Szczegółowe przeznaczenie i warunki udzielania pomocy

§ 7. Warunkiem udzielania pomocy jest zobowiązanie beneficjenta pomocy wobec podmiotu udzielającego pomocy do przeznaczenia udzielonej pomocy na poprawę jakości świadczonych usług lub umożliwienie świadczenia nowych usług wspierających przedsiębiorczość.

§ 8. 1. Regionalna pomoc inwestycyjna może być udzielana beneficjentom pomocy na realizację nowych inwestycji w województwie objętym danym regionalnym programem operacyjnym, służących tworzeniu korzystnych warunków dla rozwoju przedsiębiorczości.

2. Nowa inwestycja obejmuje:

1) inwestycję w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z:

a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,

b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,

c) dywersyfikacją działalności przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub

d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;

2) nabycie środków trwałych bezpośrednio związanych z przedsiębiorstwem, które zostało zamknięte lub zostałoby zamknięte, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym środki nabywane są przez inwestora niezależnego od zbywcy.

3. Nową inwestycją nie jest:

1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

2) nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

§ 9. 1. Do wydatków kwalifikowalnych w ramach nowej inwestycji zalicza się niezbędne do jej realizacji wydatki poniesione na:

1) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania gruntów;

2) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej;

3) nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków pod warunkiem, że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego pomocą,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, w szczególności drogi wewnętrznej, przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych lub telekomunikacyjnych;

4) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii poprzez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie może sprawować kontroli nad sprzedawcą a sprzedawca nad kupującym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40),

d) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy co najmniej przez 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy - co najmniej przez 3 lata.

2. Nabycie środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, może nastąpić również w drodze umowy leasingu.

3. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing ruchomych środków trwałych, powinna ona zawierać zobowiązanie do przeniesienia własności tych środków na beneficjenta pomocy po zakończeniu trwania umowy.

4. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing nieruchomości, powinien on trwać co najmniej przez okres 5 lat od przewidywanego zakończenia realizacji inwestycji. Podmiot udzielający pomocy może skrócić ten okres do 3 lat, gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca.

5. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nabyte przez beneficjenta pomocy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, powinny być nowe, chyba że są to środki trwałe, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 2.

6. W przypadku beneficjenta pomocy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca wydatki określone w ust. 1 pkt 4 uwzględnia się w wysokości nieprzekraczającej 50% całkowitych wydatków kwalifikowalnych.

7. Pomoc na pokrycie wydatków na prace związane z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usług doradczych z nią związanych może być udzielana mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom zgodnie z art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

8. Maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 7, wynosi 50%.

9. Usługi doradcze, o których mowa w ust. 7, świadczone przez doradców zewnętrznych, kwalifikują się do pomocy pod warunkiem, że usługi takie nie mają charakteru ciągłego ani okresowego, ani nie są związane ze zwykłymi wydatkami operacyjnymi, w szczególności rutynowymi usługami doradztwa podatkowego, regularnymi usługami prawniczymi lub reklamowymi.

10. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

11. Wydatki, o których mowa w ust. 1 i 7, pomniejsza się o podatek od towarów i usług, chyba że zgodnie z odrębnymi przepisami nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.

§ 11. Regionalna pomoc inwestycyjna podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej:

1) jeżeli łączna wartość pomocy ze wszystkich źródeł, jakiej można udzielić na rzecz dużego projektu inwestycyjnego, przekracza 75% maksymalnej kwoty pomocy przyznanej na inwestycję o wydatkach kwalifikowalnych stanowiących równowartość 100 mln euro, z uwzględnieniem zasad stosowanych przy obliczaniu pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 10 ust. 3;

2) w przypadku prac i usług, o których mowa w § 9 ust. 7, jeżeli wielkość pomocy przekracza 2 mln euro dla jednego beneficjenta pomocy na jeden projekt.

§ 12. Regionalna pomoc inwestycyjna może być udzielona beneficjentowi pomocy, który zobowiąże się do:

1) utrzymania inwestycji w regionie przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lat od dnia zakończenia projektu, przy czym nie jest niezgodna z warunkiem utrzymania inwestycji wymiana maszyn lub urządzeń, które z uwagi na szybki postęp technologiczny stają się przestarzałe w tym okresie, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres;

2) wniesienia wkładu własnego odpowiadającego co najmniej 25% wydatków kwalifikowalnych, pochodzących ze źródeł własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych.

§ 13. 1. Do wydatków kwalifikowalnych w ramach pomocy de minimis zalicza się wydatki spełniające kryteria kwalifikowalności wydatków, określone w art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, przeznaczone na:

1) modernizację urządzeń, wyposażenia i infrastruktury służących do świadczenia usług na rzecz przedsiębiorców, w tym infrastruktury technicznej;

2) transfer technologii;

3) zakup specjalistycznych usług doradczych związanych z usługami świadczonymi przez instytucje otoczenia biznesu;

4) działania promocyjne i informacyjne na rzecz instytucji otoczenia biznesu i podmiotów korzystających z ich usług;

5) wspieranie powstawania i promocji sieci współpracy instytucji otoczenia biznesu, w tym sieci międzynarodowych;

6) inicjowanie i animację powiązań kooperacyjnych na terenie województwa;

7) organizowanie, rozwój i wspieranie platform oraz innych narzędzi internetowych służących nawiązywaniu kontaktów między przedsiębiorcami.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, pomniejsza się o naliczony podatek od towarów i usług, chyba że zgodnie z odrębnymi przepisami nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.

3. Pomoc de minimis może być udzielana na pokrycie do 100% wydatków kwalifikowalnych.

§ 14. Wartość brutto pomocy de minimis, łącznie z wartością innej pomocy de minimis, otrzymanej przez beneficjenta pomocy w okresie bieżącego roku kalendarzowego i dwóch poprzednich lat kalendarzowych, nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 200 tys. euro.

§ 15. 1. Pomoc udzielana w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych podlega sumowaniu z każdą inną pomocą, w tym z pomocą de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 oraz pomocą z budżetu Unii Europejskiej, udzieloną beneficjentowi pomocy, niezależnie od jej formy i źródła.

2. Łączna wartość pomocy nie może przekroczyć maksymalnych pułapów intensywności pomocy określonych dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.