§ 23. 1. Aktywa funduszu wycenia się, a zobowiązania funduszu ustala się w dniu wyceny oraz na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego.

2. Aktywa i zobowiązania funduszu wycenia się według wiarygodnie oszacowanej wartości godziwej.

3. W przypadku aktywów i zobowiązań finansowych:

1) o pierwotnym terminie zapadalności nie dłuższym niż 92 dni, który to termin dotychczas nie podlegał wydłużeniu, oraz

2) niepodlegających operacjom objęcia dłużnych papierów wartościowych kolejnej emisji połączonych z umorzeniem posiadanych przez fundusz dłużnych papierów wartościowych wcześniejszej emisji

- dopuszcza się wycenę metodą skorygowanej ceny nabycia, oszacowanej przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem odpisów z tytułu utraty wartości składnika aktywów.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, fundusz informuje o poszczególnych aktywach i zobowiązaniach finansowych wycenionych zgodnie z tym przepisem oraz o ich wartości i udziale w aktywach lub zobowiązaniach funduszu na dzień bilansowy w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego.

§ 24. 1. Za wiarygodnie oszacowaną wartość godziwą składnika lokat uznaje się:

1) cenę z aktywnego rynku (poziom 1 hierarchii wartości godziwej);

2) w przypadku braku ceny, o której mowa w pkt 1, cenę otrzymaną przy zastosowaniu modelu wyceny, gdzie wszystkie znaczące dane wejściowe są obserwowalne w sposób bezpośredni lub pośredni (poziom 2 hierarchii wartości godziwej);

3) w przypadku braku ceny, o której mowa w pkt 1 i 2, wartość godziwą ustaloną za pomocą modelu wyceny opartego o dane nieobserwowalne (poziom 3 hierarchii wartości godziwej).

1a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, fundusz ujawnia w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego opis technik wyceny oraz zakres i źródła danych obserwowalnych i nieobserwowalnych wykorzystanych do ustalenia wartości godziwej.

2. W przypadku gdy składnik lokat jest przedmiotem obrotu na więcej niż jednym aktywnym rynku, wartością godziwą jest kurs ustalony na rynku głównym. Podstawą wyboru rynku głównego są:

1) wolumen obrotu na danym składniku lokat lub

2) liczba zawartych transakcji na danym składniku lokat, lub

3) ilość danego składnika lokat wprowadzonego do obrotu na danym rynku, lub

4) kolejność wprowadzenia do obrotu, lub

5) możliwość dokonania przez fundusz transakcji na danym rynku.

Wyboru rynku głównego, uzasadnionego polityką inwestycyjną funduszu, dokonuje się w oparciu o kryteria, o których mowa w pkt 1-5, wskazane w statucie. Wyboru tego dokonuje się na koniec każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego.

3. Fundusz wskazuje w statucie godzinę, o której będzie określał ostatnie dostępne ceny, o których mowa w ust. 1, w dniu dokonywania wyceny.

4. W przypadku składników lokat, których wartość godziwa jest szacowana zgodnie z ust. 1 pkt 2 lub 3, fundusz jest zobowiązany informować uczestników i potencjalnych uczestników funduszu w sprawozdaniach finansowych funduszu o łącznym udziale takich lokat w aktywach netto funduszu oraz o związanym z nimi ryzyku.

5. Modele wyceny, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, stosuje się spójnie w odniesieniu do wszystkich aktywów w ramach wszystkich funduszy zarządzanych przez to samo towarzystwo, uwzględniając strategie inwestycyjne i rodzaje aktywów posiadanych przez fundusze oraz, w stosownych przypadkach, istnienie różnych zewnętrznych podmiotów wyceniających.

6. Modele wyceny, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, podlegają okresowemu przeglądowi, nie rzadziej niż raz do roku.

7. Ustalając częstotliwość przeglądu, o którym mowa w ust. 6, bierze się w szczególności pod uwagę przypadki, w których:

1) wycena opiera się na cenach:

a) których jedynym źródłem jest pojedynczy kontrahent lub dostawca cen,

b) giełdowych aktywów niepłynnych,

c) dostarczanych przez kontrahenta, który zainicjował instrument, zwłaszcza gdy jednostka inicjująca finansuje również pozycję funduszu w instrumencie;

2) wpływ na wycenę:

a) mają strony związane z towarzystwem lub funduszem,

b) mają inne podmioty, które mogą mieć interes finansowy w wynikach funduszu,

c) ma co najmniej jedna osoba w towarzystwie.

8. Przegląd, o którym mowa w ust. 6, obejmuje co najmniej elementy, o których mowa w art. 71 ust. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 231/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do zwolnień, ogólnych warunków dotyczących prowadzenia działalności, depozytariuszy, dźwigni finansowej, przejrzystości i nadzoru (Dz. Urz. UE L 83 z 22.03.2013, str. 1, z późn. zm.), z uwzględnieniem specyfiki danego instrumentu finansowego.

§ 25. 1. Wartość składników lokat nienotowanych na aktywnym rynku wyznacza się, z zastrzeżeniem § 26 i 27, w następujący sposób:

1) dłużnych papierów wartościowych - w skorygowanej cenie nabycia, oszacowanej przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej, przy czym skutek wyceny tych składników lokat zalicza się odpowiednio do przychodów odsetkowych albo kosztów odsetkowych funduszu;

2) składników lokat innych niż w pkt 1 - według wartości godziwej spełniającej warunki wiarygodności określone w § 30.

2. W przypadku przeszacowania składnika lokat dotychczas wycenianego w wartości godziwej, do wysokości skorygowanej ceny nabycia - wartość godziwa wynikająca z ksiąg rachunkowych stanowi, na dzień przeszacowania, nowo ustaloną skorygowaną cenę nabycia.

§ 27. 1. Zobowiązania funduszu z tytułu krótkiej sprzedaży papierów wartościowych wycenia się według zasad przyjętych dla tych papierów wartościowych.

2. Papiery wartościowe, których własność została przeniesiona przez fundusz na drugą stronę w wyniku zawarcia umowy pożyczki papierów wartościowych, stanowią składnik lokat funduszu. Przychody z tytułu udzielenia pożyczki papierów wartościowych fundusz nalicza zgodnie z warunkami ustalonymi w umowie.

3. Papiery wartościowe, których fundusz stał się właścicielem w wyniku zawarcia umowy pożyczki papierów wartościowych, nie stanowią składnika lokat funduszu. Koszty z tytułu otrzymania pożyczki papierów wartościowych fundusz rozlicza zgodnie z warunkami ustalonymi w umowie.

§ 28. 1. Transakcje reverse repo / buy-sell back i depozyty bankowe wycenia się począwszy od dnia ujęcia w księgach za pomocą modelu wyceny, a w przypadku transakcji o terminie zapadalności nie dłuższym niż 92 dni dopuszcza się wycenę metodą skorygowanej ceny nabycia, oszacowanej przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej z uwzględnieniem odpisów z tytułu utraty wartości składnika aktywów.

2. Transakcje repo/sell-buy back, zaciągnięte kredyty i pożyczki środków pieniężnych oraz dłużne instrumenty finansowe wyemitowane przez fundusz wycenia się począwszy od dnia ujęcia w księgach przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej.

§ 29. 1. Aktywa oraz zobowiązania denominowane w walutach obcych wycenia się lub ustala w walucie, w której są notowane na aktywnym rynku, a w przypadku gdy nie są notowane na aktywnym rynku - w walucie, w której są denominowane.

2. Aktywa oraz zobowiązania, o których mowa w ust. 1, wykazuje się w walucie, w której wyceniane są aktywa i ustalane zobowiązania funduszu, po przeliczeniu według ostatniego dostępnego średniego kursu ogłoszonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

3. Wartość aktywów notowanych lub denominowanych w walutach, dla których Narodowy Bank Polski nie wylicza kursu, należy określić w relacji do wskazanej przez fundusz waluty, dla której Narodowy Bank Polski wylicza średni kurs.

§ 30. 1. (uchylony)

2. Modele wyceny składników lokat funduszu, o których mowa w § 24 ust. 1 pkt 2 i 3, oraz modele i metody wyceny składników lokat funduszu, o których mowa w § 28, podlegają uzgodnieniu z depozytariuszem.