Aktualnie jesteś: Ujednolicone przepisy prawne (strona główna) » Rachunkowość » Krajowe Standardy Rachunkowości i stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości » Komunikat Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z ...

Komunikat Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28.07.2021 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 14 "Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności"

√

Tekst pierwotny - bieżący

Dz. Urz. MFFiPR z 2021 r. poz. 119

A A A

Informacja
o przepisie

Znajdź
art./§

Pełna treść
aktu prawnego

Drukuj
pełną treść

Drukuj
widoczną część

Publikacje
powiązane

Druki
powiązane

V. Zasady wyceny aktywów i zobowiązań oraz prezentacji w sprawozdaniu finansowym przy założeniu braku kontynuowania działalności

5.1 W sprawozdaniu finansowym sporządzonym na pierwszy dzień bilansowy w sytuacji braku kontynuowania działalności, jak i w każdym kolejnym sprawozdaniu sporządzonym w takiej sytuacji, co do zasady:

a) wycena aktywów jednostki następuje po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości,

b) tworzona jest rezerwa na przewidywane dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności,

c) dokonywane są zmiany dotychczasowych osądów i szacunków, na przykład przyjętych okresów amortyzacji oraz wartości końcowych aktywów trwałych lub klasyfikacji zobowiązań finansowych na długo-, krótkoterminowe, tak, aby ich wycena, czy prezentacja odzwierciedliły wszelkie zdarzenia i okoliczności uwzględniające sytuację braku kontynuowania działalności.

Różnica powstała w wyniku wyceny oraz utworzenia rezerwy, o których mowa w lit. a i b wpływa na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.

Dokonując wyceny po cenach sprzedaży netto zgodnie z lit. a uwzględnienia wymagają wszelkie cechy aktywów oraz fakty i okoliczności, które mogą wpływać na cenę sprzedaży netto. Przykładowo w przypadku gruntów wymagających doprowadzenia do stanu pierwotnego należy odpowiednio uwzględnić w cenie sprzedaży netto dyskonto związane z koniecznością rekultywacji terenu, a w przypadku budynków konieczność ich sprzedaży w krótkim okresie.

5.2 Wycenę aktywów i zobowiązań (w tym rezerwy na dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności), o których mowa w pkt 5.1 aktualizuje się nie rzadziej niż na każdy dzień bilansowy w okresie działania jednostki niekontynuującej działalności. Zmiany tych szacunków odnoszone są w wynik finansowy jednostki.

5.3 W szczególnym przypadku, gdy następuje istotne zmniejszenie zakresu działalności jednostki skutkujące brakiem realnej alternatywy dla jej likwidacji lub zaniechania działalności, a jednocześnie dokonywane są rozliczenia za majątek lub część majątku jednostki to:

a) gdy cena przyjęta za podstawę rozliczeń przewyższa lub równa jest wartości księgowej takich aktywów lub zobowiązań ustalonej, tak jakby działalność miała być kontynuowana, to takie aktywa i zobowiązania wycenia się na dany dzień bilansowy po tej wartości księgowej,

b) gdy cena przyjęta za podstawę rozliczeń jest niższa od wartości księgowej takich aktywów lub zobowiązań ustalonej, tak jakby działalność miała być kontynuowana to postępowanie jest dwuetapowe: (i) ustala się odpis z tytułu trwałej utraty wartości i odniesienie go w ciężar kosztów bieżącego okresu (ii) a następnie wycenia się (jeżeli nadal występuje różnica) aktywa po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Wycena według powyższych zasad obowiązuje również dla nieistotnej części aktywów jednostki, która pozostanie w niej po podziale, czy sprzedaży grupy aktywów lub części przedsiębiorstwa.

5.4 Jeżeli jednostka w warunkach kontynuacji działalności wyceniała aktywa, zgodnie z przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości, według ich cen rynkowych, bądź inaczej określonej wartości godziwej, to - w sytuacji, gdy następuje istotne zmniejszenie zakresu jej działalności skutkujące brakiem realnej alternatywy dla jej likwidacji lub zaniechania działalności - jednostka wycenia te aktywa po cenach sprzedaży netto, możliwych do uzyskania. Wynika to z faktu, że ustalenie zarówno wartości godziwej, jak i wartości rynkowej wymaga określenia kwoty, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami, a więc oznacza sytuację, w której odpowiednia umowa przewidująca takie rozliczenie mogłaby by być w każdym momencie zawarta, w tym także na dany dzień bilansowy.

Przykładowo, jeśli dla danego składnika aktywów dostępny jest aktywny rynek (np. są to papiery wartościowe notowane na bieżąco na giełdzie), a jednostka nie jest stroną wiążącej umowy ustalającej cenę sprzedaży tego składnika aktywów, wówczas za cenę przyjętą za podstawę rozliczeń przyjmuje się cenę transakcyjną z tego aktywnego rynku na dzień bilansowy, pomniejszoną o koszty transakcyjne, które zostałyby poniesione gdyby składnik aktywów został sprzedany za pośrednictwem tego aktywnego rynku.

Jeśli dla danego składnika aktywów (np. nieruchomości inwestycyjnej) nie jest dostępny aktywny rynek ustalając kwotę, za jaką dana nieruchomość inwestycyjna mogłaby zostać sprzedana na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami, uwzględnienia wymaga okoliczność, że sprzedaż taka powinna mieć miejsce w krótkim czasie.

5.5 Podsumowanie zasad wyceny aktywów i zobowiązań jednostki w zależności od sposobu likwidacji majątku zawiera tabela 1.

Tabela 1: Zasady wyceny majątku jednostki przy założeniu braku kontynuowania działalności w zależności od przyjętego sposobu likwidacji:

Przewidywany sposób likwidacji:	Sposób wyceny
Sprzedaż jednostki	Wycena zgodnie z punktem 5.3. Odpis aktualizujący rozlicza się między poszczególne aktywa co do zasady w proporcji do ich dotychczasowej wartości (netto) wynikającej z ksiąg rachunkowych, z uwzględnieniem ich indywidualnych cen sprzedaży netto.
Sprzedaż części jednostki	Wycena zgodnie z punktem 5.3. Odpis aktualizujący rozlicza się między poszczególne aktywa co do zasady w proporcji do ich dotychczasowej wartości (netto) wynikającej z ksiąg rachunkowych, z uwzględnieniem ich indywidualnych cen sprzedaży netto.
Sprzedaż poszczególnych składników aktywów i zobowiązań	Wycena zgodnie z tabelą 2.

5.6 W przypadku jednostek, o których mowa w art. 7 ust. 2a-2b ustawy, sporządzających sprawozdanie finansowe w sytuacji braku kontynuacji działalności nie ma zastosowania, w świetle postanowień art. 29 ustawy, uprawnienie do rezygnacji z zachowania zasady ostrożności przy wycenie poszczególnych składników aktywów i pasywów.

5.7 Zasady wyceny poszczególnych rodzajów aktywów i zobowiązań zgodnie z pkt 5.1 do 5.6 Standardu oraz jej dodatkowe aspekty np. związane z klasyfikacją aktywów i zobowiązań przedstawia tabela 2.

Tabela 2: Wycena aktywów i zobowiązań przy założeniu braku kontynuowania działalności

Składniki aktywów/zobowiązań	Zasady wyceny
1. Wartości niematerialne i prawne	Wycena według cen sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny sprzedaży netto, ponieważ zbycie takich składników aktywów będzie mało prawdopodobne lub niemożliwe, wówczas dokonuje się odpowiedniego odpisu aktualizującego ich wartość do wysokości przewidywanego odzysku z likwidacji. W przypadku wielu tytułów wartości niematerialnych i prawnych odzysk z likwidacji jest zerowy. Do takich składników aktywów należą m.in. dostosowane do potrzeb jednostki oprogramowanie, koncesje i prawa niepodlegające przeniesieniu na inny podmiot, wartość firmy. W takim przypadku odpisem aktualizującym zostanie objęta cała dotychczasowa wartość bilansowa danego składnika aktywów, a nowa wartość wyniesie zero. Składniki wartości niematerialnych i prawnych przeznaczone do likwidacji lub sprzedaży nie podlegają amortyzacji. Jeżeli jednostka została postawiona w stan upadłości to od miesiąca następującego po miesiącu, w którym to nastąpiło wartości niematerialne i prawne nie podlegają amortyzacji. W pozostałych przypadkach składniki wartości niematerialnych i prawnych podlegają amortyzacji, jednak odpisy amortyzacyjne, co do zasady wyniosą zero z uwagi na to, że wartość księgowa netto składnika aktywów będzie równa jego przewidywanej wartości końcowej (tj. oszacowana cena sprzedaży netto odpowiada wartości końcowej składnika wartości niematerialnych i prawnych). Zaliczki na wartości niematerialne i prawne Jeżeli jednostka oczekuje, że dostawa składnika wartości niematerialnych i prawnych dojdzie do skutku, zaliczkę na poczet tego zakupu ocenia się z punktu widzenia ceny sprzedaży netto składnika aktywów, którego zaliczka dotyczy. W przypadku gdy zbycie tego składnika wartości niematerialnych i prawnych jest mało prawdopodobne lub niemożliwe, jednostka ustala odpis aktualizujący wartość bilansową zaliczki. Jeżeli natomiast jednostka oczekuje, że dostawa nie dojdzie do skutku wówczas przeklasyfikowuje zaliczkę do należności i aktualizuje jej wartość uwzględniając stopień prawdopodobieństwa otrzymania zwrotu takiej zaliczki.
2. Środki trwałe	Wycena według cen sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny sprzedaży netto, ponieważ zbycie takich składników aktywów będzie mało prawdopodobne lub niemożliwe, dokonuje się odpowiedniego odpisu aktualizującego ich wartość maksymalnie do wysokości przewidywanego odzysku z likwidacji (na przykład ze sprzedaży złomu). Środki trwałe przeznaczone do likwidacji lub sprzedaży nie podlegają amortyzacji. Jeżeli jednostka została postawiona w stan upadłości to od miesiąca następującego po miesiącu, w którym to nastąpiło środki trwałe nie podlegają amortyzacji. W pozostałych przypadkach środki trwałe podlegają amortyzacji, jednak odpisy amortyzacyjne, co do zasady wyniosą zero z uwagi na to, że wartość księgowa netto takiego środka trwałego będzie równa jego przewidywanej wartości końcowej (tj. oszacowana cena sprzedaży netto odpowiada wartości końcowej środka trwałego). Dla środków trwałych zamortyzowanych w całości należy ocenić, czy konieczna jest korekta umorzenia w celu uwzględnienia wartości końcowej równej możliwej do uzyskania cenie sprzedaży netto. Zaliczki na środki trwałe Jeżeli jednostka oczekuje, że dostawa środków trwałych dojdzie do skutku to zaliczkę na poczet ich zakupu ocenia z punktu widzenia ceny sprzedaży netto tego środka trwałego, którego zaliczka dotyczy. W przypadku gdy zbycie środka trwałego jest mało prawdopodobne lub niemożliwe, jednostka ustala odpis aktualizujący wartość bilansową zaliczki. Jeżeli natomiast jednostka oczekuje, że dostawa nie dojdzie do skutku wówczas przeklasyfikowuje zaliczkę do należności i aktualizuje jej wartość uwzględniając stopień prawdopodobieństwa zwrotu takiej zaliczki. W przypadku niektórych środków trwałych może być konieczne ich usunięcie i/lub doprowadzenie otoczenia do stanu pierwotnego. Wymaga to odpowiedniej aktualizacji zobowiązań związanych z takimi działaniami (jeżeli przykładowo zostały zgłoszone na listę wierzycieli) lub odpowiedniego uwzględnienia w cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania ponieważ, co do zasady, kupujący uwzględni w cenie zakupu koszty z tym związane (przykładowo konieczność oczyszczenia gruntu z zanieczyszczeń).
3. Umowy leasingowe	Perspektywa leasingobiorcy (korzystającego) Klasyfikacja - wszelkie umowy leasingu finansowego zostają przeklasyfikowane do umów leasingu operacyjnego, nawet, jeśli spełnione są warunki określone w art. 3 ust 4 ustawy oraz w punkcie 4.2 KSR 5, na przykład jeśli wykup przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy jest prawdopodobny. Ujęcie i wycena - następuje usunięcie z bilansu objętego umową leasingu składnika aktywów i odpowiadającego mu zobowiązania. Ewentualna różnica zostaje odniesiona na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Wszelkie opłaty w tytułu umów leasingowych rozlicza się przez okres leasingu metodą liniową i obciąża nimi równomiernie, w jednakowej wysokości koszty operacyjne. Jeżeli jednak inny sposób rozłożenia opłat z tytułu leasingu lepiej odzwierciedla rozkład w okresie trwania umowy leasingu korzyści czerpanych przez korzystającego z przedmiotu umowy lub różnice w wysokości opłat nie wpływają istotnie na koszty, to może on być także stosowany. Jeśli po zakończeniu umowy przedmiot leasingu zostanie wykupiony przez jednostkę, zobowiązanie z tego tytułu ujmuje się na zasadach ogólnych i zgodnie z punktem 11 tabeli 2. Dodatkowo celowe jest rozważenie korzyści i kosztów z rozwiązania lub zerwania umowy leasingowej oraz celowość utworzenia odpowiednich rezerw z tego tytułu. Perspektywa leasingodawcy (finansującego) Leasingodawca stosuje odpowiednio zasady wyceny należności (dla umowy ujętej jako leasing finansowy) lub środków trwałych (dla umów leasingu operacyjnego).
4. Zapasy	Wycena na zasadach ogólnych: według ceny nabycia/kosztu wytworzenia (z uwzględnieniem szczególnych zasad wyceny przewidzianych w art. 34 ustawy) lub ceny sprzedaży netto, jeżeli jest niższa. Zaliczki na dostawy i usługi analogicznie jak zaliczki na wartości niematerialne i prawne i środki trwałe (patrz pkt 1 i 2 tabela 2). Wyjątek stanowią materiały produkcyjne lub produkcja w toku, w przypadku których oceny wymaga, czy możliwe jest ukończenie produkcji i powstanie dobra, którego cena sprzedaży netto umożliwi odzyskanie nakładów na te materiały/produkcję w toku. Jeżeli jednostka nie ma zamiaru ich zbyć, tylko wykorzystać do produkcji wyrobów, wycena do ceny sprzedaży netto nie jest zasadna, zwłaszcza jeżeli materiały są dostarczane na specyficzne zamówienie jednostki i mało prawdopodobne jest ich odsprzedanie. W wyniku przeprowadzenia inwentaryzacji drogą spisu z natury oraz rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych mogą zostać ujawnione aktywa. Takie aktywa ujawnione w wyniku inwentaryzacji są ujmowane w księgach według ich szacowanych cen sprzedaży netto i wykazywane jako zapasy.
5. Należności	Wycena zgodna z dotychczasowymi zasadami (kwota wymaganej zapłaty pomniejszona o odpisy aktualizujące lub skorygowana cena nabycia) lub w przypadku, kiedy w zamierzeniu kierownika jednostki należność zostanie sprzedana - według ceny sprzedaży netto (jeżeli jest niższa). Wycena należności powinna uwzględniać przewidywane lub uzgodnione zmiany w umowach (np. skrócenie ich okresu). Dotyczy to przykładowo należności z tytułu udzielonych pożyczek oraz należności z tytułu umów leasingowych. Odsetki od salda należności naliczane są nadal na zasadach ogólnych.
6. Inwestycje, w tym:	Co do zasady charakter wszystkich inwestycji ulega zmianie na krótkoterminowy. Jeżeli w odniesieniu do danego składnika inwestycji istniał umownie określony termin wymagalności, to rozważenia wymaga przeklasyfikowanie go do aktywów bez określonego terminu wymagalności ze względu na to, że cena sprzedaży netto określana jest na dany dzień bilansowy bez uwzględniania utrzymywania aktywów do terminów ich wymagalności. Wynika to z tego, że założenie utrzymywania aktywów do terminu ich wymagalności w sytuacji braku kontynuowania działalności nie jest zasadne.
a) nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne	Wycena analogiczna do wyceny środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (patrz pkt 1 i 2). W szczególnym przypadku, gdy przyjęte przez jednostkę zasady (polityka) rachunkowości w warunkach kontynuacji działalności przewidywały wycenę w cenie rynkowej, bądź inaczej określonej wartości godziwej wycena następuje w tych wartościach. W przypadku braku kontynuowania działalności ustalanie ceny rynkowej lub inaczej określonej wartości godziwej wymaga uwzględnienia możliwości zawarcia umowy sprzedaży tych składników majątku w danym momencie, a więc wycena powinna zawierać odpowiednie dyskonto z uwagi na krótki horyzont czasowy transakcji.
b) aktywa finansowe - udziały lub akcje, inne papiery wartościowe, udzielone pożyczki, inne aktywa finansowe	Wycena według cen sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od wartości wynikającej z dotychczas stosowanych zasad wyceny (tzn. przy założeniu kontynuacji działalności dla takich typów aktywów - zwykle według (i) ceny (wartości) rynkowej albo (ii) ceny nabycia lub ceny (wartości) rynkowej, zależnie od tego, która z nich jest niższa, przy czym w przypadku inwestycji, dla których nie istnieje aktywny rynek, w inny sposób określonej wartości godziwej.
c) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne	Wycena według dotychczas stosowanych zasad (na przykład wartość nominalna w przypadku środków pieniężnych) lub w cenie sprzedaży netto, jeżeli jest niższa, a zamierzeniem kierownika jednostki jest sprzedaż innych aktywów pieniężnych.
7. Rozliczenia międzyokresowe czynne	Jeżeli niemożliwe jest dokonanie sprzedaży i ustalenie ceny sprzedaży netto, pozycja zostaje odpisana całkowicie (wartość bilansowa wynosi zero). Do rozliczeń międzyokresowych czynnych, dla których jest możliwe ustalenie ceny sprzedaży netto należą rozliczenia związane z umową ubezpieczenia samochodu posiadanego przez jednostkę. W tym przypadku cena sprzedaży netto może zostać ustalona w kwocie należnego zwrotu od ubezpieczyciela.
8. Aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego	Wartość składnika aktywów oraz rezerwy z tytułu podatku odroczonego ustalana jest na zasadach ogólnych. Aktywa ujmowane są jednak maksymalnie do wysokości rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, o ile możliwe jest ich rozliczenie w okresie odpowiadającym rozliczeniu rezerwy. Aktywa i rezerwy mogą być kompensowane na zasadach ogólnych, przewidzianych w art. 37 ust. 7 ustawy. Jednostki mogą nadal stosować uproszczenie przewidziane w art. 37 ust. 10 ustawy i odstąpić od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
9. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy	Ujmowane w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności.
10. Udziały (akcje) własne	Jeżeli zbycie nie jest prawdopodobne następuje odpisanie ich wartości w całości (wartość bilansowa wynosi zero). Ponadto, w celach prezentacyjnych udziały (akcje) własne zostają przeniesione do kapitału (funduszu) własnego jednostek postawionych w stan likwidacji lub upadłości zgodnie z punktem 5.10 Standardu.
11. Zobowiązania	Wycena na zasadach ogólnych. W szczególności konieczne jest naliczenie odsetek od zobowiązań przeterminowanych. Co do zasady wszystkie zobowiązania powinny mieć charakter krótkoterminowy. Nie usuwa się z bilansu zobowiązań, rezerw lub rozliczeń międzyokresowych biernych, które nie zostały ujęte na liście wierzytelności. Na wierzytelności (zobowiązania) sporne tworzona jest rezerwa zgodnie z punktem 12 tabeli 2.
12. Rezerwy	Wykazuje się w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości, z uwzględnieniem wartości bieżącej (dyskonto). Dodatkowe kary z tytułu zerwanych lub renegocjowanych umów stanowią element rezerw. Rezerwy uwzględniają również przewidywane dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności o których mowa w punkcie 5.8.
13. Rozliczenia międzyokresowe bierne, w tym:
a) otrzymane zaliczki, kaucje	Wycena w wartości nominalnej. Jeżeli umowy nie zostaną zrealizowane, zaliczki lub kaucje podlegają zwrotowi. Uzasadnia to ich przeklasyfikowanie do zobowiązań. Jeżeli natomiast jednostka zakłada, że umowa zostanie zrealizowana, następuje rozliczenie zaliczek lub kaucji na zasadach ogólnych.
b) dotacje	Jeżeli jednostka oczekuje, że otrzymana dotacja w całości lub w części będzie podlegać zwrotowi - wycena następuje w szacowanej kwocie zwrotu. W przeciwnym razie wycena następuje w wartości zero (w rzeczywistości salda te nie reprezentują bowiem zobowiązania jednostki).
14. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych	Aktywa oraz zobowiązania Funduszu wykazywane i wyceniane są na zasadach ogólnych.

5.8 Rezerwę, o której mowa w punkcie 5.1 lit. b tworzy się na wszelkie dodatkowe koszty i straty, które nie zostałyby poniesione, gdyby jednostka kontynuowała działalność. Rezerwę tworzy się z perspektywy całego przewidywanego okresu zakończenia działalności. Utworzenie rezerwy obciąża kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.

Przykład 5.2: Przykłady kosztów ujmowanych w ramach rezerwy:

- opłaty sądowe, notarialne, koszty obwieszczeń i ogłoszeń,

- koszty wyceny majątku zleconej rzeczoznawcom,

- dodatkowe wynagrodzenia likwidatora, składki ubezpieczeniowe od ww. wynagrodzeń,

- odprawy dla zwalnianych pracowników, wszelkie dodatkowe elementy wynagrodzeń,

- odszkodowania dla kontrahentów, wszelkie kary umowne wynikające z konieczności zerwania umów,

- koszty archiwizowania dokumentów jednostki,

- koszty postępowania upadłościowego, na przykład wynagrodzenie syndyka.

5.9 Zmiany wartości rezerwy utworzonej w związku z zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności wykazuje się w rachunku zysków i strat.

5.10 Objęcie całkowitym odpisem aktualizującym składników aktywów o których mowa w tabeli 2 i sprowadzenie ich wartości bilansowej do zera nie jest równoważne z usunięciem składnika aktywów z ksiąg.

5.11 Stosownie do art. 36 ust. 3 ustawy składniki kapitału (funduszu) własnego jednostek postawionych w stan likwidacji lub upadłości należy, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub postępowania upadłościowego, połączyć w jeden kapitał (fundusz) podstawowy, zmniejszając go:

- w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystwach ubezpieczeń wzajemnych i towarzystwach reasekuracji wzajemnej - o udziały własne;

- w spółkach akcyjnych - o należne wkłady na poczet kapitału, o ile nie wezwano zainteresowanych do ich wniesienia, oraz o akcje własne.

Powyższy przepis może być odpowiednio stosowany przez jednostki objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym. Pozostałe jednostki sporządzające sprawozdanie finansowe przy założeniu braku kontynuowania działalności nie łączą kapitałów zgodnie z art. 36 ust. 3 ustawy.

5.12 Na każdy kolejny dzień bilansowy po dniu rozpoczęcia likwidacji lub rozpoczęciu postępowania upadłościowego jednostki, o których mowa w art. 36 ust. 3 ustawy, wykazują oprócz kapitału (funduszu) podstawowego składniki kapitału (funduszu) własnego powstałe po dniu rozpoczęcia likwidacji lub otwarcia postępowania upadłościowego np. wynik bieżącego okresu.

5.13 Zaleca się, aby jednostka niekontynuująca działalności sporządzała sprawozdanie finansowe zgodnie z dotychczas stosowanymi załącznikiem odpowiednio 1, 4, 5 lub 6 do ustawy.

GOFIN WYJAŚNIA: publikacje powiązane z KRS nr 14 Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności

A A A

Pełna treść
aktu prawnego

Drukuj
pełną treść

Drukuj
widoczną część

Zostań Prenumeratorem GOFINU