Tytuł XVIc

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE STOSOWANE W KONTEKŚCIE PRZYSTĄPIENIA AUSTRII, FINLANDII I SZWECJI DO UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 28p

1. W rozumieniu niniejszego artykułu:

- "Wspólnota" oznacza terytorium Wspólnoty określone w art. 3 przed przystąpieniem,

- "nowe Państwa Członkowskie" oznaczają terytorium Państw Członkowskich przystępujących do Unii Europejskiej na mocy Traktatu podpisanego dnia 24 czerwca 1994 r., określone dla każdego z tych Państw Członkowskich w art. 3 niniejszej dyrektywy,

- "rozszerzona Wspólnota" oznacza terytorium Wspólnoty określone w art. 3 po dacie przystąpienia.

2. W przypadku gdy towary:

- zostały wprowadzone na terytorium Wspólnoty lub jednego z nowych Państw Członkowskich przed datą przystąpienia, oraz

- w chwili ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty lub jednego z nowych Państw Członkowskich zostały objęte procedurą odprawy czasowej przy całkowitym zwolnieniu z należności przywozowych, jedną z regulacji określonych w art. 16 ust. 1 część B lit. a)-d) lub podobną procedurą na obszarze jednego z nowych Państw Członkowskich, oraz

- nie zostały zwolnione spod takiej procedury przed datą przystąpienia,

przepisy obowiązujące w momencie, w którym towary zostały objęte taką procedurą, obowiązują nadal do chwili, gdy procedura ta przestanie obejmować towary, po dacie przystąpienia.

3. W przypadku gdy towary:

- zostały przed datą przystąpienia objęte wspólną procedurą tranzytową lub innego rodzaju tranzytową procedurą celną, oraz

- nie zostały zwolnione spod takiej procedury przed datą przystąpienia,

przepisy obowiązujące w momencie, w którym towary zostały objęte taką procedurą, będą nadal obowiązywać do chwili, gdy procedura ta przestanie obejmować towary, po dacie przystąpienia.

Do celów tiret pierwszego "wspólna procedura tranzytowa" oznacza środki transportu towarów w tranzycie między Wspólnotą oraz państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), jak również między samymi państwami EFTA, jak przewidziano w Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej z dnia 20 maja 1987 r.

4. W przypadkach gdy wykazano, że towary znajdowały się w swobodnym obrocie w jednym z nowych Państw Członkowskich lub we Wspólnocie, za przywóz towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 uznaje się:

a) wyjęcie, w tym nieprawidłowe, towarów spod procedury czasowej odprawy, którą zostały one objęte przed datą przystąpienia zgodnie z warunkami wymienionymi w ust. 2;

b) wyjęcie, w tym nieprawidłowe, towarów spod jednej z procedur określonych w art. 16 ust. 1 część B lit. a)-d) lub spod podobnej procedury, którą towary te zostały objęte przed datą przystąpienia zgodnie z warunkami wymienionymi w ust. 2;

c) zakończenie jednej z procedur określonych w ust. 3, która została wszczęta przed datą przystąpienia w jednym z nowych Państw Członkowskich w celach odpłatnych dostaw towarów realizowanych przed tą datą w takim Państwie Członkowskim przez podatnika działającego w takim charakterze;

d) jakiekolwiek nieprawidłowości lub naruszenie przepisów mające miejsce w trakcie stosowania jednej z procedur określonych w ust. 3 zgodnie z warunkami określonymi w lit. c).

5. Wykorzystanie na terytorium Państwa Członkowskiego przez podatnika lub osobę niepodlegającą opodatkowaniu po dacie przystąpienia, towarów dostarczonych jej przed datą przystąpienia na obszarze Wspólnoty lub jednego z nowych Państw Członkowskich będzie również uznawane za przywóz towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, o ile spełnione zostaną następujące warunki:

- dostawa tych towarów została zwolniona, lub mogła być zwolniona, bądź to na mocy art. 15 ust. 1 i 2, bądź też na mocy podobnego przepisu obowiązującego w nowych Państwach Członkowskich,

- towary nie zostały przywiezione do jednego z nowych Państw Członkowskich lub Wspólnoty przed datą przystąpienia.

6. W przypadkach określonych w ust. 4 miejscem przywozu w rozumieniu art. 7 ust. 3 jest to Państwo Członkowskie, na terytorium którego przestaje obowiązywać procedura, którą towary zostały objęte przed datą przystąpienia.

7. W drodze odstępstwa od przepisów art. 10 ust. 3 przywóz towarów w rozumieniu ust. 4 i 5 niniejszego artykułu ustaje bez powstania zdarzenia podatkowego, którego zaistnienie stanowi podstawę do poboru należności w przypadku, gdy:

a) przywożone towary są wysyłane lub transportowane poza rozszerzoną Wspólnotę; lub

b) przywożone towary w rozumieniu ust. 4 lit. a) są towarami innymi, niż środki transportu oraz są ponownie wysyłane lub transportowane do Państwa Członkowskiego, z którego zostały wywiezione oraz do osoby, która je wywiozła; lub

c) przywożone towary w rozumieniu ust. 4 lit. a) są środkami transportu, które zostały nabyte lub przywiezione przed datą przystąpienia zgodnie z ogólnymi warunkami opodatkowania obowiązującymi na rynku krajowym jednego z nowych Państw Członkowskich lub jednego z Państw Członkowskich Wspólnoty lub nie dotyczyło ich jakiekolwiek zwolnienie bądź zwrot podatku od wartości dodanej z tytułu ich wywozu.

Warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli datą pierwszego użycia środków transportu była data przed dniem 1 stycznia 1987 r. lub też jeżeli kwota podatku należnego z tytułu przywozu jest nieznaczna.