Komunikat Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 11.12.2020 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia aktualizacji Krajowego Standardu Rachunkowości nr 8 "Działalność deweloperska"
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Uwaga od redakcji:
Niniejszy tekst zamieszczono w oryginalnym brzmieniu ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej
II. Zakres standardu
2.1. Przedmiotem Standardu są główne zasady ujmowania, wyceny i prezentacji aktywów, zobowiązań, przychodów i kosztów oraz wyniku finansowego działalności deweloperskiej, bez względu na formę prawną tej działalności, w tym także prowadzoną przez kontynuujące działalność spółki celowe, powołane na czas oznaczony do realizacji jednego lub kilku przedsięwzięć deweloperskich, np. do budowy osiedla mieszkaniowego.
2.2. Wyjaśnienia zawarte w Standardzie są zgodne z postanowieniami ustawy oraz w podstawowym zakresie z odpowiednimi postanowieniami MSR wydanymi przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości i dopuszczonymi do stosowania w Unii Europejskiej według stanu prawnego na dzień 1 stycznia 2018 r. Różnice pomiędzy niniejszym Standardem a MSR polegają na:
a) niezgodności z MSSF 15 - KSR 8 został opracowany w szczególności na podstawie KIMSF 15, MSR 11 oraz MSR 18 (nieobowiązujących od 1 stycznia 2018 r.), w których to standardach przyjęto inną koncepcję identyfikacji i ujmowania przychodów niż MSSF 15.;
b) niezgodności z MSR 23 w zakresie którego nie przewiduje Ustawa, t.j.: rozliczania kosztów finansowania zewnętrznego z uwzględnieniem średniej stopy procentowej zadłużenia oraz zaprzestanie ujmowania odsetek w okresie bezczynności;
c) KSR 8 zawiera szczegółowy opis sposobu ujęcia i wyceny gruntu, na którym budowana jest przez dewelopera nieruchomość. MSR tego zagadnienia nie reguluje.
2.3. W zakres Standardu nie wchodzą zagadnienia stosowania przepisów podatkowych.
2.4. Standard nie obejmuje zagadnień dotyczących budowy nieruchomości na wynajem, w tym również nieruchomości z których jednostka czerpie korzyści ekonomiczne na podstawie umów określonych w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o timeshare (Dz. U. nr 230 poz. 1370) (umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, umowy o uczestnictwo w systemie wymiany).
2.5. Jednostki mikro oraz jednostki małe w rozumieniu art. 3 ust. 1a-1e Ustawy mogą stosować uproszczenia na które pozwala Ustawa. W takim przypadku zasady prezentacji i ujawniania informacji, objaśnione w Standardzie, stosuje się odpowiednio. Nie powoduje to niezgodności ze Standardem.
2.6. Zawarte w Standardzie schematy księgowań i przykłady (rozdz. XII) nie stanowią jego integralnej części, jedynie służą ilustracji rozwiązań przyjętych w Standardzie.
PREMIUM