1. Podczas przechowywania lub transportowania wartości pieniężnych do zabezpieczenia budynków, pomieszczeń i urządzeń stosuje się następujące elektroniczne systemy zabezpieczeń:

1.1. Systemy sygnalizacji włamania i napadu;

1.2. Systemy telewizji dozorowej;

1.3. Systemy kontroli dostępu;

1.4. Systemy transmisji alarmu.

2. W przypadku przechowywania wartości pieniężnych systemy sygnalizacji włamania i napadu oraz systemy transmisji alarmu są traktowane jako podstawowe, zaś systemy telewizji dozorowej oraz systemy kontroli dostępu jako uzupełniające.

3. Elektroniczne systemy zabezpieczeń powinny być wykonywane według wymagań określonych w Polskich Normach. Dopuszcza się wykonywanie elektronicznych systemów zabezpieczeń według innych zasad, jeżeli:

a) nie ma Polskich Norm i wykonywany system jest niesprzeczny z wymaganiami niniejszego rozporządzenia albo

b) wykonywane systemy zabezpieczeń nie są sprzeczne z Polskimi Normami i wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

4. Systemy sygnalizacji włamania i napadu według normy PN-EN 50131-1 powinny być wykonywane, odpowiednio do oszacowanego ryzyka, w następujących stopniach zabezpieczenia:

4.1. Stopień 1 : Ryzyko małe;

4.2. Stopień 2 : Ryzyko małe do średniego;

4.3. Stopień 3 : Ryzyko średnie do wysokiego;

4.4. Stopień 4 : Ryzyko wysokie.

5. Określa się następujące rodzaje czynności, jakie powinien wykrywać system sygnalizacji włamania i napadu w zależności od stopnia zabezpieczenia:

5.1. Stopień 1:

- otwarcie drzwi do chronionego obszaru,

- poruszanie się w chronionym obszarze (pułapkowo).

5.2. Stopień 2:

- otwarcie drzwi, okien i innych zamknięć chronionego obszaru,

- poruszanie się w chronionym obszarze (pułapkowo).

5.3. Stopień 3:

- otwarcie drzwi, okien i innych zamknięć chronionego obszaru,

- penetrację drzwi, okien i innych zamknięć chronionego obszaru bez ich otwierania,

- poruszanie się w chronionym obszarze (pułapkowo),

- atak na urządzenia lub miejsca szczególnie zagrożone.

5.4. Stopień 4:

- otwarcie drzwi, okien i innych zamknięć chronionego obszaru,

- penetrację drzwi, okien i innych zamknięć chronionego obszaru bez ich otwierania,

- penetrację ścian, sufitów i podłóg,

- poruszanie się w chronionym obszarze (pułapkowo),

- atak na urządzenia i miejsca szczególnie zagrożone.

6. System sygnalizacji włamania i napadu powinien być wykonany co najmniej w 2. stopniu zabezpieczenia i zapewniać identyfikację użytkowników włączających i wyłączających system lub jego część.

7. System alarmowy sygnalizacji włamania i napadu podzielony na podsystemy może zawierać w każdym podsystemie części składowe odpowiadające różnym stopniom zabezpieczenia.

8. Stopień zabezpieczenia podsystemu powinien być taki jak najniższy stopień zabezpieczenia zawartej w nim części składowej.

9. Części składowe wykorzystywane wspólnie przez więcej niż jeden podsystem powinny odpowiadać stopniowi zabezpieczenia podsystemu o najwyższym stopniu.

10. W zależności od poziomu ryzyka systemy sygnalizacji włamania i napadu należy uzupełniać o systemy telewizji dozorowej oraz o systemy kontroli dostępu.

11. Obraz z kamer systemu telewizji dozorowej stosowanego w zabezpieczeniach należy rejestrować.

12. Urządzenia do rejestracji obrazu z kamer muszą być zabezpieczone przed zniszczeniem oraz dostępem osób nieupoważnionych.

13. Rejestracja dynamiczna obrazów z kamer z miejsc szczególnie zagrożonych, w których polu widzenia występuje ruch lub jest wywołany alarm, powinna odbywać się z częstotliwością nie mniejszą niż 3 klatki na sekundę, z rozdzielczością nie mniejszą niż 400 linii telewizyjnych. Rejestracja obrazu z kamer mających kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa powinna odbywać się z częstotliwością nie mniejszą niż 5 klatek na sekundę, z zachowaniem określonych powyżej parametrów jakości zapisu.

14. Obrazy statyczne z kamer mogą być rejestrowane z częstotliwością mniejszą niż 3 klatki na sekundę (w czasie dozoru związanego z przechowywaniem lub transportowaniem wartości pieniężnych rejestruje się obrazy z częstotliwością nie mniejszą niż 1 klatka na sekundę). Wywołanie alarmu lub zmiana sceny ze statycznej na dynamiczną musi spowodować zwiększenie częstotliwości zapisu do wartości ustalonej dla rejestracji dynamicznej.

15. Czas przechowywania zarejestrowanego zapisu należy ustalić, biorąc pod uwagę charakter chronionego obiektu oraz rodzaje występujących zagrożeń, ale nie może być on krótszy niż 14 dni.

16. W przypadku wykrycia lub uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego zapis z tym związany należy zarchiwizować w sposób niezmniejszający jego jakości. Dotyczy to również zawartości pamięci zdarzeń centrali systemu sygnalizacji włamania i napadu oraz kontroli dostępu, w przypadku występowania związku pomiędzy zawartością pamięci tych urządzeń a czynem zabronionym. Zawartość pamięci powinna być zabezpieczona, a następnie komisyjnie odczytana i zarchiwizowana. Materiałowi archiwalnemu należy nadać kategorię archiwalną dokumentacji dla ochrony zakładu pracy (mienia), zgodnie z zasadami postępowania z materiałami archiwalnymi.

17. Nośnik, na którym dokonano zapisu archiwalnego, powinien być zabezpieczony przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych, uszkodzeniami oraz dostępem osób nieuprawnionych. Gdy nie ma możliwości należytego zabezpieczenia przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych, zapis należy zwielokrotnić i zabezpieczyć w dwóch różnych miejscach, z tym że nie mogą one znajdować się w tym samym budynku.

18. W przypadku instalacji systemu kontroli dostępu należy zapewnić zarejestrowanie zdarzeń przynajmniej z okresu 30 dni.

19. Stopień zabezpieczenia uzyskany przez system może być utrzymany pod warunkiem wykonywania systematycznej konserwacji oraz dokonywania niezbędnych napraw. Konserwacja powinna odbywać się w okresach przewidzianych właściwymi dla danego systemu normami technicznymi, a gdy nie ustalono takich norm - nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.

20. Przedsiębiorca lub kierownik jednostki organizacyjnej, w której są przechowywane wartości pieniężne, jest odpowiedzialny za wdrożenie konserwacji, o której mowa w pkt 19, niezwłocznie po zainstalowaniu systemu.

21. Wszelkie zdarzenia utrwalone przez system, czynności konserwacyjne, uszkodzenia, przypadki nieprawidłowego działania systemu oraz naprawy powinny być rejestrowane w Książce Elektronicznego Systemu Zabezpieczeń, przechowywanej w chronionym obiekcie.

22. Książka Elektronicznego Systemu Zabezpieczeń powinna zawierać co najmniej następujące informacje:

1) nazwę systemu;

2) nazwę i lokalizację obiektu chronionego;

3) nazwę i dane kontaktowe: instalującego system, konserwującego system oraz chroniącego dany obiekt;

4) datę i opis zdarzenia lub czynności, o których mowa w pkt 21, datę i opis działań podjętych po zdarzeniach i uszkodzeniach oraz podpisy osób dokonujących poszczególnych wpisów;

5) dotyczące rozszerzenia systemu lub wymiany elementów składowych systemu.