Ustawa z dnia 15.07.2020 r. o Polskim Bonie Turystycznym
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Uwaga od redakcji:
Zmiany, które wchodzą w życie w wybranej wersji czasowej - zaznaczono kolorem
Realizacja bonu
Art. 18. 1. POT ustala prawo do świadczenia w formie bonu oraz prawa do dodatkowego świadczenia w formie bonu.
2. Ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu następuje na podstawie informacji przekazanych przez ministra właściwego do spraw rodziny, dotyczących osób uprawnionych i dzieci, na które tym osobom przyznano świadczenia wychowawcze lub dodatki, złożenia przez osobę uprawnioną wniosków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, lub wydania przez wojewodę decyzji, o których mowa w art. 4 ust. 3 i 4, zawierających dane, o których mowa w art. 26 ust. 1.
3. Ustalenie prawa do dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje na podstawie złożonego w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27, oświadczenia osoby uprawnionej o legitymowaniu się przez dziecko, o którym mowa w art. 4 ust. 1, 3 i 4, orzeczeniem, o którym mowa w art. 2 pkt 2. Do oświadczenia dołącza się kopię elektroniczną tego orzeczenia.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywego oświadczenia.
Art. 19. 1. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia ZUS.
2. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do świadczenia wychowawczego, oraz dzieci, na które przysługuje im to świadczenie, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.*)
___________________
*) Uwaga od redakcji: na podstawie art. 47 pkt 4 ustawy z dnia 14.08.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia funkcjonowania ochrony zdrowia w związku z epidemią COVID-19 oraz po jej ustaniu (Dz. U. z 2020 r. poz. 1493), zmiana wynikająca z art. 23 ww. ustawy, wchodzi w życie z dniem 31.08.2020 r. z mocą od 18.07.2020 r.
3. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do dodatku, oraz dzieci, na które przysługuje im ten dodatek, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia po otrzymaniu tych informacji od starosty.
4. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, które przed dniem wejścia w życie ustawy złożyły wniosek, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, oraz którym przed dniem wejścia w życie ustawy wojewoda wydał decyzję, o której mowa w art. 4 ust. 3, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia po otrzymaniu tych informacji od wojewody.
5. Starosta przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, ministrowi właściwemu do spraw rodziny za pośrednictwem wojewody.
6. Starosta udostępnia wojewodzie informacje, o których mowa w ust. 3, w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy. Otrzymane od starosty informacje wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie 3 dni roboczych od dnia ich otrzymania.
7. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny informacje, o których mowa w ust. 4, w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
8. Minister właściwy do spraw rodziny udostępnia ZUS informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, w terminie 10 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
9. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych, o których mowa w art. 4:
1) ust. 1 pkt 2 lit. a, oraz dzieci, na które przysługuje im świadczenie wychowawcze - minister właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
2) ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz dzieci, na które przysługuje im dodatek - minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
3) ust. 1 pkt 4, oraz dzieci, których dotyczy ten wniosek - minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
4) ust. 4, oraz dzieci, których dotyczy ta decyzja - minister właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
10. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 2, starosta udostępnia wojewodzie w terminie do 5 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy. Otrzymane od starosty informacje wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie 5 dni od dnia ich otrzymania.
11. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 3 i 4, wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie do 10 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
12. Minister właściwy do spraw rodziny, wojewoda oraz starosta w zakresie niezbędnym do udostępnienia ZUS informacji, o których mowa w art. 18 ust. 2, przetwarzają dane zawarte w informacji.
13. Informacje, o których mowa w ust. 9, zawierają dane osób uprawnionych oraz dzieci, na które przyznano prawo do świadczeń wychowawczych lub dodatków, albo których dotyczyły wnioski, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, lub decyzje, o których mowa w art. 4 ust. 3 i 4, w okresie, za który składane są informacje.
Art. 20. 1. Aktywacja bonu następuje w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27, po potwierdzeniu przez osobę uprawnioną poprawności albo po dokonaniu aktualizacji danych tej osoby dotyczących adresu poczty elektronicznej i numeru telefonu, zapisanych na profilu informacyjnym w tym systemie teleinformatycznym.
2. Osoba uprawniona na bieżąco aktualizuje dane zapisane na profilu informacyjnym tej osoby w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.
Art. 21. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może, na wniosek POT, dokonać weryfikacji legitymowania się przez dziecko orzeczeniem, o którym mowa w art. 18 ust. 3.
2. Informację o braku wymaganego orzeczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 3, uzyskaną w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje POT.
3. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 2, POT wydaje decyzję administracyjną ustalającą nienależnie pobrane dodatkowe świadczenie w formie bonu i nakładającą obowiązek zwrotu tego świadczenia.
4. Kwota nienależnie pobranego dodatkowego świadczenia w formie bonu łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie stanowią przychód Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, a po jego likwidacji - dochód budżetu państwa.
Art. 22. 1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu, jest obowiązania do jego zwrotu.
2. Za nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu uważa się świadczenie pobrane:
1) mimo braku prawa do tego świadczenia;
2) na podstawie fałszywego oświadczenia, fałszywego dokumentu albo w innych przypadkach wprowadzenia w błąd przez osobę, która pobrała te świadczenia;
3) w przypadkach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, w sytuacji gdy wojewoda pozostawił wniosek bez rozpatrzenia albo wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego z powodów innych niż wymienione w art. 4 ust. 3 i 4, w szczególności z powodu ukończenia przez dziecko, którego dotyczy wniosek, 18 roku życia przed dniem wejścia w życie ustawy.
3. Do postępowania w sprawie nienależnie pobranego świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. Nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu oraz dodatkowe świadczenie w formie bonu podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu stała się ostateczna.
6. Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie jest wydawana, jeżeli od terminu jego pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.
Art. 23. 1. Przyznanie prawa do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.
2. W przypadku gdy osobie uprawnionej nie ustalono prawa do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu w sposób, o którym mowa w ust. 1, w przypadku określonym w art. 18 ust. 2 i 3, POT, na wniosek osoby uprawnionej, ustala prawo do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu w drodze decyzji administracyjnej.
3. Odmowa przyznania świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu, uchylenie lub zmiana prawa do tych świadczeń oraz rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez POT.
4. Od decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw turystyki.
5. Organy administracji publicznej współpracują z POT w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań administracyjnych wymienionych w ust. 2.
Art. 24. 1. Bony są przekazywane za pomocą wiadomości tekstowej na wskazany przez osobę uprawnioną numer telefonu lub adres poczty elektronicznej.
2. Dokonanie płatności za pomocą bonu następuje z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 27.
Art. 25. POT nie ponosi odpowiedzialności za usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne realizowane przez przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego na zasadach określonych w ustawie.
PREMIUM