Szósta dyrektywa Rady z dnia 17.05.1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku
Dz. Urz. UE L z 1980 r. nr 90/41
Dz. Urz. UE L z 1984 r. nr 208/58
Dz. Urz. UE L z 1989 r. nr 226/21
Dz. Urz. UE L z 1991 r. nr 376/1
Dz. Urz. UE L z 1992 r. nr 316/1
Dz. Urz. UE L z 1992 r. nr 384/47
Dz. Urz. UE L z 1994 r. nr 60/14
Dz. Urz. UE L z 1994 r. nr 60/16
Dz. Urz. UE L z 1994 r. nr 365/53
Dz. Urz. UE L z 1995 r. nr 102/18
Dz. Urz. UE L z 1996 r. nr 170/34
Dz. Urz. UE L z 1998 r. nr 281/31
Dz. Urz. UE L z 1999 r. nr 139/27
Dz. Urz. UE L z 1999 r. nr 162/63
|
Dz. Urz. UE L z 1999 r. nr 277/34
Dz. Urz. UE L z 2000 r. nr 84/24
Dz. Urz. UE L z 2000 r. nr 269/44
Dz. Urz. UE L z 2001 r. nr 22/17
Dz. Urz. UE L z 2002 r. nr 15/24
Dz. Urz. UE L z 2002 r. nr 128/41
Dz. Urz. UE L z 2002 r. nr 331/27
Dz. Urz. UE L z 2003 r. nr 260/8
Dz. Urz. UE L z 2004 r. nr 27/44
Dz. Urz. UE L z 2004 r. nr 168/35
Dz. Urz. UE L z 2005 r. nr 345/19
Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 51/12
Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 174/5
Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 221/9**
|
o przepisie
art./§
pełną treść
widoczną część
powiązane
powiązane
Uwaga od redakcji:
Na podstawie art. 411 dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z dniem 1.01.2007 r. niniejsza dyrektywa straciła moc.
PODSTAWA OPODATKOWANIA
Artykuł 11
A. Na terytorium kraju
1. Podstawą opodatkowania jest:
- a) w odniesieniu do dostaw towarów i usług innych niż wymienione lit. b), c) i d) poniżej, wszystko co stanowi wartość otrzymanego wzajemnego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw;
b) w odniesieniu do transakcji wymienionych w art. 5 ust. 6 i 7, cena od zakupu towarów lub cena podobnych towarów, lub w braku ceny zakupu, koszt produkcji określony w momencie dostawy;
c) w odniesieniu do transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2, suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług;
d) w odniesieniu do dostaw wymienionych w art. 6 ust. 3 wartość rynkowa danej transakcji.
2. Do podstawy opodatkowania wlicza się:
- a) podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego podatku od wartości dodanej;
b) wydatki nadzwyczajne takie jak prowizja, koszty pakowania, transportu i ubezpieczenia naliczane nabywcy lub klientowi przez dostawcę. Wydatki objęte odrębną umową mogą być uważane przez Państwa Członkowskie za wydatki nadzwyczajne.
- a) obniżek cen poprzez skonto dla przedpłat;
b) obniżek cen i rabatów dostępnych klientowi oraz uwzględnianych w momencie dostawy;
c) kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków, wypłaconych na nazwisko i na rachunek tego ostatniego i które są wpisane w jego księgowości na rachunkach przejściowych. Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę tych wydatków i nie może odliczyć żadnego podatku, który w danym przypadku mógłby być naliczony od tych transakcji.
Ułamek taki jest ustalany w taki sposób, aby podatek należny od wartości dodanej w każdym przypadku równał się co najmniej 5% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1, 2, 3.
5. W odniesieniu do dostaw towarów i usług państwa członkowskie korzystają z możliwości włączenia do podstawy opodatkowania wartości zwolnionego złota inwestycyjnego w rozumieniu art. 26b, dostarczonego przez klienta w celu poddania go obróbce i które w jej wyniku traci status złota inwestycyjnego zwolnionego z VAT w chwili dostawy tych towarów i usług. Należy stosować wartość wolnorynkową złota inwestycyjnego z chwili dostawy tych towarów i usług.
6. W celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania państwa członkowskie mogą podjąć środki, aby zapewnić, że podstawą opodatkowania w odniesieniu do dostawy towarów lub usług jest wartość wolnorynkowa. Możliwość ta stosowana jest wyłącznie w odniesieniu do transakcji dostaw towarów i usług, wiążących się z powiązaniami o charakterze rodzinnym lub innymi bliskimi powiązaniami o charakterze osobistym, powiązaniami organizacyjnymi, własnościowymi, w zakresie członkostwa, finansowymi lub prawnymi określonymi przez państwo członkowskie. Do tych celów powiązania prawne mogą obejmować relacje między pracodawcą a pracownikiem lub członkami rodziny pracownika, lub wszelkimi innymi blisko związanymi osobami.
Możliwość określona w akapicie pierwszym może zostać zastosowana wyłącznie w którejkolwiek z następujących okoliczności:
- a) w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i odbiorca dostawy nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17;
b) w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17a, dostawa podlega zwolnieniu na mocy art. 13 lub art. 28 ust. 3 lit. b);
c) w przypadku gdy wynagrodzenie jest wyższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17.
Państwa członkowskie mogą ograniczyć kategorie dostawców lub odbiorców, do których stosuje się środki, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim.
Państwa członkowskie informują komitet ustanowiony zgodnie z art. 29 o wszelkich nowych środkach krajowych przyjętych na podstawie przepisów niniejszego ustępu.
7. Do celów niniejszej dyrektywy "wartość wolnorynkowa" oznacza całkowitą kwotę, jaką - w celu uzyskania danych towarów lub usług w tym czasie - klient na takim samym etapie sprzedaży, na którym realizowana jest dostawa towarów lub usług, musiałby - w warunkach uczciwej konkurencji - zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium państwa członkowskiego, w którym dostawa podlega opodatkowaniu.
W przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub usług, "wartość wolnorynkowa" oznacza, w odniesieniu do towarów, kwotę nie mniejszą niż cena zakupu towarów lub towarów podobnych lub, w przypadku braku ceny zakupu, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy; w odniesieniu do usług kwota ta jest nie mniejsza niż całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonaniem tych usług.
B. Przywóz towarów
1. Podstawą opodatkowania jest wartość do celów celnych ustalana zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi; odnosi się to również do przywozu towarów określonych w art. 7 ust. 1 lit. b).
2. (skreślony)
3. Podstawa opodatkowania obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej już włączone:
- a) podatki, cła, opłaty i inne należności płatne poza obszarem Państwa Członkowskiego przywozu, z wyłączeniem podatku od wartości dodanej, jaki ma zostać pobrany;
b) koszty dodatkowe, takie jak, prowizja, opakowanie, transport i koszty ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium Państwa Członkowskiego przywozu.
"Pierwsze miejsce przeznaczenia" oznacza miejsce oznaczone w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na którego podstawie towary są przywożone do Państwa Członkowskiego przywozu. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku w Państwie Członkowskim przywozu.
Koszty dodatkowe określone powyżej włącza się do podstawy opodatkowania w przypadku gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.
5. Gdy towary zostały czasowo wywiezione ze Wspólnoty i ponownie przywiezione po przejściu poza Wspólnotą naprawy, przetworzenia, dostosowania, uzupełnienia lub poprawienia, Państwa Członkowskie podejmują kroki w celu zapewnienia, że opodatkowanie tych towarów podatkiem od wartości dodanej jest takie samo jak gdyby powyższe transakcje zostały dokonane na terytorium kraju.
6. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1-4 Państwa Członkowskie, które dnia 1 stycznia 1993 r. nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci, mogą ustanowić, żeby przy przywozie dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w rozumieniu art. 26a tytuł A lit. a), b) i c), podstawa opodatkowania była równa ułamkowi kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1-4.
Ułamek ten jest ustalany w taki sposób, aby podatek należny od przywozu w każdym przypadku wynosił co najmniej 5% kwoty określonej zgodnie z ust. 1-4.
C. Przepisy różne
1. W przypadku anulowania, odmowy albo całkowitego lub częściowego braku zapłaty lub też w przypadku gdy cena jest obniżona po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez Państwa Członkowskie.
Jednakże w przypadku całkowitego lub częściowego braku zapłaty, Państwa Członkowskie mogą uchylić się od zastosowania niniejszej zasady.
2. W przypadku gdy informacje niezbędne dla określenia podstawy opodatkowania są wyrażone w walucie innej, niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym następuje określenie tej wartości, kurs wymiany określa się zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego dotyczących ustalania wartości do celów celnych.
W przypadku gdy informacje dla określenia podstawy opodatkowania innej transakcji niż przywóz, są wyrażone w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym następuje określenie tej wartości, jako kurs wymiany stosuje się ostatni zanotowany kurs sprzedaży, w chwili gdy podatek staje się wymagalny, na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walutowych właściwego Państwa Członkowskiego, lub też kurs ustalony przez odniesienie do takiego rynku lub rynków, zgodnie z notowaniami tego Państwa Członkowskiego. Jednakże w odniesieniu do niektórych spośród tych transakcji lub też niektórych kategorii podatników Państwa Członkowskie mogą nadal stosować kursy wymiany ustalane zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego obowiązującymi w zakresie wyceny wartości do celów celnych.
3. W przypadku kosztów opakowań zwrotnych, Państwa Członkowskie mogą:
- - albo wyłączyć je z podstawy opodatkowania i podjąć niezbędne środki w celu ustalenia, czy kwota ta jest skorygowana, jeśli opakowania te nie są faktycznie zwrócone,
- lub włączyć je do podstawy opodatkowania i przedsięwziąć niezbędne środki w celu ustalenia, czy kwota ta jest skorygowana, jeśli opakowania są faktycznie zwrócone.