Art. 88. 1. Komisja Nadzoru Audytowego sprawuje nadzór publiczny nad:

1) wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta;

2) działalnością firm audytorskich;

3) działalnością Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, w tym w zakresie wpisu do rejestru i na listę;

4) działalnością firm audytorskich zatwierdzonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie Unii Europejskiej i wpisanych na listę na podstawie art. 58, w zakresie przewidzianym niniejszą ustawą;

5) działalnością jednostek audytorskich pochodzących z państwa trzeciego i wpisanych na listę na podstawie art. 205 ust. 1, w zakresie przewidzianym niniejszą ustawą.

2. Komisja Nadzoru Audytowego jest właściwym organem w rozumieniu rozporządzenia nr 537/2014 w zakresie niezastrzeżonym dla innych organów.

Art. 90. 1. Do zadań Komisji Nadzoru Audytowego należy:

1) zatwierdzanie uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;

2) zatwierdzanie sporządzanych przez Krajową Komisję Nadzoru rocznych planów kontroli;

3) przeprowadzanie kontroli, o których mowa w art. 106 ust. 1, oraz uczestniczenie w kontrolach, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i art. 39;

4) przeprowadzanie kontroli tematycznych;

5) przeprowadzanie kontroli doraźnych;

6) prowadzenie postępowań wyjaśniających, dochodzeń dyscyplinarnych oraz występowanie jako oskarżyciel przed sądami w sprawach przewinień dyscyplinarnych popełnionych w związku z badaniem ustawowym jednostek zainteresowania publicznego;

7) prowadzenie postępowań administracyjnych dotyczących naruszeń, o których mowa w art. 182;

8) wpisywanie jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich na listę na podstawie art. 205 ust. 1;

9) zaskarżanie do sądu administracyjnego uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;

10) rozpatrywanie odwołań od uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, do których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego;

11) przeprowadzanie kontroli dokumentacji stanowiącej podstawę podjęcia przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów uchwał dotyczących wpisu biegłych rewidentów do rejestru lub wpisu firm audytorskich na listę;

12) prowadzenie współpracy międzynarodowej, w szczególności z Komisją Europejską oraz organami nadzoru z innych państw Unii Europejskiej oraz państw trzecich, a także Komitetem Europejskich Organów Nadzoru Audytowego, zwanym dalej "KEONA", oraz europejskimi urzędami nadzoru;

13) monitorowanie rynku w zakresie usług świadczonych przez biegłych rewidentów i firmy audytorskie, w szczególności w zakresie, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia nr 537/2014;

14) przekazywanie do KEONA rocznej zbiorczej informacji dotyczącej kar nałożonych na biegłych rewidentów i firmy audytorskie;

15) informowanie KEONA o nałożeniu kar, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 3, art. 183 ust. 1 pkt 3-6 oraz art. 193 ust. 1 pkt 2;

16) wykonywanie innych zadań określonych w niniejszej ustawie oraz innych czynności niezbędnych do prawidłowej realizacji tych zadań.

2. Komisja Nadzoru Audytowego może wydawać Krajowej Komisji Nadzoru zalecenia i instrukcje dotyczące sposobu przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i art. 39.

3. Komisja Nadzoru Audytowego może wystąpić do Krajowej Komisji Nadzoru z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli doraźnej KKN w związku z powzięciem informacji o nieprawidłowościach w przeprowadzaniu badań ustawowych jednostek innych niż jednostki zainteresowania publicznego.

4. Komisja Nadzoru Audytowego publikuje na stronie internetowej, do końca roku kalendarzowego, informację dotyczącą planowanych działań w zakresie nadzoru publicznego na rok następny, ze szczególnym uwzględnieniem działań dotyczących nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi przeprowadzającymi badania ustawowe jednostek zainteresowania publicznego.

5. Komisja Nadzoru Audytowego publikuje na stronie internetowej, do dnia 31 maja następnego roku, roczne sprawozdanie, z uwzględnieniem informacji, o której mowa w ust. 4, obejmujące kompleksową informację o:

1) funkcjonowaniu systemu zapewniania jakości, w tym:

a) zbiorczą informację o ustaleniach i wnioskach z przeprowadzonych kontroli w firmach audytorskich,

b) zbiorczą informację o zaleceniach wydanych w ramach przeprowadzonych kontroli oraz działaniach sprawdzających realizację tych zaleceń,

c) dane liczbowe o wykorzystanych zasobach finansowych i osobowych,

d) informację o skuteczności i efektywności funkcjonowania systemu zapewniania jakości;

2) wynikach postępowań dyscyplinarnych;

3) karach nałożonych na firmy audytorskie;

4) innych podjętych działaniach nadzorczych.

6. Komisja Nadzoru Audytowego może żądać, w określonym terminie i zakresie niezbędnym do wykonywania zadań, udzielenia informacji, wyjaśnień i przekazania dokumentów lub sporządzenia ich kopii, w tym objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy, w szczególności od osób i podmiotów wskazanych w art. 23 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 537/2014.

7. Na potrzeby zadań związanych z monitorowaniem rynku w zakresie, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia nr 537/2014, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisja Nadzoru Finansowego udzielają Komisji Nadzoru Audytowego informacji, wyjaśnień i przekazują jej dokumenty lub ich kopie, w tym objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy.

8. Organy Polskiej Izby Biegłych Rewidentów są obowiązane przedłożyć Komisji Nadzoru Audytowego zbiorcze dane niezbędne do sporządzenia informacji, o której mowa w ust. 4, i sprawozdania, o którym mowa w ust. 5.

Art. 91. Komisja Nadzoru Audytowego publikuje na stronie internetowej, w terminie do dnia 31 marca następnego roku, wykaz firm audytorskich przeprowadzających badania ustawowe w jednostkach zainteresowania publicznego w poprzednim roku wraz z informacjami o spełnieniu kryterium, o którym mowa w art. 16 ust. 3 lit. a rozporządzenia nr 537/2014.

Art. 92. 1. W skład Komisji Nadzoru Audytowego wchodzi 9 członków:

1) 2 przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w tym sekretarz lub podsekretarz stanu w ministerstwie finansów jako przewodniczący;

2) 2 przedstawicieli Komisji Nadzoru Finansowego - jeden z nich jako zastępca przewodniczącego;

3) przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości;

4) 2 przedstawicieli Polskiej Izby Biegłych Rewidentów rekomendowanych przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów;

5) przedstawiciel organizacji pracodawców;

6) przedstawiciel Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A.

2. Członkowie Komisji Nadzoru Audytowego uczestniczą osobiście w jej posiedzeniach.

3. Obsługę merytoryczną, w tym w zakresie przeprowadzania kontroli, oraz administracyjno-biurową Komisji Nadzoru Audytowego zapewnia ministerstwo finansów.

4. Określone czynności służące realizacji zadań, o których mowa w art. 90 ust. 1, mogą być wykonywane przez ekspertów na podstawie umowy cywilnoprawnej.

5. Ekspertem może być osoba, która spełnia warunki określone w art. 109.

Art. 93. Członek Komisji Nadzoru Audytowego, niezależnie od warunków, o których mowa w art. 21 rozporządzenia nr 537/2014, co najmniej przez 3 lata przed powołaniem w skład Komisji Nadzoru Audytowego oraz w trakcie trwania kadencji nie może:

1) wykonywać czynności rewizji finansowej innych niż badanie ustawowe;

2) być w sposób bezpośredni lub pośredni powiązany z firmą audytorską;

3) wchodzić w skład organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2-6.

Art. 94. 1. Członków Komisji Nadzoru Audytowego powołuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, spośród osób, które:

1) korzystają z pełni praw publicznych;

2) mają nieposzlakowaną opinię;

3) nie były skazane prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

4) ukończyły studia wyższe w Rzeczypospolitej Polskiej lub zagraniczne studia wyższe uznane w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne;

5) posiadają autorytet, wiedzę oraz doświadczenie w zakresie istotnym dla czynności rewizji finansowej, które dają rękojmię prawidłowego wykonywania zadań.

2. Nie później niż 60 dni przed upływem kadencji Komisji Nadzoru Audytowego do składu Komisji Nadzoru Audytowego rekomendują:

1) Komisja Nadzoru Finansowego - 4 kandydatów;

2) Minister Sprawiedliwości - 2 kandydatów;

3) Krajowa Rada Biegłych Rewidentów - 4 kandydatów;

4) organizacje pracodawców - 2 kandydatów;

5) Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. - 2 kandydatów.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje wyboru spośród rekomendowanych kandydatów, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego, merytorycznego oraz zróżnicowanego składu Komisji Nadzoru Audytowego niezbędnego do właściwej realizacji jej zadań.

Art. 94a

Art. 94b

Art. 94c

Art. 94d

Art. 94e

Art. 94f

Art. 94g

Art. 94h

Art. 94i

Art. 94j

Art. 94k

Art. 94l

Art. 94m

Art. 94n

Art. 94o

Art. 95. 1. Członkowie Komisji Nadzoru Audytowego, członkowie organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, pracownicy obsługujący te organy, kontrolerzy Krajowej Komisji Nadzoru, eksperci, o których mowa w art. 92 ust. 4, i inne osoby, które współpracowały z Komisją Nadzoru Audytowego i urzędem ją obsługującym w zakresie spraw związanych z badaniem sprawozdań finansowych i działalnością firm audytorskich oraz wykonywaniem zadań nadzoru publicznego, są obowiązani do zachowania tajemnicy.

2. Tajemnicą objęte są wszystkie uzyskane lub wytworzone w związku ze sprawowaniem nadzoru publicznego informacje lub dokumenty, których udostępnienie mogłoby naruszyć chroniony prawem interes podmiotów lub osób, których te informacje lub dokumenty bezpośrednio lub pośrednio dotyczą, lub utrudnić sprawowanie nadzoru publicznego, jak również informacje lub dokumenty chronione na podstawie odrębnych przepisów.

3. Członkowie Komisji Nadzoru Audytowego mogą dokonywać wzajemnej wymiany informacji lub dokumentów, w tym chronionych na podstawie odrębnych przepisów, w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji celów nadzoru publicznego sprawowanego przez Komisję Nadzoru Audytowego.

4. Członkowie Komisji Nadzoru Audytowego mogą udostępniać informacje lub dokumenty uzyskane w związku z ich uczestnictwem w pracach Komisji Nadzoru Audytowego, w tym chronione na podstawie odrębnych przepisów, pracownikom podmiotów, o których mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1-4, w zakresie niezbędnym do przygotowania opinii lub stanowisk pozostających w bezpośrednim związku z pracami Komisji Nadzoru Audytowego.

5. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy:

1) udostępnianie informacji lub dokumentów przez organy Polskiej Izby Biegłych Rewidentów Komisji Nadzoru Audytowego lub przez Komisję Nadzoru Audytowego organom Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w celu realizacji ustawowo określonych zadań;

2) udostępnianie przez Komisję Nadzoru Audytowego lub organy Polskiej Izby Biegłych Rewidentów informacji lub dokumentów w celu realizacji ustawowo określonych zadań:

a) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,

b) Komisji Nadzoru Finansowego,

c) Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów;

3) udostępnianie informacji lub dokumentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie lub odrębnych przepisach;

4) złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

6. Do zachowania tajemnicy obowiązane są również osoby, które weszły w posiadanie informacji lub dokumentów objętych tą tajemnicą, w związku z udostępnieniem informacji lub dokumentów w przypadkach, o których mowa w ust. 3-5.

7. Obowiązek zachowania tajemnicy nie jest ograniczony w czasie.

Art. 95a

Art. 95b

Art. 95c

Art. 95d

Art. 95e

Art. 96. 1. Kadencja Komisji Nadzoru Audytowego trwa 4 lata.

2. W przypadku śmierci albo odwołania członka Komisji Nadzoru Audytowego przed upływem kadencji, minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje w jego miejsce nowego członka Komisji Nadzoru Audytowego. Kadencja osoby powołanej w miejsce odwołanego albo zmarłego członka Komisji Nadzoru Audytowego kończy się wraz z upływem kadencji Komisji Nadzoru Audytowego. Podmiot, o którym mowa w art. 94 ust. 2, przedstawia rekomendację w terminie 30 dni od dnia odwołania albo śmierci członka Komisji Nadzoru Audytowego. Nieprzedstawienie rekomendacji w wymaganym terminie lub niepowołanie nowego członka nie stanowi przeszkody do działania Komisji Nadzoru Audytowego. Przepisy art. 94 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

3. Odwołanie członka Komisji Nadzoru Audytowego przed upływem kadencji może nastąpić:

1) na jego wniosek;

2) na wniosek organu lub instytucji, które zgłosiły jego kandydaturę;

3) z urzędu, w przypadku zaprzestania spełniania któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 93 oraz art. 94 ust. 1.

Art. 97. 1. Przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności zastępca przewodniczącego, reprezentuje Komisję Nadzoru Audytowego i kieruje jej pracami.

2. Komisja Nadzoru Audytowego obraduje na posiedzeniach plenarnych, którymi kieruje jej przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności zastępca przewodniczącego.

3. Przewodniczący albo zastępca przewodniczącego zwołuje posiedzenia plenarne Komisji Nadzoru Audytowego co najmniej raz w miesiącu.

Art. 98. 1. Komisja Nadzoru Audytowego podejmuje uchwały, w tym wydaje decyzje administracyjne i postanowienia.

2. Komisja Nadzoru Audytowego podejmuje uchwały większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej 5 członków, w tym przewodniczącego lub jego zastępcy. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego, a w przypadku jego nieobecności jego zastępcy.

3. Uchwały Komisji Nadzoru Audytowego podpisuje w imieniu Komisji Nadzoru Audytowego jej przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności zastępca przewodniczącego.

4. Uchwały Komisji Nadzoru Audytowego mogą być podejmowane w trybie obiegowym przy użyciu środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730).

5. Szczegółową organizację i tryb pracy Komisji Nadzoru Audytowego, w tym sposób podejmowania uchwał w przypadku, o którym mowa w ust. 4, oraz sposób ich dokumentowania, określa regulamin.

6. Do postępowań prowadzonych przez Komisję Nadzoru Audytowego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

7. W przypadku określonym w art. 24 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego o wyłączeniu od udziału w postępowaniu:

1) zastępcy przewodniczącego lub innych członków Komisji Nadzoru Audytowego - postanawia przewodniczący na wniosek strony, zastępcy przewodniczącego, innego członka Komisji Nadzoru Audytowego albo z urzędu;

2) przewodniczącego - postanawia Komisja Nadzoru Audytowego, podejmując uchwałę bez udziału przewodniczącego, na wniosek strony, przewodniczącego, zastępcy przewodniczącego, innego członka Komisji Nadzoru Audytowego albo z urzędu.

Art. 99. 1. Komisja Nadzoru Audytowego może upoważnić przewodniczącego, jego zastępcę, członka lub pracownika komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej do podejmowania działań w zakresie właściwości Komisji Nadzoru Audytowego.

2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć:

1) podejmowania działań pokontrolnych, o których mowa w art. 121;

2) wydawania Krajowej Komisji Nadzoru zaleceń i instrukcji dotyczących sposobu przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i art. 39;

3) ustalania rocznych planów kontroli Komisji Nadzoru Audytowego i zatwierdzania rocznych planów kontroli Krajowej Komisji Nadzoru;

4) zatwierdzania uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;

5) zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;

6) rozstrzygnięć co do istoty w sprawach, o których mowa w art. 21 ust. 2, art. 57 ust. 6, art. 63 ust. 2, art. 188, art. 205 ust. 1, art. 207 ust. 2, art. 208 ust. 3 i art. 209 ust. 1;

7) przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 123 ust. 1 i art. 124 ust. 1;

8) uprawnień, o których mowa w art. 127 ust. 2, art. 202 ust. 2 i 4, art. 206 ust. 1 i art. 211.

3. W przypadku udzielenia upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, decyzje i postanowienia podpisuje osoba upoważniona.

4. W przypadku pracownika komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wydawania decyzji administracyjnych.

Art. 100. Wydatki związane z realizacją zadań Komisji Nadzoru Audytowego są finansowane z budżetu państwa.

Art. 101. 1. Członkowie Komisji Nadzoru Audytowego otrzymują miesięczne wynagrodzenie za udział w posiedzeniach. Wynagrodzenie nie może przekroczyć wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177). Wysokość wynagrodzenia dla poszczególnych członków określa minister właściwy do spraw finansów publicznych w dniu ich powołania w skład Komisji Nadzoru Audytowego.

2. Członkowi Komisji Nadzoru Audytowego niebędącemu pracownikiem komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej przysługuje zwrot kosztów dokonywany na warunkach i w trybie określonych w przepisach o należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

3. Członkowi Komisji Nadzoru Audytowego, na jego uzasadniony wniosek, może zostać zwrócony koszt podróży samochodem prywatnym albo samolotem do wysokości kosztów podróży samochodem prywatnym.

4. Koszt podróży samochodem prywatnym jest zwracany członkom Komisji Nadzoru Audytowego w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu, ustalonej przez pracodawcę dla pracowników ministerstwa finansów, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 58, z późn. zm.).

Art. 102. 1. Komisja Nadzoru Audytowego, w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia uchwały, o której mowa w art. 90 ust. 1 pkt 1, zatwierdza uchwałę albo przedstawia do niej zastrzeżenia wraz z uzasadnieniem.

2. W terminie 30 dni od dnia doręczenia zastrzeżeń wraz z uzasadnieniem organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów przesyła Komisji Nadzoru Audytowego:

1) zmienioną uchwałę uwzględniającą zastrzeżenia albo

2) uchwałę wraz z uzasadnieniem nieuwzględnienia zastrzeżeń - w przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości albo części.

3. Komisja Nadzoru Audytowego:

1) zatwierdza uchwałę, o której mowa w ust. 2,

2) odmawia zatwierdzenia uchwały, o której mowa w ust. 2 pkt 2

- w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały:

1) przesyła Komisji Nadzoru Audytowego zmienioną uchwałę uwzględniającą zastrzeżenia;

2) może wnieść, za pośrednictwem Komisji Nadzoru Audytowego, skargę do sądu administracyjnego na zastrzeżenia Komisji Nadzoru Audytowego, o których mowa w ust. 1, jeżeli uwzględnienie zastrzeżeń prowadziłoby do naruszenia przepisów prawa.

5. Komisja Nadzoru Audytowego zatwierdza, w terminie 30 dni od dnia doręczenia, uchwałę, o której mowa w ust. 4 pkt 1.

6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komisja Nadzoru Audytowego może przedłużyć o 30 dni terminy, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, informując o tym organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów.

7. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów może przedłużyć o 30 dni terminy, o których mowa w ust. 2 i ust. 4 pkt 1, informując o tym Komisję Nadzoru Audytowego.

8. Niezatwierdzenie uchwały przez Komisję Nadzoru Audytowego, w terminie, o którym mowa w ust. 1, 3, 5 lub 6, lub nieprzedstawienie do niej zastrzeżeń w terminie, o którym mowa w ust. 1 lub 6, powoduje jej zatwierdzenie z mocy prawa.

9. Jeżeli organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów nie dokona czynności, o których mowa w ust. 2 lub ust. 4 pkt 1, Komisja Nadzoru Audytowego może podjąć uchwałę uwzględniającą treść uchwały organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów i przedstawionych zastrzeżeń, która wywołuje skutki prawne do czasu zastąpienia jej właściwą uchwałą organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów zatwierdzoną przez Komisję Nadzoru Audytowego albo do czasu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego uwzględniającego skargę, o której mowa w ust. 4 pkt 2.

10. Wydanie orzeczenia, o którym mowa w ust. 9, powoduje zatwierdzenie z mocy prawa uchwały, do której wniesiono zastrzeżenia.

Art. 103. 1. Komisja Nadzoru Audytowego może wnieść do sądu administracyjnego skargę na niepodlegającą zatwierdzeniu uchwałę organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, która nie jest decyzją administracyjną lub postanowieniem w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, jeżeli uchwała ta narusza przepisy prawa.

2. Skargę, o której mowa w ust. 1, wnosi się w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia uchwały, a jeżeli zaskarżana uchwała rażąco narusza prawo - w terminie 6 miesięcy.

3. Sąd administracyjny oddala skargę albo uchyla uchwałę i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia właściwemu organowi Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, wskazując, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.

4. Komisja Nadzoru Audytowego lub sąd administracyjny może wstrzymać wykonanie uchwały organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów zaskarżonej do sądu administracyjnego, w przypadku gdy uchwała ta może spowodować nieodwracalne skutki prawne.

5. Wniesienie skargi, o której mowa w ust. 1, nie jest poprzedzane wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.

Art. 104. Komisja Nadzoru Audytowego może zwrócić się do organu Polskiej Izby Biegłych Rewidentów o podjęcie uchwały w określonej sprawie należącej do jego właściwości, wyznaczając jednocześnie termin na jej podjęcie nie krótszy niż 30 dni.

Art. 104a

Art. 104b

Art. 105. 1. Od decyzji administracyjnej wydanej w pierwszej instancji przez Komisję Nadzoru Audytowego nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

2. W postępowaniach z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności decyzji, a także zmiany lub uchylenia decyzji ostatecznej do przewodniczącego, jego zastępcy lub członków Komisji Nadzoru Audytowego nie stosuje się przepisu art. 24 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 106. 1. Komisja Nadzoru Audytowego przeprowadza kontrole w firmie audytorskiej w zakresie dotyczącym badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego.

2. Kontrole przeprowadza się na podstawie analizy ryzyka, o której mowa w art. 26 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia nr 537/2014, przy czym kontrole nie mogą być przeprowadzane rzadziej niż:

1) raz na 3 lata - w przypadku przeprowadzania badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego spełniających kryteria dużej jednostki;

2) raz na 6 lat - w przypadku przeprowadzania badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego innych niż wskazane w pkt 1.

3. Kontrole przeprowadzają pracownicy komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej, spełniający warunki, o których mowa w art. 26 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia nr 537/2014, zwani dalej "kontrolerami Komisji Nadzoru Audytowego".

4. Przed wszczęciem kontroli kontroler Komisji Nadzoru Audytowego i osoba nadzorująca kontrolera Komisji Nadzoru Audytowego, która dokonuje osobiście czynności kontrolnych lub czynności przygotowawczych do kontroli, opracowuje dokumentację prowadzonych kontroli lub weryfikuje dokumentację przeprowadzonych kontroli, składają oświadczenie w zakresie spełnienia warunków, o których mowa w art. 26 ust. 5 akapit pierwszy lit. c i d rozporządzenia nr 537/2014, pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Art. 107. 1. Kontroler Komisji Nadzoru Audytowego podlega ocenie, której dokonuje się, biorąc pod uwagę:

1) znajomość procedury kontroli i poprawność zastosowania przepisów prawa w ustaleniach kontroli;

2) stopień trudności i złożoność kontroli;

3) kwalifikacje i doświadczenie w przeprowadzaniu kontroli;

4) umiejętność rozwiązywania problemów i inicjatywę.

2. Osoba nadzorująca kontrolera Komisji Nadzoru Audytowego podlega ocenie, której dokonuje się, biorąc pod uwagę stopień realizacji zadań i wyznaczonych celów.

3. Ocena, o której mowa w ust. 1 lub 2, jest dokonywana co 6 miesięcy, według skali: bardzo dobra, dobra, zadowalająca i niezadowalająca.

Art. 108. 1. Kontrolerowi Komisji Nadzoru Audytowego przeprowadzającemu kontrolę, o której mowa w art. 106 ust. 1, art. 123 ust. 1 lub art. 124 ust. 1, jako wykonującemu podstawowe zadanie o charakterze ciągłym, przysługuje dodatek kontrolerski w wysokości do 50% wynagrodzenia zasadniczego.

2. Osobie nadzorującej kontrolera Komisji Nadzoru Audytowego, która dokonuje wymienionych w art. 106 ust. 4 czynności w wymiarze co najmniej 20% czasu pracy, przysługuje dodatek kontrolerski w wysokości do 20% wynagrodzenia zasadniczego.

3. Dodatek kontrolerski jest przyznawany według stawek określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 9, do czasu przeprowadzenia kolejnej oceny, o której mowa w art. 107.

4. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego jest uzależniona od wyników oceny, o której mowa w art. 107.

5. Kontroler Komisji Nadzoru Audytowego nabywa uprawnienie do dodatku kontrolerskiego w momencie objęcia stanowiska związanego z przeprowadzaniem kontroli. Kontrolerowi Komisji Nadzoru Audytowego, który nabywa uprawnienie do dodatku kontrolerskiego po raz pierwszy, dodatek ten jest przyznawany, biorąc pod uwagę wyłącznie kwalifikacje i doświadczenie w przeprowadzaniu kontroli.

6. Do osoby nadzorującej kontrolera Komisji Nadzoru Audytowego przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.

7. Kontroler Komisji Nadzoru Audytowego lub osoba nadzorująca kontrolera Komisji Nadzoru Audytowego traci uprawnienie do dodatku kontrolerskiego, jeżeli:

1) przestanie spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 lub 2;

2) jego nieobecność w pracy przekracza 3 miesiące.

8. Utrata uprawnienia do dodatku kontrolerskiego następuje z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpi zdarzenie, o którym mowa w ust. 7.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki dodatku kontrolerskiego, o których mowa w ust. 1 i 2, tryb przyznawania dodatku kontrolerskiego oraz jego utraty, a także sposób i tryb dokonywania oceny, o której mowa w art. 107, uwzględniając potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu jakości i skuteczności wykonywanych kontroli poprzez zwiększenie motywacji do ich sprawnego wykonywania.

Art. 109. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 26 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia nr 537/2014, ekspert, o którym mowa w tym przepisie, poza warunkami, o których mowa w art. 26 ust. 5 akapit pierwszy lit. c i d oraz ust. 5 akapit drugi zdanie czwarte tego rozporządzenia, spełnia następujące warunki:

1) korzysta z pełni praw publicznych;

2) ma nieposzlakowaną opinię;

3) nie był skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Do ekspertów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 106 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 110. Do kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego, ekspertów, o których mowa w art. 109, oraz osób nadzorujących kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego przepis art. 95 stosuje się odpowiednio.

Art. 110a

Art. 111. 1. Komisja Nadzoru Audytowego określa polityki i procedury dotyczące zarządzania systemem kontroli, o których mowa w art. 106 ust. 1, niezależności kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego, ekspertów, o których mowa w art. 109, oraz osób nadzorujących kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego.

2. Komisja Nadzoru Audytowego:

1) określa procedury przeprowadzania kontroli;

2) określa procedury informowania odpowiednich organów w sytuacji, gdy ustalenia dokonane w trakcie przeprowadzania kontroli mogą wskazywać na działania niezgodne z prawem, a tym samym wymagać wszczęcia przez te organy odpowiednich działań wyjaśniających;

3) ustala roczne plany kontroli;

4) sporządza raporty z kontroli oraz raporty z realizacji zaleceń;

5) upoważnia kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego, ekspertów, o których mowa w art. 109, oraz osoby nadzorujące kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego, dokonujących osobiście czynności kontrolnych, zwanych dalej "osobami kontrolującymi", do przeprowadzenia poszczególnych kontroli.

3. Na żądanie Komisji Nadzoru Audytowego, w terminie przez nią wskazanym, nie krótszym niż 14 dni roboczych od dnia otrzymania żądania, firmy audytorskie przekazują, w formie określonej przez Komisję Nadzoru Audytowego, wszelkie informacje niezbędne do zaplanowania i przeprowadzenia kontroli, w tym w szczególności informacje dotyczące:

1) działalności firmy audytorskiej;

2) badań ustawowych przeprowadzonych przez firmę audytorską;

3) sprawozdań finansowych jednostek zainteresowania publicznego, skonsolidowanych sprawozdań finansowych tych jednostek oraz sprawozdań finansowych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej jednostki zainteresowania publicznego.

Art. 112. 1. Zakres kontroli, o których mowa w art. 106 ust. 1, obejmuje:

1) ocenę systemu wewnętrznej kontroli jakości w kontrolowanej firmie audytorskiej, w tym ocenę polityk i procedur wewnętrznej kontroli jakości tej firmy zapewniających przestrzeganie przez biegłych rewidentów i firmę audytorską:

a) mających zastosowanie standardów badania i kontroli jakości,

b) wymogów w zakresie etyki i niezależności określonych w niniejszej ustawie, zasadach etyki zawodowej oraz art. 4 i art. 5 rozporządzenia nr 537/2014,

c) innych mających zastosowanie przepisów prawa i wynikających z nich obowiązków;

2) testy zgodności procedur i przegląd akt badań rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych w celu zweryfikowania skuteczności systemu wewnętrznej kontroli jakości;

3) w związku z ustaleniami dokonanymi na podstawie pkt 1 i 2, ocenę zawartości przynajmniej ostatniego sporządzonego, rocznego sprawozdania z przejrzystości zamieszczonego na stronie internetowej kontrolowanej firmy audytorskiej;

4) ocenę zgodności wybranej do kontroli dokumentacji badania z obowiązującymi przepisami prawa, wymogami standardów badania, kontroli jakości oraz wymogami w zakresie etyki i niezależności;

5) ocenę ilości i jakości zasobów osobowych, rzeczowych i finansowych wykorzystanych do przeprowadzenia badania, w tym ocenę przestrzegania wymagań w zakresie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego, o którym mowa w art. 8 pkt 2, na podstawie analizy wybranej dokumentacji badania w rozumieniu art. 68 pkt 1 oraz polityk i procedur wewnętrznej kontroli jakości kontrolowanej firmy audytorskiej w tym zakresie;

6) ocenę zgodności z przepisami prawa wynagrodzenia za badanie oraz inne usługi, naliczonego i wypłaconego kluczowemu biegłemu rewidentowi, członkom zespołu wykonującego zlecenie oraz kontrolowanej firmie audytorskiej lub innemu podmiotowi, z którego usług w trakcie badania korzystał kluczowy biegły rewident lub kontrolowana firma audytorska, na podstawie analizy wybranych akt badań, polityk i procedur wewnętrznej kontroli jakości kontrolowanej firmy audytorskiej w tym zakresie;

7) ocenę zgodności działalności kontrolowanej firmy audytorskiej z ustawą i rozporządzeniem nr 537/2014.

2. Akta badań, podlegające sprawdzeniu podczas kontroli, wybiera się na podstawie analizy ryzyka nieprawidłowego przeprowadzenia badania ustawowego.

3. Podczas kontroli sprawdzeniu może podlegać również dokumentacja z wykonania usług innych niż badanie ustawowe w celu zweryfikowania wpływu tych usług na jakość badania ustawowego.

4. Podczas kontroli osoba kontrolująca dokonuje przeglądu metodyki wykorzystywanej do przeprowadzania badań ustawowych przez firmę audytorską.

Art. 113. 1. Wszczęcie kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, następuje z dniem doręczenia kontrolowanej firmie audytorskiej imiennego upoważnienia udzielonego osobie kontrolującej przez Komisję Nadzoru Audytowego oraz okazania dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby kontrolującej.

2. Upoważnienie zawiera:

1) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli;

2) oznaczenie organu przeprowadzającego kontrolę;

3) datę i oznaczenie miejsca wystawienia upoważnienia;

4) imię i nazwisko osoby kontrolującej oraz numer dokumentu potwierdzającego jej tożsamość;

5) wskazanie kontrolowanej firmy audytorskiej;

6) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;

7) wskazanie daty wszczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;

8) podpis osoby upoważnionej do wystawienia upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanej firmy audytorskiej, w tym pouczenie o przysługującym prawie zgłoszenia zastrzeżeń do protokołu.

3. Zmiana zakresu przedmiotowego kontroli oraz osoby kontrolującej wymaga wystawienia nowego upoważnienia.

Art. 114. 1. Osoba kontrolująca ma prawo:

1) wstępu do wszystkich pomieszczeń kontrolowanej firmy audytorskiej;

2) wglądu do wszelkich dokumentów kontrolowanej firmy audytorskiej;

3) sporządzania uwierzytelnionych kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień i danych niezbędnych do przeprowadzenia kontroli;

4) wglądu do danych zawartych w systemie teleinformatycznym kontrolowanej firmy audytorskiej oraz sporządzania kopii lub wyciągów z tych danych, w tym w postaci elektronicznej;

5) żądania udzielania ustnych lub pisemnych wyjaśnień w zakresie objętym kontrolą, w formie i terminie przez nią wyznaczonych, oraz zapewnienia terminowego udzielania wyjaśnień przez pracowników kontrolowanej firmy audytorskiej;

6) żądania zapewnienia warunków i środków będących w dyspozycji kontrolowanej firmy audytorskiej niezbędnych do sprawnego przeprowadzania kontroli;

7) żądania zapewnienia nienaruszalności zabezpieczonych przez osobę kontrolującą materiałów pozostawionych na przechowanie w kontrolowanej firmie audytorskiej.

2. Koszty sporządzenia kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów lub wyciągów z danych zawartych w systemie teleinformatycznym, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, ponosi kontrolowana firma audytorska.

3. Osoba kontrolująca ma także prawo do żądania udzielenia informacji, w tym przekazania dokumentów, związanych z badaniami ustawowymi jednostek zainteresowania publicznego przeprowadzonymi przez kontrolowaną firmę audytorską od:

1) badanych przez kontrolowaną firmę audytorską jednostek zainteresowania publicznego, ich jednostek powiązanych i stron z nimi powiązanych;

2) osób trzecich, którym kontrolowana firma audytorska przeprowadzająca badanie ustawowe zleciła określone czynności w ramach umowy, o której mowa w art. 48 ust. 2;

3) innych osób uczestniczących w czynnościach biegłego rewidenta wykonywanych w ramach badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego;

4) osób będących stroną powiązaną z biegłym rewidentem lub kontrolowaną firmą audytorską.

Art. 115. 1. Do osoby kontrolującej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego dotyczące wyłączenia pracownika.

2. Osoba kontrolująca może być wyłączona również w przypadku stwierdzenia innych przyczyn, które mogłyby wywołać wątpliwości co do jej bezstronności.

3. Jeżeli okoliczności będące podstawą wyłączenia ujawnią się w toku kontroli, osoba kontrolująca powstrzymuje się od dalszych czynności i zawiadamia o tym niezwłocznie Komisję Nadzoru Audytowego.

4. Wyłączona osoba kontrolująca podejmuje tylko czynności niecierpiące zwłoki ze względu na interes publiczny lub ważny interes kontrolowanej firmy audytorskiej.

5. O wyłączeniu osoby kontrolującej od udziału w kontroli postanawia Komisja Nadzoru Audytowego na wniosek kontrolowanej firmy audytorskiej, osoby kontrolującej albo z urzędu.

6. Komisja Nadzoru Audytowego, postanawiając o wyłączeniu osoby kontrolującej, upoważnia do przeprowadzenia kontroli inną osobę kontrolującą.

Art. 115a

Art. 115b

Art. 115c

Art. 116. 1. Kontrola, o której mowa w art. 106 ust. 1, jest przeprowadzana w siedzibie kontrolowanej firmy audytorskiej lub miejscu wykonywania przez nią działalności, w godzinach pracy lub czasie faktycznego wykonywania działalności przez kontrolowaną firmę audytorską.

2. Kontrolowana firma audytorska lub upoważniona przez nią osoba ma prawo uczestniczyć w czynnościach kontrolnych.

3. W czasie trwania kontroli kontrolowana firma audytorska wypełnia obowiązki, o których mowa w art. 114, w terminach i formach wskazanych przez osobę kontrolującą.

Art. 117. 1. Dowodami, na podstawie których dokonuje się ustaleń kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, są:

1) dokumenty;

2) dane zawarte w systemach teleinformatycznych kontrolowanej firmy audytorskiej;

3) ustne lub pisemne wyjaśnienia w zakresie objętym kontrolą;

4) oświadczenia osób trzecich;

5) wyniki oględzin;

6) inne materiały, które mogą przyczynić się do stwierdzenia stanu faktycznego w zakresie objętym kontrolą.

2. Informacje pisemne sporządzane przez kontrolowaną firmę audytorską na potrzeby przeprowadzanej kontroli opatruje się czytelnym podpisem osoby sporządzającej. W przypadku odmowy podpisania informacji, osoba kontrolująca sporządza adnotację.

3. Zgodność z oryginałem kopii odpisów lub wyciągów z dokumentów potwierdza kontrolowana firma audytorska lub upoważniona przez nią osoba.

4. W przypadku niebezpieczeństwa utraty dowodów osoba kontrolująca może wskazać sposób zabezpieczenia dowodów przez przechowywanie ich w siedzibie kontrolowanej firmy audytorskiej lub miejscu wykonywania przez nią działalności w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu.

5. O zwolnieniu dowodów spod zabezpieczenia decyduje osoba kontrolująca.

Art. 118. 1. Zakończenie kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, następuje z dniem doręczenia kontrolowanej firmie audytorskiej zawiadomienia o jej zakończeniu.

2. W terminie 30 dni roboczych od dnia zakończenia kontroli osoba kontrolująca sporządza protokół kontroli.

3. Protokół kontroli zawiera w szczególności:

1) nazwę i adres kontrolowanej firmy audytorskiej;

2) wskazanie jednostek organizacyjnych kontrolowanej firmy audytorskiej objętych kontrolą;

3) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe osób kontrolujących;

4) datę upoważnienia do przeprowadzenia kontroli oraz wzmianki o jego zmianach;

5) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;

6) określenie dnia wszczęcia i zakończenia kontroli;

7) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe osób składających oświadczenia oraz udzielających informacji i wyjaśnień w trakcie przeprowadzania kontroli;

8) opis wykonanych czynności kontrolnych oraz ustaleń faktycznych i opis stwierdzonych nieprawidłowości oraz ich zakres, w tym opis ustaleń faktycznych i opis stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie sprawozdania z przejrzystości;

9) opis załączników, z podaniem nazwy każdego załącznika;

10) pouczenie kontrolowanej firmy audytorskiej o przysługującym prawie zgłoszenia zastrzeżeń do protokołu;

11) określenie miejsca i dnia sporządzenia protokołu kontroli.

4. Protokół kontroli podpisują osoby kontrolujące.

Art. 119. 1. Protokół kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, sporządza się w 2 jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden doręcza się kontrolowanej firmie audytorskiej.

2. Po doręczeniu protokołu kontroli nie dokonuje się w protokole żadnych poprawek ani dopisków.

3. Oczywiste omyłki pisarskie lub rachunkowe prostuje osoba kontrolująca, parafując sprostowania. Komisja Nadzoru Audytowego o sprostowaniu oczywistych omyłek informuje pisemnie kontrolowaną firmę audytorską.

Art. 120. 1. W terminie 14 dni roboczych od dnia doręczenia protokołu kontroli, o którym mowa w art. 119 ust. 1, kontrolowana firma audytorska może zgłosić Komisji Nadzoru Audytowego pisemne, umotywowane zastrzeżenia do protokołu.

2. O sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń Komisja Nadzoru Audytowego informuje kontrolowaną firmę audytorską w terminie 14 dni roboczych od dnia ich otrzymania.

3. W przypadku niezgłoszenia zastrzeżeń w terminie wskazanym w ust. 1 przyjmuje się, że kontrolowana firma audytorska nie kwestionuje ustaleń kontroli.

Art. 121. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości podczas kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, Komisja Nadzoru Audytowego podejmuje następujące działania pokontrolne:

1) kieruje do kontrolowanej firmy audytorskiej zalecenia wraz z określeniem odpowiedniego terminu umożliwiającego ich realizację; w przypadku zaleceń dotyczących systemu wewnętrznej kontroli jakości termin ich realizacji nie może przekraczać 12 miesięcy;

2) jeżeli istnieją do tego podstawy - wszczyna postępowanie wyjaśniające lub dochodzenie dyscyplinarne lub składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego do Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego;

3) w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, o których mowa w art. 182 ust. 1 - wszczyna wobec kontrolowanej firmy audytorskiej postępowanie administracyjne.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, osoby kontrolujące dokonują weryfikacji realizacji zaleceń, której ustalenia zawierają w raporcie z realizacji zaleceń sporządzanym przez Komisję Nadzoru Audytowego.

3. Przepisy ust. 1 pkt 2 lub 3 stosuje się również w przypadku niewykonania zaleceń, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Art. 122. Komisja Nadzoru Audytowego kieruje do kontrolowanej firmy audytorskiej raport z kontroli, o której mowa w art. 106 ust. 1, zawierający główne ustalenia i wnioski z kontroli, w tym zalecenia, o których mowa w art. 121 ust. 1 pkt 1, a także informacje o planowanych działaniach pokontrolnych, o których mowa w art. 121 ust. 1 pkt 2 lub 3.

Art. 123. 1. Komisja Nadzoru Audytowego może przeprowadzać kontrole tematyczne w firmach audytorskich, w zakresie dotyczącym badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego.

2. Kontrola tematyczna jest prowadzona, na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Komisję Nadzoru Audytowego, przez kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego.

3. W trakcie kontroli tematycznych kontrolerzy Komisji Nadzoru Audytowego mogą korzystać z pomocy ekspertów, o których mowa w art. 109. Przepisy art. 95 i art. 106 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

4. Zakres kontroli tematycznych może obejmować wybrane zagadnienia, o których mowa w art. 112 ust. 1.

5. Kontrolowana firma audytorska jest obowiązana udzielać wszelkich żądanych informacji i wyjaśnień w zakresie objętym kontrolą tematyczną, w wyznaczonej postaci i wyznaczonym terminie przez osobę kontrolującą. Jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli, kontrola tematyczna może być prowadzona w siedzibie Komisji Nadzoru Audytowego.

6. Komisja Nadzoru Audytowego sporządza sprawozdanie z kontroli tematycznych zawierające ogólne ustalenia i wnioski wraz ze wskazaniem działań zaradczych, jakie firmy audytorskie mają podjąć, w związku z ustaleniami zawartymi w sprawozdaniu.

7. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 6, jest publikowane na stronie internetowej Komisji Nadzoru Audytowego.

8. Do kontroli tematycznych przepisy art. 111 ust. 1 i 2, art. 113, art. 114 ust. 1 i 2, art. 115, art. 117 i art. 118 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 123a

Art. 124. 1. W przypadku powzięcia informacji o nieprawidłowościach w przeprowadzaniu badań ustawowych jednostek zainteresowania publicznego, Komisja Nadzoru Audytowego może przeprowadzić kontrolę w firmach audytorskich, zwaną dalej "kontrolą doraźną KNA".

2. Przedmiotem kontroli doraźnej KNA jest wyjaśnienie, czy nieprawidłowości, o których powzięto informację, mają miejsce. Kontrola doraźna KNA może być przeprowadzona w zakresie wszystkich lub wybranych zagadnień określonych w art. 112 ust. 1.

3. Kontrola doraźna KNA jest prowadzona przez kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Komisję Nadzoru Audytowego.

4. W trakcie kontroli doraźnych KNA kontrolerzy Komisji Nadzoru Audytowego mogą korzystać z pomocy ekspertów, o których mowa w art. 109. Przepisy art. 95 i art. 106 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

5. Kontrolowana firma audytorska jest obowiązana udzielać wszelkich żądanych informacji i wyjaśnień, w tym przekazywać dokumenty, w zakresie objętym kontrolą doraźną KNA, w wyznaczonej postaci i wyznaczonym terminie. Jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli, kontrola doraźna KNA może być prowadzona w siedzibie Komisji Nadzoru Audytowego.

6. Przekazanie na potrzeby przeprowadzanej kontroli doraźnej KNA informacji, stanowiących tajemnice ustawowo chronione, nie stanowi naruszenia tych tajemnic.

7. Do kontroli doraźnych KNA przepisy art. 111 ust. 1 i 2, art. 113-115 i art. 117-122 stosuje się odpowiednio.

Art. 125. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie do kontroli, o których mowa w art. 106 ust. 1, art. 123 ust. 1 oraz art. 124 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 6-16, art. 32-34, art. 39-60, art. 67-88a, z tym że termin wskazany w art. 79 § 1 wynosi 3 dni, i art. 123-126 oraz art. 141-144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 126. Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest organem właściwym w sprawach:

1) skarg i wniosków, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego,

2) petycji, o których mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 870)

- dotyczących działalności Komisji Nadzoru Audytowego oraz sprawowanego nadzoru publicznego, o którym mowa w art. 88.

Art. 127. 1. W ramach sprawowania nadzoru publicznego, o którym mowa w art. 88, Komisji Nadzoru Audytowego przysługuje prawo do uczestnictwa, za pośrednictwem swoich przedstawicieli, w posiedzeniach organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów.

2. Komisja Nadzoru Audytowego może nałożyć na Polską Izbę Biegłych Rewidentów karę pieniężną w wysokości 10.000 zł, jeżeli:

1) organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów nie podejmuje w wyznaczonym terminie uchwały, o podjęcie której Komisja Nadzoru Audytowego zwróciła się w trybie art. 104;

2) organ Polskiej Izby Biegłych Rewidentów nie realizuje zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Audytowego rocznego planu kontroli, o którym mowa w art. 36 ust. 3;

3) kontrole Krajowej Komisji Nadzoru w firmach audytorskich są przeprowadzane z naruszeniem przepisów prawa, mogącym mieć wpływ na wyniki kontroli.

3. Od decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zgodnie z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

4. Kara pieniężna jest wymagalna w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się ostateczna.

5. W sprawach, o których mowa w ust. 2, Polska Izba Biegłych Rewidentów jest reprezentowana przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów. Organ, którego działania lub zaniechania dotyczy postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, może przystąpić do postępowania w charakterze strony do czasu zakończenia sprawy w pierwszej instancji.

6. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 4, podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

7. Do kar pieniężnych stosuje się ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Na postanowienia Komisji Nadzoru Audytowego w sprawach rozstrzygnięć i stanowiska wierzyciela dotyczących postępowania egzekucyjnego zażalenie nie przysługuje.