Art. 66a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się przy udzielaniu pomocy obcemu państwu lub korzystaniu z jego pomocy w sprawach dotyczących należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 i 9, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowi inaczej.

Art. 66b. § 1. W rozumieniu przepisów niniejszego rozdziału:

1) za polskiego wierzyciela uważa się podmiot, o którym mowa w art. 1a pkt 13, i którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) za przekazywanie wniosku, informacji lub dokumentów drogą elektroniczną uważa się przekaz dokonany za pomocą sprzętu elektronicznego do przetwarzania danych, włącznie z kompresją cyfrową, za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną;

3) za sieć WSK/WIS uważa się wspólną platformę opartą na Wspólnej Sieci Komunikacyjnej oraz Wspólnym Interfejsie Systemowym, stworzoną w celach łączności elektronicznej między właściwymi organami państw będących członkami Unii Europejskiej w sprawach ceł i podatków;

4) za zagraniczny tytuł wykonawczy uważa się dokument wydany przez obce państwo, stanowiący podstawę do prowadzenia egzekucji wymienionych w nim należności pieniężnych.

§ 2. Funkcje organu wnioskującego i organu wykonującego sprawuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.

§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przesyła Komisji Europejskiej, do dnia 15 marca każdego roku, informację dotyczącą pomocy, o której mowa w art. 66a, udzielonej obcym państwom i udzielonej przez te państwa Rzeczypospolitej Polskiej w poprzednim roku kalendarzowym.

Art. 66c. § 1. Obowiązek udzielenia pomocy obcemu państwu lub możliwość skorzystania z jego pomocy w zakresie, o którym mowa w art. 66d § 1, istnieje, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub prawo obcego państwa zobowiązuje do udzielenia podobnej pomocy Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. Organ wykonujący nie ma obowiązku udzielenia pomocy obcemu państwu, które odmawia mu udzielenia podobnej pomocy, jeżeli sprawa tej odmowy nie podlega badaniu przez Komitet do Spraw Dochodzenia Należności Unii Europejskiej.

§ 3. Obowiązek udzielenia pomocy obcemu państwu nie istnieje, jeżeli w dniu sporządzenia pierwszego wniosku w danej sprawie, zwanego dalej "pierwotnym wnioskiem", upłynęło 5 lat, licząc od dnia wystawienia, zgodnie z prawem obcego państwa, zagranicznego tytułu wykonawczego na należności objęte wnioskiem, z zastrzeżeniem § 4.

§ 4. Jeżeli należności pieniężne objęte wnioskiem obcego państwa o udzielenie pomocy lub wystawiony na nie zagraniczny tytuł wykonawczy są kwestionowane, okres, o którym mowa w § 3, liczy się od dnia, w którym, zgodnie z prawem obcego państwa, należności pieniężne lub zagraniczny tytuł wykonawczy nie mogą być nadal kwestionowane.

§ 5. W przypadku, o którym mowa w § 3, organ wykonujący informuje obce państwo o powodach odmowy udzielenia pomocy, a jeżeli państwo to jest członkiem Unii Europejskiej - również Komisję Europejską.

§ 6. Przepisy § 3 i 4 stosuje się odpowiednio do pomocy, o udzielenie której może wystąpić organ wnioskujący do obcego państwa.

Art. 66d. § 1. Pomoc, o której mowa w art. 66a, może polegać na:

1) udzieleniu informacji;

2) powiadomieniu zainteresowanego podmiotu o piśmie, orzeczeniu lub innym dokumencie jego dotyczącym;

3) prowadzeniu egzekucji lub dokonaniu zabezpieczenia należności pieniężnych.

§ 2. Wystąpienie do obcego państwa z wnioskiem o udzielenie pomocy lub jego wycofanie następuje na wniosek polskiego wierzyciela, a w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, również na wniosek organu egzekucyjnego.

§ 3. Wierzyciel i organ egzekucyjny może korzystać z pomocy obcego państwa w zakresie określonym dla organu wnioskującego.

§ 4. Wierzyciel i organ egzekucyjny dostarcza organowi wnioskującemu lub organowi wykonującemu wszystkie dokumenty lub informacje potrzebne do udzielenia pomocy obcemu państwu lub skorzystania z jego pomocy.

Art. 66e. § 1. Wniosek o udzielenie pomocy może dotyczyć więcej niż jednej należności pieniężnej, jeżeli są one należne od tego samego zobowiązanego.

§ 2. Nie podlega wykonaniu wniosek o udzielenie pomocy, jeżeli kwota należności pieniężnej lub łączna kwota kilku takich należności jest mniejsza od 1.500 euro.

§ 3. W celu ustalenia, czy należności pieniężne polskich wierzycieli spełniają warunek, o którym mowa w § 2, należności te przelicza się na euro według średniego kursu złotego w stosunku do euro, ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego w dniu podpisania wniosku o udzielenie pomocy.

Art. 66f. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania wierzycieli i organów egzekucyjnych przy korzystaniu z pomocy obcego państwa, wzory tytułów wykonawczych, o których mowa w art. 66y § 3 oraz art. 66za § 1, a także wzory wniosków o udzielenie informacji, o powiadomienie oraz o dochodzenie lub zabezpieczenie należności pieniężnych, kierowanych przez te podmioty do organu wnioskującego oraz przez organ wnioskujący do obcych państw. Określając sposób postępowania wierzycieli i organów egzekucyjnych oraz wzory wniosków, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności rodzaj i ilość załączanych do wniosków dokumentów niezbędnych do skorzystania z pomocy obcego państwa oraz zakres koniecznych informacji, jakie mają być zawarte we wnioskach przy korzystaniu z pomocy obcego państwa.

Art. 66g. Przekazane organowi wykonującemu przez obce państwo dokumenty i informacje związane z wnioskowaną pomocą mogą być udostępnione do wiadomości wyłącznie:

1) podmiotom, których dotyczy wniosek o udzielenie pomocy;

2) organom egzekucyjnym lub rekwizycyjnym, w celu realizacji wniosku organu wnioskującego o udzielenie pomocy, oraz polskim wierzycielom;

3) sądom rozpatrującym sprawy związane z dochodzeniem należności pieniężnych.

Art. 66h. § 1. Do wniosku o udzielenie pomocy oraz dołączonych do niego dokumentów i pism organ wnioskujący dołącza ich tłumaczenia na jeden z urzędowych języków państwa, które ma udzielić pomocy.

§ 2. Organ wnioskujący, w uzgodnieniu z obcym państwem, może przekazywać temu państwu tłumaczenia na inny język niż określony w § 1.

§ 3. Organ wykonujący może nie przyjąć tłumaczenia przedstawionego mu przez obce państwo.

§ 4. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do organu wykonującego.

Art. 66i. § 1. Organ wykonujący potwierdza pisemnie obcemu państwu otrzymanie wniosku o udzielenie pomocy, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.

§ 2. Otrzymany wniosek o udzielenie pomocy organ wykonujący niezwłocznie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu do realizacji, z zastrzeżeniem art. 66za § 4. Przepis art. 66h § 1 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Organ wykonujący, organ egzekucyjny lub organ rekwizycyjny pokrywają swoje wydatki związane z udzielaniem pomocy, o której mowa w art. 66d § 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio z budżetu państwa.

Art. 66j. § 1. Wszystkie informacje lub dokumenty związane z udzielaniem pomocy na rzecz obcego państwa lub korzystaniem z jego pomocy przekazuje się, o ile to możliwe, wyłącznie drogą elektroniczną, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. O ile organ wnioskujący nie uzgodni z obcym państwem inaczej, przepisu § 1 nie stosuje się do:

1) wniosku o powiadomienie oraz pism, orzeczeń lub innych dokumentów będących przedmiotem powiadomienia;

2) wniosku o dochodzenie lub zabezpieczenie należności pieniężnych oraz tytułu wykonawczego lub zarządzenia zabezpieczenia.

§ 3. Organ wykonujący przekazuje informacje lub dokumenty drogą elektroniczną lub przechowuje je w formie elektronicznej z zachowaniem tajemnicy obowiązującej w odniesieniu do analogicznych należności pieniężnych polskich wierzycieli.

§ 4. Informacje i dokumenty w formie elektronicznej mogą być udostępnione wyłącznie stronom postępowania administracyjnego lub sądowego, wszczętego w związku z dochodzeniem należności pieniężnych, a także podmiotom, organom i sądom, o których mowa w art. 66g.

§ 5. W przypadku korzystania przez organ wnioskujący lub organ wykonujący z sieci WSK/WIS, dostęp do informacji niejawnych przekazywanych za pośrednictwem tej sieci mogą uzyskać osoby upoważnione przez właściwy organ do spraw ochrony informacji niejawnych przy Komisji Europejskiej w takim zakresie, jaki jest niezbędny do nadzoru, obsługi i rozbudowy tej sieci.

§ 6. Jeżeli adresatem przekazywanych drogą elektroniczną informacji lub dokumentów jest państwo - członek Unii Europejskiej, korespondencję zawierającą informacje lub dokumenty należy autoryzować w sposób uzgodniony z tym państwem.

Art. 66k. Organ wykonujący informuje zainteresowane obce państwo, że jest:

1) organem właściwym do przyjmowania od tego państwa wniosków o pomoc i do występowania do niego z takimi wnioskami;

2) organem właściwym do uzgodnienia z nim sposobu pokrywania kosztów, o którym mowa w art. 64c § 4c;

3) organem odpowiedzialnym za korespondencję drogą elektroniczną.

Art. 66l. § 1. Organ wykonujący dostarcza, na wniosek obcego państwa, wszystkie informacje, które mogą być użyteczne lub potrzebne temu państwu w dochodzeniu jego należności pieniężnych, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Organ wykonujący nie jest obowiązany udzielić obcemu państwu informacji:

1) których nie mógłby uzyskać do celów egzekucji analogicznych należności pieniężnych powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) które są objęte tajemnicą zawodową, handlową lub przemysłową;

3) których ujawnienie prowadziłoby lub mogłoby prowadzić do zagrożenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub jej porządku publicznego.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do pomocy, o którą może się ubiegać organ wnioskujący od obcego państwa.

§ 4. Organ wykonujący powiadamia pisemnie obce państwo o przyczynach odmowy udzielenia informacji, wskazując właściwy przepis stanowiący podstawę tej odmowy.

§ 5. Powiadomienia, o którym mowa w § 4, dokonuje się niezwłocznie po stwierdzeniu przesłanek, o których mowa w § 2, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia potwierdzenia otrzymania wniosku o udzielenie informacji.

Art. 66m. § 1. Wniosek o udzielenie informacji kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć:

1) zobowiązanego;

2) podmiotu zobowiązanego do uregulowania należności pieniężnych, jeżeli prawo Rzeczypospolitej Polskiej przewiduje odpowiedzialność innych osób za obowiązki zobowiązanego.

§ 2. Wniosek o udzielenie informacji kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć również podmiotów, w których posiadaniu znajduje się mienie należące do podmiotów wymienionych w § 1.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do pomocy świadczonej na rzecz obcego państwa.

Art. 66n. § 1. We wniosku o udzielenie informacji podaje się nazwisko lub nazwę, adres i inne posiadane dane niezbędne do identyfikacji podmiotów, których wniosek dotyczy, oraz rodzaj i kwoty należności pieniężnych, w związku z dochodzeniem których sporządza się wniosek.

§ 2. Organ wnioskujący sporządza wniosek o udzielenie informacji w formie pisemnej według ustalonego wzoru. Jeżeli organ wnioskujący nie może przekazać wniosku drogą elektroniczną, podpisuje wniosek i opatruje go swoją pieczęcią urzędową.

§ 3. Jeżeli podobny wniosek o udzielenie informacji przesyła się do innego organu, organ wnioskujący umieszcza o tym informację w swoim wniosku.

Art. 66o. § 1. Jeżeli informacje zawarte we wniosku obcego państwa nie są w ocenie organu wykonującego wystarczające do wykonania wniosku, zwraca się on niezwłocznie do tego państwa z wnioskiem o nadesłanie informacji uzupełniających.

§ 2. Jeżeli z wnioskiem, o którym mowa w § 1, zwraca się obce państwo, organ wnioskujący dostarcza wszystkich niezbędnych i dostępnych mu danych.

Art. 66p. § 1. Organ wykonujący natychmiast przekazuje każdą posiadaną lub uzyskaną informację w takiej formie, w jakiej została ona uzyskana.

§ 2. Jeżeli część lub całość informacji nie może być uzyskana we właściwym terminie, organ wykonujący informuje pisemnie obce państwo o przyczynach niemożności przekazania informacji w tym terminie.

§ 3. Organ wykonujący, po upływie 6 miesięcy od dnia potwierdzenia otrzymania wniosku o udzielenie informacji, informuje obce państwo o wynikach postępowania prowadzonego w celu uzyskania wnioskowanych informacji, jeżeli wcześniej nie przekazał wszystkich wnioskowanych informacji.

§ 4. Jeżeli informacje otrzymane od obcego państwa nie są w ocenie organu wnioskującego wystarczające, może on zwrócić się do tego państwa z wnioskiem o nadesłanie informacji uzupełniających.

§ 5. Wniosek, o którym mowa w § 4, sporządza się na piśmie i przesyła obcemu państwu w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji o wynikach postępowania przeprowadzonego przez obce państwo w celu uzyskania wnioskowanych informacji.

§ 6. Jeżeli z wnioskiem analogicznym do wniosku, o którym mowa w § 4, zwraca się obce państwo, organ wykonujący dostarcza wszystkich niezbędnych i dostępnych mu danych.

§ 7. Do wniosku, o którym mowa w § 4, stosuje się przepisy dotyczące wniosku o udzielenie informacji.

Art. 66r. Wniosek o udzielenie informacji może być w każdym czasie wycofany przez organ wnioskujący. Informację o wycofaniu wniosku przekazuje się obcemu państwu w formie pisemnej.

Art. 66s. § 1. Wniosek o powiadomienie, kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa, może dotyczyć podmiotu, który zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej powinien być powiadomiony o czynnościach i orzeczeniach administracyjnych i sądowych, które zostały podjęte w Rzeczypospolitej Polskiej i które odnoszą się do należności pieniężnych przysługujących od tego podmiotu lub do dochodzenia takiej należności.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pomocy świadczonej na rzecz obcego państwa, z tym że powiadomienia dokonuje się w trybie przepisów o doręczeniach w postępowaniu administracyjnym.

Art. 66t. § 1. Wniosek o powiadomienie zawiera wszystkie potrzebne informacje, w tym w szczególności nazwisko lub nazwę, adres oraz inne posiadane dane niezbędne do identyfikacji podmiotu, którego wniosek dotyczy, a także rodzaj i przedmiot czynności lub orzeczeń, o których należy powiadomić, a jeżeli jest niezbędne - również nazwisko lub nazwę oraz adres zobowiązanego, a także należności pieniężne, których dotyczy tytuł wykonawczy, orzeczenie lub inny dokument.

§ 2. Jeżeli w orzeczeniu lub innym dokumencie będącym przedmiotem wniosku o powiadomienie kierowanego do obcego państwa brak jest pouczenia o przysługujących środkach zaskarżenia, we wniosku o powiadomienie wskazuje się przepisy prawa Rzeczypospolitej Polskiej regulujące sposób kwestionowania należności pieniężnej lub jej dochodzenia.

§ 3. Wniosek o powiadomienie sporządza się pisemnie w dwóch egzemplarzach według ustalonego wzoru.

§ 4. Wniosek, o którym mowa w § 1, podpisuje organ wnioskujący i opatruje go swoją pieczęcią urzędową.

§ 5. Do wniosku, o którym mowa w § 1, dołącza się dwa egzemplarze pism, orzeczeń lub innych dokumentów, o których należy powiadomić. Przepis art. 66y § 3 stosuje się odpowiednio.

§ 6. Organ wykonujący niezwłocznie informuje obce państwo o działaniach podjętych na jego wniosek, a w szczególności o dacie dokonanego powiadomienia.

Art. 66u. § 1. Jeżeli w ocenie organu wykonującego informacje zawarte we wniosku o powiadomienie są niewystarczające, może on wystąpić do obcego państwa o przekazanie uzupełniających informacji, o ile nie spowoduje to niedotrzymania terminu powiadomienia wskazanego we wniosku.

§ 2. Jeżeli z wnioskiem o przekazanie uzupełniających informacji występuje państwo obce, organ wykonujący przekazuje dostępne mu informacje.

§ 3. Organ wykonujący niezwłocznie informuje obce państwo o dacie dokonanego powiadomienia przez zwrot jednego egzemplarza wniosku poświadczonego na odwrocie.