Przepisy ogólne

Art. 1. Ustawa określa warunki, tryb i formy udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom na ich:

1) ratowanie,

2) tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne,

3) restrukturyzację

- zwanej dalej "pomocą".

Art. 2. Pomoc:

1) na ratowanie i restrukturyzację może być udzielana przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2020 r. poz. 814 i 1298):

a) spełniającemu warunki określone w art. 141 ust. 2 tej ustawy albo

b) niewypłacalnemu w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228),

2) na tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne może być udzielana mikro-, małemu i średniemu przedsiębiorcy, spełniającemu warunki, o których mowa w pkt 1, w sytuacji, o której mowa w art. 11 ust. 2

- zwanemu dalej "przedsiębiorcą znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej".

Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) długookresowej zdolności do konkurowania na rynku - rozumie się przez to zdolność przedsiębiorcy do pokrywania kosztów wykonywanej działalności gospodarczej, w tym kosztów amortyzacji i kosztów finansowych, bez konieczności ponownego wspierania tego przedsiębiorcy środkami publicznymi pochodzącymi z pomocy na ratowanie lub restrukturyzację przez okres co najmniej 10 lat;

2) środkach restrukturyzacyjnych - rozumie się przez to działania, wskazane w planie restrukturyzacji lub uproszczonym planie restrukturyzacji, umożliwiające odzyskanie przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku;

3) mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę będącego mikroprzedsiębiorstwem, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), a w sytuacji, o której mowa w art. 11 ust. 2, z wyłączeniem art. 3 ust. 4 tego załącznika;

4) postępowaniu restrukturyzacyjnym - rozumie się przez to postępowanie, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne;

5) grupie kapitałowej - rozumie się przez to przedsiębiorców będących przedsiębiorstwami partnerskimi lub powiązanymi w rozumieniu art. 3 ust. 2 i 3 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu;

6) procesie restrukturyzacji - rozumie się przez to całokształt realizowanych przez przedsiębiorcę środków restrukturyzacyjnych na podstawie planu restrukturyzacji lub uproszczonego planu restrukturyzacji;

7) trudnościach społecznych lub niedoskonałościach rynku - rozumie się przez to, w szczególności:

a) w przypadku mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w sytuacji, o której mowa w art. 11 ust. 2:

- ryzyko opuszczenia rynku przez mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcę wykonującego działalność innowacyjną, mającego duży potencjał wzrostu lub o silnych powiązaniach z innymi lokalnymi lub regionalnymi przedsiębiorcami, skutkującego negatywnymi konsekwencjami dla danego regionu lub sektora,

- występowanie ograniczeń na rynku finansowym, skutkujących zwiększeniem liczby upadłości przedsiębiorców,

b) w przypadku przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, innego niż mikro-, mały lub średni przedsiębiorca lub mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, jeśli nie występuje sytuacja, o której mowa w art. 11 ust. 2:

- wyższą niż średnia unijna lub średnia krajowa stopę bezrobocia w regionie określonym na poziomie województwa, która ma charakter stały i której towarzyszą trudności związane z tworzeniem nowych miejsc pracy w tym regionie,

- ryzyko przerwania świadczenia usługi w ogólnym interesie gospodarczym lub innej ważnej usługi, którą trudno jest zastąpić i w przypadku której konkurentom trudno byłoby rozpocząć jej świadczenie,

- negatywne konsekwencje opuszczenia rynku przez przedsiębiorcę o istotnym znaczeniu dla danego regionu lub sektora,

- występowanie ograniczeń na rynku finansowym, skutkujących zwiększeniem liczby upadłości przedsiębiorców,

- ryzyko opuszczenia rynku przez przedsiębiorcę, skutkującego utratą ważnej wiedzy technicznej lub eksperckiej,

8) kosztach restrukturyzacji - rozumie się przez to koszty środków restrukturyzacyjnych wskazanych w planie restrukturyzacji oraz koszty środków restrukturyzacyjnych poniesione przez przedsiębiorcę przed otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego w ramach tego samego procesu restrukturyzacji.

Art. 4. Pomoc może być udzielana, jeżeli zapobiega i prowadzi do ograniczenia trudności społecznych lub przezwyciężenia niedoskonałości rynku, w przypadku gdy bez jej udzielenia cel ten nie zostałby osiągnięty lub zostałby osiągnięty w mniejszym zakresie.

Art. 5. 1. Pomoc może być udzielana, jeżeli:

1) przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej nie otrzymał tej pomocy;

2) od dnia otrzymania pomocy upłynęło co najmniej 10 lat;

3) od dnia otrzymania pomocy nie upłynęło co najmniej 10 lat.

2. Terminy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, liczy się od dnia wystąpienia najpóźniejszego z następujących zdarzeń:

1) przyznania pomocy na ratowanie lub na tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne;

2) zakończenia realizacji planu restrukturyzacji;

3) zaprzestania realizacji planu restrukturyzacji.

3. W sytuacji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, można udzielić:

1) pomocy na restrukturyzację, jeżeli udzielono pomocy na ratowanie lub tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, w ramach tego samego postępowania w sprawie o udzielenie pomocy;

2) pomocy na tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, jeżeli udzielono pomocy na ratowanie, w ramach tego samego postępowania w sprawie o udzielenie pomocy;

3) pomocy, jeżeli:

a) minęło co najmniej 5 lat od dnia przyznania przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej pomocy na ratowanie lub tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, po których nie udzielono pomocy na restrukturyzację, a przedsiębiorca ten wykazywał długookresową zdolność do konkurowania na rynku i wystąpiły okoliczności związane z wykonywaniem działalności gospodarczej, za które nie ponosi on odpowiedzialności, albo

b) jest to konieczne z powodu zaistnienia wyjątkowych i nieprzewidzianych okoliczności, za które przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej nie ponosi odpowiedzialności.

Art. 6. 1. Pomoc może być udzielana przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej nabywającemu aktywa od innego przedsiębiorcy, który otrzymał pomoc przed zbyciem tych aktywów, jeżeli upłynęło co najmniej 10 lat od dnia wystąpienia jednego z następujących zdarzeń:

1) otrzymania tej pomocy;

2) zakończenia realizacji planu restrukturyzacji;

3) zaprzestania realizacji planu restrukturyzacji.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana przed upływem okresu 10 lat, jeżeli nabywca aktywów nie kontynuuje działalności gospodarczej przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, który otrzymał pomoc.

3. Brak kontynuacji działalności gospodarczej przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, który otrzymał pomoc, występuje, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) w chwili dokonywania transakcji nabywający i zbywający aktywa nie należeli do jednej grupy kapitałowej;

2) przedsiębiorca nabył aktywa za wartość godziwą w rozumieniu art. 28 ust. 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568);

3) zbycie aktywów, w tym w toku postępowania upadłościowego przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej, nie zostało dokonane wyłącznie w celu wykazania, że nabywca aktywów nie kontynuuje działalności gospodarczej zbywcy aktywów.

Art. 7. 1. Pomoc może być udzielana, jeżeli trudna sytuacja ekonomiczna przedsiębiorcy należącego do grupy kapitałowej:

1) ma charakter wewnętrzny i nie jest wynikiem nieuzasadnionego podziału kosztów w ramach grupy kapitałowej;

2) jest zbyt poważna, aby mogła zostać rozwiązana przez przedsiębiorcę znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej lub przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej.

2. Pomoc może być udzielana przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej należącemu do grupy kapitałowej także w przypadku, gdy którykolwiek przedsiębiorca należący do tej grupy otrzymał pomoc, jeżeli upłynęło co najmniej 10 lat od dnia wystąpienia najpóźniejszego z następujących zdarzeń:

1) otrzymania tej pomocy;

2) zakończenia realizacji planu restrukturyzacji;

3) zaprzestania realizacji planu restrukturyzacji.

3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana przed upływem okresu 10 lat, pod warunkiem że nie będzie ona przekazana przedsiębiorcy należącemu do tej samej grupy kapitałowej, który otrzymał już pomoc.

Art. 8. Pomoc może być udzielana przedsiębiorcy świadczącemu usługi w ogólnym interesie gospodarczym, nawet jeżeli nie są spełnione warunki określone w art. 2 i art. 4-7, w przypadku gdy jest to niezbędne do zachowania ciągłości tych usług, nie dłużej jednak niż do momentu przekazania obowiązku świadczenia tych usług innemu przedsiębiorcy.

Art. 9. Przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej w okresie trwania pomocy na ratowanie, tymczasowego wsparcia restrukturyzacyjnego lub pomocy na restrukturyzację nie może korzystać z innej pomocy niż pomoc na ratowanie, tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, pomoc na restrukturyzację lub pomoc w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorcom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.

Art. 10. 1. Maksymalna wysokość wynagrodzenia miesięcznego:

1) członków organów nadzorczych,

2) członków organów zarządzających, w szczególności członków zarządów,

3) głównych księgowych,

4) kierowników, w szczególności dyrektorów, tymczasowych kierowników, zarządców komisarycznych i osób zarządzających na podstawie umów cywilnoprawnych,

5) zastępców kierowników, w szczególności zastępców dyrektorów

- przedsiębiorcy, któremu udzielono pomocy, nie może przekroczyć, w okresie od dnia udzielenia pomocy do dnia przypadającego po upływie roku od dnia, w którym upłynął okres, na jaki udzielono pomocy, 400% przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568 i 1222).

2. Osobom, o których mowa w ust. 1, w okresie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje prowizja od zysku, nagroda z zakładowego funduszu nagród oraz roszczenie z tytułu udziału w zysku lub nadwyżce bilansowej.

Art. 11. 1. Pomoc na ratowanie i pomoc na restrukturyzację podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Pomoc może być udzielana bez indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej w okresie wskazanym w decyzji Komisji Europejskiej wydanej na podstawie art. 4 ust. 3 albo art. 9 ust. 3 lub 4 rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 248 z 24.09.2015, str. 9), jeżeli:

1) przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej jest mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcą;

2) całkowita wielkość udzielonej i wnioskowanej pomocy, udzielanej w ramach tego samego procesu restrukturyzacji, nie przekracza równowartości 10 000 000 euro według kursu średniego walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzającym dzień złożenia wniosku o udzielenie pomocy.

Art. 12. Pomoc jest udzielana ze środków budżetu państwa na pisemny wniosek o udzielenie pomocy.

Art. 13. 1. Pomocy udziela minister właściwy do spraw gospodarki, z uwzględnieniem ust. 2 i art. 39 ust. 3.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki może powierzyć udzielanie pomocy Agencji Rozwoju Przemysłu Spółce Akcyjnej, zwanej dalej "ARP".

3. Powierzenie udzielania pomocy, o którym mowa w ust. 2, następuje w drodze umowy zawartej między ministrem właściwym do spraw gospodarki i ARP, określającej szczegółowy zakres czynności i obowiązki stron umowy oraz efektywność wykorzystania środków budżetu państwa przeznaczonych na udzielanie pomocy.

4. W przypadku powierzenia udzielenia pomocy, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki udziela ARP dotacji celowej z przeznaczeniem na udzielanie pomocy oraz zawiera z nią umowę, która określa w szczególności:

1) termin wykorzystania dotacji celowej;

2) termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji celowej;

3) termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji celowej;

4) tryb kontroli wykorzystania dotacji celowej.

5. Dotacja, o której mowa w ust. 4, jest rozliczana na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.).

6. ARP udziela pomocy, o której mowa w ust. 1, w imieniu i na rzecz ministra właściwego do spraw gospodarki.

Art. 14. Minister właściwy do spraw gospodarki, na stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej, informuje o dacie dostępności albo wyczerpania środków przeznaczonych na udzielanie pomocy.