Stosowane w Standardzie pojęcia oznaczają:

2.1. Przyszłe korzyści ekonomiczne - tkwiący w danym składniku aktywów lub grupie aktywów wymierny potencjał przyczyniania się w jednostce posiadającej (kontrolującej) ten składnik, indywidualnie lub wspólnie z innymi składnikami aktywów, do:

• powstawania i zbywania produktów (wyrobów, usług) i towarów stanowiących przedmiot działalności operacyjnej jednostki oraz utrzymywania inwestycji, z których jednostka, na podstawie uzasadnionych przesłanek, może oczekiwać przyszłych wpływów środków pieniężnych, lub

• ograniczania przyszłych operacyjnych wydatków pieniężnych, lub

• zamiany aktualnej jego formy na przyszłe wpływy środków pieniężnych, także wtedy, gdy można przewidywać łańcuch kolejnych zamian jednej formy składnika aktywów na inne, jednak z perspektywą wpływu, w końcowym ogniwie, środków pieniężnych,

• zmniejszania wydatków z tytułu przyszłej spłaty aktualnych lub przyszłych zobowiązań jednostki.

2.2. Przyszłe korzyści ekonomiczne netto (przepływy pieniężne netto) - prognozowane wpływy środków pieniężnych potencjalnie związane odpowiednio: z danym składnikiem aktywów lub z grupą aktywów, pomniejszone o prognozowane wydatki środków pieniężnych warunkujące wypracowywanie przez ten składnik lub przez grupę aktywów prognozowanych wpływów środków pieniężnych.

2.3. Procedura ustalania odpisu aktualizującego wycenę aktywów spowodowanego utratą przez nie wartości (zwana dalej zamiennie także procedurą aktualizacji wyceny) - podejmowany na dzień bilansowy ciąg analiz i ustaleń, w wyniku których następuje określenie wysokości odpisu aktualizującego wartość aktywów jednostki, wynikającą z jej ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy, i ustalenie zaktualizowanej wartości bilansowej tychże aktywów (tj. wartości prezentowanej w księgach i w sprawozdaniu finansowym na ten sam dzień bilansowy).

2.4. Utrata wartości aktywów - stwierdzone w toku procedury aktualizacji wyceny duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów w znaczącej części lub w całości nie przyniesie przyszłych korzyści ekonomicznych netto odpowiadających przynajmniej jego wartości wynikającej z ksiąg rachunkowych na dzień wyceny bilansowej.

2.5. Aktywa wypracowujące korzyści ekonomiczne pojedynczo - składniki aktywów, posiadające w znacznym stopniu zdolność do samodzielnego przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce. Posiadanie takiej zdolności stwierdza się, gdy pojedynczemu składnikowi aktywów można przyporządkować określone co do rodzaju przyszłe korzyści ekonomiczne wynikające z jego wykorzystywania (użytkowania) lub utrzymywania.

2.6. Ośrodek wypracowujący korzyści ekonomiczne (zwany zamiennie ośrodkiem) - najmniejszy możliwy do zidentyfikowania zespół aktywów, które wypracowują korzyści ekonomiczne grupowo, w znacznym stopniu niezależnie od korzyści ekonomicznych pochodzących z innych aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo lub z innych ośrodków wypracowujących korzyści ekonomiczne.

2.7. Aktywa wspólne - inne niż wartość firmy składniki aktywów, które przyczyniają się do powstawania przyszłych korzyści ekonomicznych netto możliwych do osiągnięcia przez jednostkę dzięki ich wykorzystaniu w powiązaniu z funkcjami przynajmniej dwóch składników aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo i/lub ośrodków wypracowujących korzyści ekonomiczne.

2.8. Aktywa wypracowujące korzyści ekonomiczne grupowo - ośrodek wypracowujący korzyści ekonomiczne wraz z przyporządkowanymi do niego aktywami wspólnymi, wartością firmy lub ujemną wartością firmy.

2.9. Obiekt oceny utraty wartości - składnik aktywów wypracowujący korzyści ekonomiczne pojedynczo lub aktywa wypracowujące korzyści ekonomiczne grupowo łącznie z przyporządkowanymi do nich zgodnie z zasadami określonymi w niniejszych Standardzie zobowiązaniami, rezerwami i przychodami przyszłych okresów, co do którego istnieje duże prawdopodobieństwo, że utracił on całkowicie lub w części zdolność przynoszenia korzyści ekonomicznych. Zobowiązania, rezerwy i przychody przyszłych okresów uwzględnia się tylko wtedy, gdy ustalenie wartości odzyskiwanej (por. pkt 2.12) danego obiektu nie jest bez nich możliwe.

2.10. Wartość handlowa - wymieniona w art. 7 ust. 1 p. 1 ustawy i ustalana w związku ze stosowaniem zasady ostrożnej wyceny wartość przyszłych korzyści ekonomicznych netto z obiektu oceny utraty wartości, ustalona przy założeniu, że istnieje aktywny rynek (por. pkt 2.17) na ten obiekt. Wartość ta odpowiada cenie sprzedaży netto (w rozumieniu art. 28 ust. 5 ustawy) danego obiektu oceny utraty wartości. W przypadku niemożności ustalenia ceny sprzedaży netto dostępnej na aktywnym rynku - wartość handlową obiektu oceny utraty wartości określa jego oszacowana wartość godziwa (w rozumieniu art. 28 ust. 6 ustawy) pomniejszona o spodziewane do poniesienia i dające się bezpośrednio przyporządkować do czynności zbycia obiektu oceny utraty wartości wydatki środków pieniężnych stanowiące łącznie przewidywane koszty sprzedaży (zbycia/likwidacji) tego obiektu, z wyłączeniem kosztów finansowych i obciążeń z tytułu podatku dochodowego.

2.11. Wartość użytkowa - wymieniona w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy i ustalana w związku ze stosowaniem zasady ostrożnej wyceny przydatność gospodarcza składnika aktywów, która w odniesieniu do składnika aktywów obrotowych może być mierzona zgodnie z zasadami określonymi w Standardzie, a w odniesieniu do składnika aktywów trwałych - wartością zdyskontowanych przyszłych korzyści ekonomicznych netto z obiektu oceny utraty wartości ustalona przy założeniu dalszego jego wykorzystywania (utrzymywania)¹.

2.12. Wartość odzyskiwana - wyższa z dwóch wartości: (a) wartości handlowej lub (b) wartości użytkowej obiektu oceny utraty wartości.

2.13. Poziom wyceny wartości bilansowej składnika aktywów - określona w ustawie lub rozporządzeniu z 12.12.2001 r., zależna od rodzaju składnika aktywów, kategoria, po której następuje jego wycena bilansowa. Może to być przykładowo: wartość handlowa, tj. cena sprzedaży netto, a w przypadku jej braku ustalona w inny sposób wartość godziwa (art. 28. ust. 1 pkt 1, 1a, 2, 3, 4 oraz art. 28 ust. 7 ustawy), wartość wynikająca z zastosowania metody praw własności (art. 28 ust. 1 pkt 4), cena nabycia lub koszt wytworzenia nie wyższy od ceny sprzedaży netto na dzień bilansowy, cena sprzedaży netto (art. 28 ust. 1. pkt 6 ustawy), cena rynkowa, cena nabycia albo cena rynkowa, zależnie od tego, która z nich jest niższa, a w uzasadnionych okolicznościach - wartość godziwa (art. 28. ust. 1 pkt 5 ustawy), kwota wymaganej zapłaty ustalona z zachowaniem ostrożności (art. 28 ust. 1 pkt 7 oraz 35b ustawy), skorygowana cena nabycia (§ 16 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 12.12.2001 r.).

2.14. Odpis aktualizujący wartość składnika aktywów spowodowany utratą wartości - ustalona na dzień wyceny bilansowej nadwyżka wartości składnika aktywów wynikającej z ksiąg rachunkowych na dzień wyceny bilansowej nad wartością odzyskiwaną.

2.15. Odpis aktualizujący wartość składnika aktywów spowodowany trwałą utratą jego wartości - odpis aktualizujący wartość składnika aktywów trwałych ustalony dla obiektu oceny utraty wartości, dla którego ustalana była trwała utrata wartości.

2.16. Odwrócenie odpisu aktualizującego wartość składnika aktywów spowodowanego utratą wartości - wartość ustalona w wyniku procedury aktualizacji wyceny podejmowanej na dany dzień bilansowy, która - w uzasadnionych okolicznościach - wpływa na wartość bilansową składnika aktywów ustalaną na ten dzień poprzez zmniejszenie dotychczasowego odpisu aktualizującego wartość składnika aktywów spowodowanego utratą wartości.

2.17. Aktywny rynek - rynek na którym: (a) dobra będące przedmiotem obrotu handlowego mają jednorodny charakter, (b) praktycznie zawsze występują nabywcy i sprzedawcy zainteresowani danym dobrem, (c) informacja o cenach tych dóbr jest powszechnie dostępna.

_______________________
¹ W rozumieniu Standardu wartość użytkowa nie jest tożsama z wartością użytkową, o której mowa w art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości.