PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł 28

1. Wszelkie przepisy wprowadzone w życie przez Państwa Członkowskie w ramach przepisów art. 17 pierwsze cztery tiret drugiej dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r. przestają obowiązywać w każdym z zainteresowanych Państw Członkowskich, od odpowiedniego momentu wejścia w życie przepisów wymienionych w art. 1 ustęp drugi niniejszej dyrektywy.

1a. Najpóźniej do dnia 30 czerwca 1999 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej może w przywozie dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które dnia 1 stycznia 1993 r. podlegały zwolnieniu z podatku, stosować art. 11 tytuł B ust. 6 w taki sposób, aby w każdym przypadku podatek od wartości dodanej należny od przywozu, wynosił 2,5% kwoty ustalonej zgodnie z art. 11 tytuł B ust. 1-4.

2. Nie naruszając art. 12 ust. 3, podczas okresu przejściowego wskazanego w art. 281, stosuje się następujące przepisy:

a) Zwolnienia, na podstawie których zwracane są podatki zapłacone w poprzedniej fazie i obniżone stawki niższe niż stawka minimalna ustanowiona w art. 12 ust. 3, w odniesieniu do obniżonych stawek, obowiązujące w dniu 1 stycznia 1991 r. i zgodne z prawem wspólnotowym, jak również spełniające warunki określone w ostatnim akapicie art. 17 drugiej dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r., mogą zostać utrzymane w mocy.

Państwa Członkowskie przyjmują środki niezbędne dla zapewnienia ustalenia środków własnych odnoszących się do tych operacji.

W przypadku gdy przepisy niniejszego akapitu powodują zakłócenia konkurencji w stosunku do Irlandii, w zakresie dostaw nośników energii do celów grzewczych i oświetleniowych, Irlandia może, na szczególny wniosek, być upoważniona przez Komisję do stosowania w stosunku do tych dostaw obniżonych stawek, zgodnie z art. 12 ust. 3. W takim przypadku Irlandia przedkłada swój wniosek Komisji wraz ze wszelkimi niezbędnymi informacjami. Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku, uważa się, że Irlandia jest upoważniona do stosowania zaproponowanych obniżonych stawek.

b) Państwa Członkowskie, które dnia 1 stycznia 1991 r. zgodnie z prawem wspólnotowym, stosowały w stosunku do towarów i usług innych niż wymienione w załączniku H, zwolnienia ze zwrotem podatku zapłaconego w poprzedniej fazie lub obniżone stawki niższe niż minimalne ustanowione w art. 12 ust. 3 w odniesieniu do obniżonych stawek, mogą stosować w odniesieniu do wszelkich takich dostaw obniżoną stawkę lub jedną z dwóch obniżonych stawek przewidzianych w art. 12 ust. 3.

c) Państwa Członkowskie, które zgodnie z art. 12 ust. 3, będą zobowiązane do podniesienia stawki standardowej stosowanej przez nie w dniu 1 stycznia 1991 r. o ponad 2%, mogą stosować obniżoną stawkę niższą niż minimalna ustanowiona w art. 12 ust. 3 wobec dostaw towarów i usług kategorii wymienionych w załączniku H. Ponadto te Państwa Członkowskie mogą stosować taką stawkę w odniesieniu do usług restauracyjnych, odzieży dziecięcej, obuwia dziecięcego oraz gospodarki mieszkaniowej. Państwa Członkowskie nie mogą wprowadzać zwolnień ze zwrotem podatku zapłaconego w poprzedniej fazie na podstawie tego ustępu.

d) Państwa Członkowskie, które w dniu 1 stycznia 1991 r. stosowały obniżoną stawkę wobec usług restauracyjnych, odzieży dziecięcej i obuwia dziecięcego, oraz gospodarki mieszkaniowej, mogą w dalszym ciągu stosować tę stawkę do takich dostaw.

e) Państwa Członkowskie, które w dniu 1 stycznia 1991 r. stosowały obniżoną stawkę w odniesieniu do dostaw towarów i usług innych niż wymienione w załączniku H, mogą stosować wobec takich dostaw obniżona stawkę lub jedną z dwu obniżonych stawek przewidzianych w art. 12 ust. 3, pod warunkiem że stawka nie będzie niższa niż 12%.

Niniejszego przepisu nie stosuje się do dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami szczególnymi, przewidzianymi w art. 26a tytuł B i C.

f) W okręgach administracyjnych Lesbos, Chios, Samos, na wyspach Dodekanesu oraz na Cykladach, jak również na następujących wyspach Morza Egejskiego: Thasos, Sporady Północne, Samotraka i Skyros, Republika Grecka może stosować stawki podatku VAT do 30% niższe od stawek stosowanych na lądzie stałym Republiki Greckiej.

g) Na podstawie sprawozdania Komisji, Rada, przed dniem 31 grudnia 1994 r., ponownie rozpatruje powyższe przepisy lit. a)-f), w szczególności w odniesieniu do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. W przypadku powstania poważnych zakłóceń konkurencji, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, przyjmuje właściwe środki.

h) Państwa Członkowskie, które w dniu 1 stycznia 1993 r. korzystały z możliwości przewidzianej w art. 5 ust. 5 lit. a) w brzmieniu obowiązującym w tym dniu, mogą stosować do dostaw realizowanych w ramach umowy o dzieło stawkę mającą zastosowanie do towarów po wykonaniu prac.

Do celów zastosowania niniejszego przepisu, dostawy realizowane na podstawie umowy o dzieło są uznawane za dokonaną przez wykonawcę do klienta dostawę mienia ruchomego wykonanego lub złożonego przez wykonawcę z materiałów lub przedmiotów powierzonych mu w tym celu przez klienta, bez względu na to czy wykonawca dostarczył jakąkolwiek część użytych materiałów

i) Państwa Członkowskie mogą stosować obniżoną stawkę w odniesieniu do dostaw żywych roślin (łącznie z bulwami, korzeniami i podobnymi produktami, kwiatami ciętymi i liśćmi ozdobnymi), jak również do drewna używanego jako drewno opałowe.

j) Republika Austrii może stosować jedną z dwóch obniżonych stawek przewidzianych w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci w odniesieniu do wynajmu nieruchomości na użytek mieszkalny, pod warunkiem że stawka ta nie będzie niższa od 10%;

k) Republika Portugalii może stosować jedną z dwóch obniżonych stawek przewidzianych w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci w odniesieniu do usług gastronomicznych, pod warunkiem że stawka ta nie będzie niższa od 12%."

a) utrzymać opodatkowanie transakcji zwolnionych od podatku na podstawie art. 13 lub 15 wymienionych w załączniku E do niniejszej dyrektywy;

b) utrzymywać zwolnienie od podatku działalności wymienionych w załączniku F na warunkach obowiązujących w Państwach Członkowskich;

c) umożliwić podatnikowi opodatkowanie transakcji zwolnionych od podatku na warunkach określonych w załączniku G;

d) utrzymać stosowanie przepisów stanowiących odstępstwo od zasady natychmiastowego odliczenia, określonej w art. 18 ust. 2;

e) utrzymać stosowanie środków stanowiących odstępstwo od przepisów art. 6 ust. 4 i art. 11 część A ust. 3 lit. c);

f) stanowić, dla dostaw budynków i działek budowlanych, zakupionych w celu odsprzedaży przez podatnika, któremu podatek od zakupu nie został odliczony, że podstawą opodatkowania jest różnica między ceną sprzedaży a ceną zakupu;

g) na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 3 i art. 26 ust. 3, kontynuować zwolnienie od podatku, bez zwrotu podatku naliczonego, usług świadczonych przez biura podróży, określonych w art. 26 ust. 3. Odstępstwo to ma również zastosowanie do biur podróży działających w imieniu i na rachunek podróżnego.

4. Okres przejściowy trwa początkowo przez pięć lat, począwszy od dnia 1 stycznia 1978 r. Najpóźniej sześć miesięcy przed końcem tego okresu, a później w miarę potrzeby, Rada weryfikuje sytuację powstałą na skutek odstępstw ustanowionych w ust. 3, na podstawie sprawozdania Komisji i określi jednomyślnie, na wniosek Komisji czy znieść niektóre, czy wszystkie te odstępstwa.

5. Z końcem okresu przejściowego przewóz osób będzie opodatkowany w kraju wyjazdu za część podróży, która ma miejsce na terytorium Wspólnoty zgodnie ze szczegółowymi zasadami ustanowionymi jednomyślnie przez Radę na wniosek Komisji.

6. Stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, Rada może zezwolić państwu członkowskiemu na stosowanie najdłużej do dnia 31 grudnia 2010 r. stawek obniżonych przewidzianych w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci, w odniesieniu do usług wymienionych maksymalnie w dwóch kategoriach przedstawionych w załączniku K. W wyjątkowych przypadkach państwo członkowskie może otrzymać zezwolenie na stosowanie stawki obniżonej do usług należących do trzech spośród wyżej określonych kategorii

Dane usługi, muszą spełniać następujące wymagania:

a) muszą być pracochłonne;

b) muszą być w znacznej mierze świadczone bezpośrednio na rzecz konsumentów końcowych;

c) muszą mieć głównie charakter lokalny i nie powinny powodować zakłóceń konkurencji;

d) musi istnieć ścisły związek między spadkiem cen wynikającym z obniżenia stawki a przewidywanym wzrostem popytu i zatrudnienia.

Każde państwo członkowskie pragnące po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2005 r. stosować stawkę obniżoną do jednej lub kilku usług, o których mowa w akapicie pierwszym, na mocy niniejszego przepisu, informuje o tym Komisję do dnia 31 marca 2006 r. Przekazuje również Komisji przed tym terminem wszystkie informacje niezbędne do oceny nowych środków, które pragnie wprowadzić, w szczególności następujące informacje:

a) zakres stosowania środka i szczegółowy opis objętych nim usług;

b) informacje wykazujące spełnienie warunków przewidzianych w akapicie drugim i trzecim;

c) informacje przedstawiające koszt planowanego środka dla budżetu.

Przed dniem 31 grudnia 2002 r. Komisja przekazuje Radzie i Parlamentowi zbiorcze sprawozdanie oceniające, załączając w razie potrzeby, propozycję właściwych środków pod kątem podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie stawek podatku VAT stosowanych do usług pracochłonnych.