, art. 204, art. 204a, art. 204b, art. 204c, art. 204d, art. 205, art. 212, art. 212ba, art. 213, art. 215, art. 217, art. 217b, art. 217c, art. 221, art. 222, art. 222a, art. 223, art. 242, art. 245, art. 249, art. 249a,
 
 Dz. U. z 2017 r. poz. 665
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2018 r. poz. 652
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2019 r. poz. 676
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2020 r. poz. 523
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 Dz. U. z 2021 r. poz. 53
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
 zmieniony przez
zmiany w:
Wyświetl wersje poprzedzające
 Dz. U. z 2023 r. poz. 127
 zmieniony przez
zmiany w:
 
 zmieniony przez
zmiany w:
Wyświetl wcześniejsze wersje
2024.03.14 - bieżąca
Wyświetl późniejsze wersje

Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem

Rozdział XV

Tymczasowe aresztowanie

Art. 207. Wykonanie tymczasowego aresztowania służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano, a w szczególności zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego.

Art. 207a. Sposób wykonywania tymczasowego aresztowania nie może naruszać uprawnień procesowych tymczasowo aresztowanego.

Istniejące wersje czasowe art. 208
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 208. § 1. Areszty śledcze podlegają Ministrowi Sprawiedliwości.

§ 2. Tymczasowe aresztowanie wykonuje się w aresztach śledczych.

§ 3. Areszty śledcze mogą być tworzone jako samodzielne areszty lub jako wyodrębnione oddziały zakładów karnych. Kilka aresztów śledczych może posiadać wspólną administrację bądź wydzielone służby.

§ 4. Aresztem śledczym kieruje dyrektor; wyodrębnionym oddziałem może kierować podlegający dyrektorowi kierownik.

§ 5. Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi areszty śledcze, mając na względzie istniejące potrzeby w tym zakresie.

§ 6. Dyrektor Generalny Służby Więziennej określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie aresztów śledczych, uwzględniając w szczególności potrzebę zapewnienia oraz racjonalnego wykorzystania miejsc zakwaterowania dla wszystkich tymczasowo aresztowanych.

Art. 209. Do wykonywania tymczasowego aresztowania stosuje się odpowiednio przepisy odnoszące się do wykonywania kary pozbawienia wolności, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału.

Istniejące wersje czasowe art. 210
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 210. Przyjmując tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego należy go bezzwłocznie poinformować o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach oraz o konsekwencjach wynikających z art. 139 § 1 Kodeksu postępowania karnego, a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania tymczasowego aresztowania, oraz poddać odpowiednim badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym.

Istniejące wersje czasowe art. 211
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2011.07.01
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2016.04.15
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 211. § 1. Po przyjęciu tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego bezzwłocznie zawiadamia się o tym organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

§ 2. Tymczasowo aresztowany ma prawo, bezzwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym, zawiadomić o miejscu swojego pobytu osobę najbliższą albo inną osobę, stowarzyszenie, organizację lub instytucję, a także swojego obrońcę. Tymczasowo aresztowany cudzoziemiec ma ponadto prawo powiadomić właściwy urząd konsularny, a w razie braku takiego urzędu - właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne.

§ 3. Tymczasowo aresztowanego zwalnia się w dniu, w którym upływa termin zastosowania tymczasowego aresztowania.

§ 4. Bezpośrednio przed zwolnieniem z aresztu śledczego tymczasowo aresztowanemu udziela się stosownych informacji mających na celu przygotowanie go do życia po zwolnieniu, w tym także o zakresie pomocy postpenitencjarnej oraz o instytucjach i organach udzielających tej pomocy.

§ 5. Administracja aresztu śledczego jest obowiązana udzielić zwalnianemu pomocy w udaniu się do miejsca zameldowania lub miejsca zamieszkania albo do podmiotu leczniczego.

§ 6. (uchylony)

§ 7. (uchylony)

Istniejące wersje czasowe art. 212
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
2024.02.15
zmieniony przez
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 212. § 1. Tymczasowo aresztowani powinni być rozmieszczani w areszcie śledczym w sposób zapobiegający ich wzajemnej demoralizacji. W szczególności należy oddzielać niekaranych od uprzednio odbywających karę pozbawienia wolności oraz młodocianych od dorosłych, chyba że szczególne względy wychowawcze przemawiają za umieszczeniem dorosłego z młodocianym lub młodocianymi. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych w oddziałach i celach mieszkalnych bierze się pod uwagę w szczególności:

    1) konieczność oddzielenia tymczasowo aresztowanych od skazanych, a także tymczasowo aresztowanych funkcjonariuszy organów powołanych do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej, pracowników organów wymiaru sprawiedliwości i ścigania od pozostałych tymczasowo aresztowanych;

    2) potrzebę zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym;

    3) zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne;

    4) potrzebę kształtowania właściwej atmosfery wśród tymczasowo aresztowanych;

    5) konieczność zapobiegania samoagresji i popełnianiu przestępstw podczas tymczasowego aresztowania.

§ 2. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych administracja aresztu śledczego uwzględnia wskazania organu, do którego dyspozycji pozostają, mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego i zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie.

§ 2a. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do konwojowania tymczasowo aresztowanych.

§ 3. Jeżeli zachodzi konieczność izolowania tymczasowo aresztowanych od siebie, organ, do którego dyspozycji pozostają, informuje o tym dyrektora aresztu śledczego.

Istniejące wersje czasowe art. 212a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2012.01.01
zmieniony przez
2015.10.24
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 212a. § 1. Komisja penitencjarna kwalifikuje tymczasowo aresztowanego jako stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu oraz dokonuje, co najmniej raz na 3 miesiące, weryfikacji decyzji w tym przedmiocie. O podjętych decyzjach zawiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, oraz sędziego penitencjarnego.

§ 2. Tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, osadza się w wyznaczonym oddziale lub celi aresztu śledczego w warunkach zapewniających wzmożoną ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwo tego aresztu, zawiadamiając o tym sędziego penitencjarnego.

§ 3. Przy kwalifikowaniu tymczasowo aresztowanego jako stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu stosuje się odpowiednio przepisy art. 88a § 1 i 2.

§ 4. (uchylony)

§ 5. Tymczasowo aresztowanego objętego ochroną na mocy ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym można osadzić, za jego zgodą, w oddziale lub celi, o których mowa w art. 88a § 3.

§ 6. (uchylony)

Istniejące wersje czasowe art. 212b
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2009.10.22
zmieniony przez
2015.10.24
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 212b. § 1. W areszcie śledczym tymczasowo aresztowany, o którym mowa w art. 212a, przebywa w następujących warunkach:

    1) cele mieszkalne oraz miejsca i pomieszczenia wyznaczone do: pracy, nauki, przeprowadzania spacerów, widzeń, odprawiania nabożeństw, spotkań religijnych i nauczania religii oraz zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu wyposaża się w odpowiednie zabezpieczenia techniczno-ochronne;

    2) cele mieszkalne są częściej kontrolowane niż te, w których osadza się tymczasowo aresztowanego, wobec którego nie podjęto decyzji, o której mowa w art. 212a § 1;

    3) tymczasowo aresztowany może uczyć się, pracować, bezpośrednio uczestniczyć w nabożeństwach, spotkaniach religijnych i nauce religii oraz korzystać z zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu tylko w oddziale, w którym jest osadzony;

    4) poruszanie się tymczasowo aresztowanego po terenie aresztu śledczego odbywa się pod wzmocnionym dozorem i jest ograniczone tylko do niezbędnych potrzeb;

    5) tymczasowo aresztowanego poddaje się kontroli osobistej przy każdorazowym wyjściu i powrocie do celi;

    6) spacer tymczasowo aresztowanego odbywa się w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem;

    7) sposób osobistego kontaktowania się przedstawicieli podmiotów określonych w art. 38 § 1 z tymczasowo aresztowanym określa każdorazowo dyrektor aresztu śledczego;

    8) widzenia odbywają się w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem. W czasie korzystania z widzeń w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z osobami odwiedzającymi tymczasowo aresztowany nie może spożywać artykułów żywnościowych i napojów. Widzenia nie mogą odbywać się w obecności tymczasowo aresztowanego, wobec którego nie podjęto decyzji, o której mowa w art. 212a § 1;

    9) tymczasowo aresztowany nie może korzystać z własnej odzieży i obuwia.

§ 2. Zachowanie tymczasowo aresztowanego stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu podlega stałemu monitorowaniu. Monitorowanie prowadzi się w celach mieszkalnych wraz z częścią przeznaczoną do celów sanitarno-higienicznych oraz w miejscach i pomieszczeniach, o których mowa w § 1 pkt 1. Monitorowany obraz lub dźwięk podlega utrwalaniu.

§ 3. Przepisy art. 88b § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Istniejące wersje czasowe art. 212ba
2011.03.26
dodany przez
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2022.09.17
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 212ba. § 1. Jeżeli w związku z toczącym się lub zakończonym postępowaniem karnym, w którym tymczasowo aresztowany uczestniczy lub uczestniczył w charakterze podejrzanego, oskarżonego, świadka lub pokrzywdzonego, wystąpiło poważne zagrożenie lub istnieje bezpośrednia obawa wystąpienia poważnego zagrożenia dla jego życia lub zdrowia, dyrektor aresztu śledczego obejmuje takiego tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną w warunkach zwiększonej izolacji i zabezpieczenia, polegającą w szczególności na:

    1) kontroli stanu jego zdrowia;

    2) udzielaniu pomocy psychologicznej;

    3) stałym nadzorze i cenzurze korespondencji;

    4) kontroli rozmów w trakcie widzeń.

§ 2. Szczególna ochrona może polegać również na stosowaniu wobec tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1:

    1) warunków wykonywania tymczasowego aresztowania określonych w art. 212b;

    2) ochrony osobistej w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym

- za zgodą tymczasowo aresztowanego.

§ 3. Dyrektor aresztu śledczego obejmuje tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną na wniosek sądu, przed którym toczy się postępowanie karne, albo prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze. We wniosku należy podać przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną oraz wskazać czas jej trwania, nie dłuższy niż 3 miesiące.

§ 4. Dyrektor aresztu śledczego może objąć tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną na jego uzasadniony wniosek; we wniosku należy podać przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną oraz wskazać czas jej trwania, nie dłuższy niż 3 miesiące. Przed podjęciem decyzji dyrektor aresztu śledczego zasięga opinii odpowiednio sądu lub prokuratora, o których mowa w § 3, a po zakończeniu postępowania karnego opinii sędziego penitencjarnego; do czasu otrzymania opinii dyrektor może tymczasowo stosować wobec tymczasowo aresztowanego środki, o których mowa w § 1.

§ 5. W decyzji o objęciu tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną należy określić termin, do którego ochrona ma trwać, a także wskazać sposób realizacji tej ochrony.

§ 6. Jeżeli po upływie terminu, o którym mowa w § 5, w dalszym ciągu występuje poważne zagrożenie lub istnieje bezpośrednia obawa wystąpienia poważnego zagrożenia dla życia lub zdrowia tymczasowo aresztowanego, szczególną ochronę przedłuża się na kolejny okres; przepisy § 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Decyzja o przedłużeniu szczególnej ochrony winna być wydana w sposób zabezpieczający ciągłość stosowania tej ochrony.

§ 7. W wypadku ustania przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną, dyrektor aresztu śledczego, na wniosek sądu, przed którym toczy się postępowanie karne, albo prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze, cofa szczególną ochronę. W wypadku objęcia szczególną ochroną tymczasowo aresztowanego na jego wniosek, cofnięcie szczególnej ochrony może nastąpić na wniosek tymczasowo aresztowanego lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii odpowiednio sądu lub prokuratora, o których mowa w § 3, a po zakończeniu postępowania karnego opinii sędziego penitencjarnego.

§ 8. Decyzję o objęciu szczególną ochroną, a także decyzję o przedłużeniu lub o cofnięciu jej stosowania doręcza się tymczasowo aresztowanemu.

§ 9. Dyrektor aresztu śledczego zawiadamia sędziego penitencjarnego o objęciu tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną, o jej przedłużeniu lub o jej cofnięciu.

§ 10. Szczególna ochrona jest stosowana także w razie przeniesienia tymczasowo aresztowanego do innego aresztu śledczego. Dyrektor aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa, informuje dyrektora aresztu śledczego, do którego tymczasowo aresztowany ma być przeniesiony, o objęciu go szczególną ochroną oraz o dotychczasowym sposobie ochrony i przyczynach jej zastosowania. Dyrektor aresztu śledczego, do którego tymczasowo aresztowany został przeniesiony, niezwłocznie zawiadamia sędziego penitencjarnego o stosowaniu wobec tymczasowo aresztowanego szczególnej ochrony.

§ 11. Po zakończeniu postępowania karnego organem właściwym w zakresie składania wniosków sądu lub prokuratora, o których mowa w § 3 i 7, jest sędzia penitencjarny.

Istniejące wersje czasowe art. 212c
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2022.09.17
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 212c. § 1. Tymczasowo aresztowanego poddaje się badaniom osobopoznawczym, w zakresie niezbędnym dla zapobiegania wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych oraz zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w areszcie. Jeżeli konieczne jest przeprowadzenie badań psychologicznych lub psychiatrycznych, dokonuje się ich na zasadach określonych w art. 83 § 1 i 2 oraz art. 84 § 3.

§ 2. O zarządzeniu badań psychiatrycznych zawiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

Istniejące wersje czasowe art. 213
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2012.01.01
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 213. § 1. W wypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego tymczasowe aresztowanie wykonuje się poza aresztem śledczym w podmiocie leczniczym w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej wskazanym przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Organ ten określa również warunki umieszczenia tymczasowo aresztowanego we wskazanym podmiocie.

§ 2. Koszty pobytu tymczasowo aresztowanego w tym podmiocie ponosi organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

Istniejące wersje czasowe art. 214
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2013.06.05
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 214. § 1. Poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału, tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnień, jakie przysługują skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu zamkniętego i nie stosuje się do niego ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, utrzymania porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym oraz zapobieżenia wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych.

§ 2. O użyciu środka przymusu bezpośredniego lub broni względem tymczasowo aresztowanego zawiadamia się bezzwłocznie organ, do którego dyspozycji pozostaje aresztowany.

Istniejące wersje czasowe art. 214a
2015.03.26
dodany przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 214a. Tymczasowo aresztowanemu przed przeprowadzeniem pierwszej kwalifikacji przez komisję penitencjarną lub tymczasowo aresztowanemu, o którym mowa w art. 212a § 1, świadczenia zdrowotne udzielane są w obecności funkcjonariusza niewykonującego zawodu medycznego. Na wniosek osoby udzielającej świadczenia zdrowotnego świadczenia zdrowotne mogą być udzielane tymczasowo aresztowanemu bez obecności funkcjonariusza niewykonującego zawodu medycznego.

Istniejące wersje czasowe art. 215
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 215. § 1. Tymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą, pełnomocnikiem będącym adwokatem albo radcą prawnym oraz przedstawicielem niebędącym adwokatem ani radcą prawnym, który został zaaprobowany przez Przewodniczącego Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do reprezentowania skazanego przed tym Trybunałem, podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie. Jeżeli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zastrzeże przy widzeniu obecność swoją lub osoby upoważnionej - widzenie odbywa się w sposób wskazany przez ten organ.

§ 1a. W przypadku gdy tymczasowo aresztowanym jest obywatel państwa obcego, ma on prawo do porozumiewania się z właściwym urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym, a w przypadku gdy tymczasowo aresztowanym jest osoba nieposiadająca żadnego obywatelstwa - z przedstawicielem państwa, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania, na zasadach, o których mowa w § 1.

§ 2. Tymczasowo aresztowanemu należy umożliwić przygotowanie się do obrony.

Art. 216. § 1. Tymczasowo aresztowany może korzystać z własnej odzieży, bielizny i obuwia, chyba że zakłóca to porządek ustalony w areszcie śledczym lub sprzeciwiają się temu względy bezpieczeństwa lub względy sanitarne. Tymczasowo aresztowany nie może posiadać środków łączności, urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji, sprzętu komputerowego, a także, poza depozytem, przedmiotów i dokumentów, które mogą utrudniać prawidłowy tok postępowania karnego.

§ 2. Tymczasowo aresztowany może za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostaje, oraz dyrektora aresztu korzystać z wyżywienia, środków leczniczych i higieny otrzymywanych spoza aresztu śledczego.

§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może ograniczyć lub określić sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z uprawnień, o których mowa w § 1 i 2.

Istniejące wersje czasowe art. 216a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.01.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 216a. § 1. W czasie przeprowadzania czynności procesowych, transportowania oraz w innych uzasadnionych wypadkach, tymczasowo aresztowany korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia, chyba że są one nieodpowiednie ze względu na porę roku lub zniszczone albo jeżeli przemawiają przeciwko temu względy bezpieczeństwa lub organ dysponujący zarządzi inaczej.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do tymczasowo aresztowanego żołnierza służby czynnej, z wyjątkiem żołnierza terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie. W czasie czynności procesowych występuje on w umundurowaniu, z oznakami posiadanych stopni wojskowych, a jeżeli nie posiada właściwego umundurowania, korzysta z innej własnej odzieży, bielizny i obuwia.

Istniejące wersje czasowe art. 217
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2010.06.08
zmieniony przez
2012.01.01
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2022.09.17
zmieniony przez
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 217. § 1. Tymczasowo aresztowany może uzyskać widzenie po wydaniu zarządzenia o zgodzie na widzenie przez organ, do którego dyspozycji pozostaje. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda na widzenie każdego z nich, chyba że organy te zarządzą inaczej.

Uwaga od redakcji:
Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2.07.2009 r. (Dz. U. z 2009 r. nr 108, poz. 911) art. 217 § 1 z dniem 8.07.2009 r.:

    1) w zakresie, w jakim nie określa przesłanek odmowy wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z osobą najbliższą, został uznany za niezgodny:

      a) z art. 47 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP,

      b) z art. 8 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4.11.1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. nr 61, poz. 284, z 1995 r. nr 36, poz. 175, 176 i 177, z 1998 r. nr 147, poz. 962 oraz z 2003 r. nr 42, poz. 364),

      c) z art. 37 lit. c Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20.11.1989 r. (Dz. U. z 1991 r. nr 120, poz. 526 oraz z 2000 r. nr 2, poz. 11).

    2) w zakresie, w jakim pomija możliwość zaskarżenia przez osobę tymczasowo aresztowaną zarządzenia prokuratora o odmowie wyrażenia zgody na widzenie z osobą najbliższą, został uznany za niezgodny:

      a) z art. 78 Konstytucji RP,

      b) z art. 13 w związku z art. 8 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

§ 1a. Tymczasowo aresztowany, z zastrzeżeniem § 1b, ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą.

§ 1b. Odmowa wyrażenia zgody na widzenie, o którym mowa w § 1a, może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że widzenie zostanie wykorzystane:

    1) w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego;

    2) do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.

§ 1c. Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z osobą najbliższą, tymczasowo aresztowanemu oraz ubiegającej się o widzenie osobie dla niego najbliższej przysługuje zażalenie do sądu, do którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany. Zażalenie na zarządzenie prokuratora rozpoznaje prokurator nadrzędny.

§ 1d. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego zarządzenia o odmowie wyrażenia zgody na widzenie, wniesienie zażalenia na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z tą samą osobą, wydane w ciągu trzech miesięcy od wydania utrzymanego w mocy zarządzenia, jest niedopuszczalne.

§ 1e. Małoletni może uzyskać zgodę na widzenie z tymczasowo aresztowanym na wniosek przedstawiciela ustawowego.

§ 1f. Małoletni do lat 15 korzysta z widzenia z tymczasowo aresztowanym pod opieką pozostającego na wolności przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej osoby najbliższej, a w razie gdy uprawniony do opieki nad małoletnim podczas widzenia nie uzyskał zgody na widzenie, nie chce lub nie może z niego skorzystać - pod opieką funkcjonariusza lub pracownika aresztu śledczego wyznaczonego przez dyrektora aresztu śledczego.

§ 2. Widzenia odbywają się pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą.

§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zezwolić na udzielenie widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą.

§ 4. W razie udzielenia widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą, tymczasowo aresztowany może spożywać artykuły żywnościowe i napoje zakupione przez osoby odwiedzające na terenie aresztu śledczego. Na żądanie osoby odwiedzającej widzenia udziela się w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z tymczasowo aresztowanym.

§ 5. W wypadku tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w art. 212a, dyrektor aresztu śledczego powiadamia organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, o istnieniu poważnego niebezpieczeństwa dla osoby odwiedzającej oraz że konieczne jest udzielenie widzenia wyłącznie w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z tymczasowo aresztowanym.

§ 6. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może ograniczyć lub określić sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z prawa do kontaktowania się z duchownymi świadczącymi posługi religijne lub innymi osobami, jeżeli wymaga tego konieczność zapewnienia prawidłowego toku postępowania karnego.

Istniejące wersje czasowe art. 217a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2012.01.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 217a. § 1. Zatrzymania, cenzury lub nadzoru korespondencji tymczasowo aresztowanego dokonuje organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, chyba że organ ten zarządzi inaczej.

§ 2. Jeżeli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, nie zarządzi zatrzymania, cenzury lub nadzoru korespondencji tymczasowo aresztowanego, decyzje te może podjąć dyrektor aresztu śledczego, który powiadamia tymczasowo aresztowanego, sędziego penitencjarnego oraz organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, o przyczynach jej zatrzymania, ocenzurowania lub nadzoru. Przepis art. 105 § 4 stosuje się odpowiednio.

Istniejące wersje czasowe art. 217b
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2012.01.01
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 217b. § 1. Korespondencję tymczasowo aresztowanego przesyła się za pośrednictwem organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, jego korespondencję przesyła się organowi, którego postanowienie wprowadzono do wykonania jako pierwsze, chyba że organy te zarządzą inaczej.

§ 1a. Korespondencję tymczasowo aresztowanego z obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem albo radcą prawnym przesyła się bezpośrednio do adresata, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zarządzi inaczej.

§ 2. Korespondencję tymczasowo aresztowanego z Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Rzecznikiem Praw Dziecka oraz organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka przesyła się bezpośrednio do adresata.

§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do korespondencji tymczasowo aresztowanego z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi organami państwowymi oraz organami samorządu terytorialnego, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zarządzi inaczej.

§ 4. Korespondencję, o której mowa w § 1a-3, administracja aresztu śledczego doręcza tymczasowo aresztowanemu, który podpisem i datą potwierdza jej odbiór. W przypadku odmowy potwierdzenia czyni się o tym wzmiankę na piśmie urzędowym lub potwierdzeniu odbioru.

Istniejące wersje czasowe art. 217c
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2022.09.17
zmieniony przez
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 217c. § 1. Tymczasowo aresztowany:

    1) może korzystać z aparatu telefonicznego, z zastrzeżeniem § 2 i 3, na zasadach określonych w regulaminie organizacyjno-porządkowym wykonywania tymczasowego aresztowania, za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostaje,

    2) nie może korzystać z innych środków łączności przewodowej i bezprzewodowej.

§ 2. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, wydaje zarządzenie o zgodzie na korzystanie z aparatu telefonicznego, chyba że zachodzi uzasadniona obawa, że zostanie ona wykorzystana:

    1) w celu bezprawnego utrudniania postępowania karnego;

    2) do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.

§ 3. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda każdego z nich, chyba że organy te zarządzą inaczej.

§ 4. Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na korzystanie z aparatu telefonicznego tymczasowo aresztowanemu przysługuje zażalenie do sądu, do którego dyspozycji pozostaje. Zażalenie na zarządzenie prokuratora rozpoznaje prokurator nadrzędny.

Art. 217d. Udzielenie tymczasowo aresztowanemu zezwolenia, o którym mowa w art. 141a § 1, wymaga wydania zarządzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

Istniejące wersje czasowe art. 218
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2011.03.08
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 218. § 1. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek wykonywania prac porządkowych w obrębie aresztu śledczego; przy innych pracach może zostać zatrudniony tylko za jego zgodą. Zatrudnienie poza obrębem aresztu śledczego wymaga ponadto wydania zarządzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

§ 2. Tymczasowo aresztowany zatrudniony odpłatnie otrzymuje wynagrodzenie pomniejszone o kwotę potrąceń, o których mowa w art. 125 § 1.

§ 3. Tymczasowo aresztowany może być za jego zgodą zatrudniony nieodpłatnie w obrębie aresztu śledczego.

Istniejące wersje czasowe art. 219
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 219. Tymczasowo aresztowany może rozporządzać posiadanymi w areszcie śledczym pieniędzmi, przedmiotami wartościowymi i innymi przedmiotami, w tym wpłacać pieniądze na rachunek bankowy, chyba że organ, do którego dyspozycji pozostaje, zarządzi inaczej.

Istniejące wersje czasowe art. 220
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 220. Ze środków finansowych otrzymywanych przez tymczasowo aresztowanego nie podlega egzekucji kwota do wysokości połowy przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, niezbędna na pokrycie kosztów przejazdu z aresztu śledczego do miejsca zamieszkania i na utrzymanie w ciągu najbliższych dni po zwolnieniu. Przepis art. 126 stosuje się odpowiednio.

Istniejące wersje czasowe art. 221
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 221. § 1. Tymczasowo aresztowanemu wyróżniającemu się przestrzeganiem porządku wewnętrznego w areszcie śledczym oraz zasad określonych w regulaminie organizacyjno-porządkowym wykonywania tymczasowego aresztowania mogą być przyznawane nagrody.

§ 2. Nagrodami są:

    1) zezwolenie na indywidualny wystrój celi mieszkalnej;

    2) dodatkowy lub dłuższy spacer;

    3) zezwolenie na otrzymanie dodatkowej paczki żywnościowej lub częstsze otrzymywanie paczek;

    4) indywidualne odstępstwo od porządku wewnętrznego aresztu śledczego, w zakresie ustalonym przez dyrektora aresztu śledczego;

    5) zezwolenie na częstsze branie udziału w zajęciach kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu;

    6) zezwolenie na dłuższe widzenie;

    7) zezwolenie na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych oraz przedmiotów dopuszczonych do sprzedaży w areszcie śledczym;

    8) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych;

    9) nagroda rzeczowa lub pieniężna.

Art. 221a. Poruszanie się tymczasowo aresztowanych po terenie aresztu śledczego, nauczanie i zatrudnienie, bezpośrednie uczestniczenie w nabożeństwach, spotkaniach religijnych i nauczaniu religii oraz korzystanie z widzeń, spacerów, kąpieli, zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu, a także ich udział w czynnościach procesowych, odbywa się z uwzględnieniem konieczności zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego.

Istniejące wersje czasowe art. 222
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2012.01.01
zmieniony przez
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 222. § 1. Tymczasowo aresztowany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione naruszenie nakazów lub zakazów wynikających z ustawy, regulaminu lub innych przepisów wydanych na jej podstawie albo ustalonego w areszcie śledczym porządku.

§ 2. Kary dyscyplinarne są następujące:

    1) nagana;

    2) pozbawienie korzystania z własnego wyżywienia na okres do 14 dni;

    3) pozbawienie możliwości otrzymania paczek żywnościowych, na okres do 3 miesięcy;

    4) pozbawienie przyznanej ulgi;

    5) umieszczenie w celi izolacyjnej na okres do 14 dni;

    6) pozbawienie prawa do udziału w niektórych zajęciach kulturalno-oświatowych lub z zakresu kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem korzystania z książek i prasy, na okres do 1 miesiąca;

    7) pozbawienie lub ograniczenie możliwości dokonywania zakupów artykułów żywnościowych lub wyrobów tytoniowych, na okres do 1 miesiąca.

Istniejące wersje czasowe art. 222a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 222a. § 1. Decyzja o ukaraniu karą dyscyplinarną powinna zawierać określenie przekroczenia popełnionego przez tymczasowo aresztowanego.

§ 2. Decyzję o ukaraniu, uchyleniu, darowaniu, odroczeniu, zamianie, zawieszeniu lub przerwaniu kary dyscyplinarnej, a także o odstąpieniu od ukarania dyscyplinarnego sporządza się na piśmie i podaje do wiadomości tymczasowo aresztowanemu.

§ 3. Jeżeli w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej tymczasowo aresztowany dopuścił się ponownie przekroczenia, zawieszona kara ulega wykonaniu, chyba że dyrektor aresztu śledczego postanowi inaczej.

§ 4. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej określonej w art. 222 § 2 pkt 2 i 3 tymczasowo aresztowanemu, któremu ze względu na stan zdrowia zezwolono na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych lub częstsze otrzymywanie paczek albo korzystającemu z diety, zasięga się opinii lekarza.

Istniejące wersje czasowe art. 223
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2015.07.01
zmieniony przez
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 223. § 1. Po wydaniu wyroku skazującego sądu pierwszej instancji tymczasowo aresztowany może być przeniesiony do zakładu karnego; sąd, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może postanowić inaczej.

§ 2. W stosunku do tymczasowo aresztowanego przeniesionego na podstawie § 1 do zakładu karnego, stosuje się przepisy o wykonywaniu tymczasowego aresztowania, chyba że wyraził on zgodę na stosowanie względem niego przepisów o wykonywaniu kary pozbawienia wolności.

§ 3. Tymczasowo aresztowanego, skazanego wyrokiem sądu pierwszej instancji, w stosunku do którego sąd nie sprzeciwił się przeniesieniu do zakładu karnego, a tymczasowo aresztowany wyraził zgodę na stosowanie względem niego przepisów o wykonywaniu kary pozbawienia wolności, komisja penitencjarna klasyfikuje niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o skazaniu.

§ 4. Zgoda, o której mowa w § 3, powinna być wyrażona przed podjęciem decyzji klasyfikacyjnej i potwierdzona podpisem tymczasowo aresztowanego. Cofnięcie zgody tymczasowo aresztowanego po wydaniu decyzji przez komisję penitencjarną jest nieskuteczne.

§ 5. Tymczasowo aresztowanego, skazanego wyrokiem sądu pierwszej instancji, który nie wyraził zgody na stosowanie względem niego przepisów o wykonywaniu kary pozbawienia wolności, komisja penitencjarna kwalifikuje do tymczasowo aresztowanych, którzy mogą być przeniesieni do zakładu karnego z oddziałem aresztu śledczego.

§ 6. Przepisy § 1-5 stosuje się odpowiednio w wypadku zastosowania tymczasowego aresztowania wobec:

    1) skazanego znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prawomocnie skazanego przez sąd państwa obcego na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu,

    2) obywatela polskiego lub osoby mającej miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wobec których prawomocnie orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności

- do czasu określenia przez właściwy sąd kwalifikacji prawnej czynu według prawa polskiego oraz kary lub środka podlegającego wykonaniu.

§ 7. Przepisy o wykonaniu tymczasowego aresztowania stosuje się ponadto do umieszczonej w areszcie śledczym lub w zakładzie karnym osoby, o której mowa w art. 589a Kodeksu postępowania karnego.

Istniejące wersje czasowe art. 223a
Tekst ujednolicony przez redakcję na dzień:
2008.12.18
2017.03.29 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2017 r. poz. 665
2018.03.30 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2018 r. poz. 652
2019.04.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2019 r. poz. 676
2020.03.25 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2020 r. poz. 523
2021.01.11 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2021 r. poz. 53
2023.01.01
zmieniony przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 223a. § 1. Tymczasowo aresztowany, wobec którego wykonywana jest kara pozbawienia wolności w innej sprawie, korzysta z uprawnień takich jak skazany, z wyjątkiem: widzeń, korespondencji, korzystania z aparatów telefonicznych oraz innych środków łączności przewodowej i bezprzewodowej, posiadania przedmiotów w celi, korzystania ze świadczeń zdrowotnych, powiadamiania organu dysponującego o zakwalifikowaniu do tymczasowo aresztowanych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego oraz o pozostaniu na leczeniu w zakładzie karnym po zwolnieniu, a także w zakresie udzielania zezwolenia, o którym mowa w art. 141a, a ponadto w innych wypadkach, gdy wymaga tego konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego - w zakresie których stosuje się przepisy niniejszego kodeksu dotyczące tymczasowo aresztowanych.

§ 2. Tymczasowo aresztowany, o którym mowa w § 1, nie korzysta z przepustek wymienionych w art. 91 pkt 7 i art. 92 pkt 9, nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 i 8, a także zezwolenia wymienionego w art. 165 § 2.

§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zarządzić stosowanie wobec tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, również innych przepisów dotyczących tymczasowo aresztowanych.

§ 4. Tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, rozmieszcza się w areszcie śledczym odrębnie od skazanych.

Istniejące wersje czasowe art. 223aa
2023.01.01
dodany przez
2023.01.17 Tekst jednolity
ujednolicony przez
Dz. U. z 2023 r. poz. 127
Pokaż wszystkie w jednym oknie

Art. 223aa

 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60